Integrale verslaggeving voedt angst voor rapportagedruk
Financiële afdelingen vrezen oplopende rapportagedruk door integrated reporting. Supporters van integrale rapportage proberen de onrust weg te nemen: niet alles hoeft in cijfers te worden uitgedrukt.
Deze ontwikkeling kwam dit najaar aan bod tijdens een conferentie in Amsterdam van IIRC, de wereldwijde organisatie die integrated reporting bevordert. C&F Report, een bureau voor jaarverlaggeving, publiceerde hierover onlangs een artikel.
Bij het IIRC loopt een pilot voor integrated reporting waaraan ongeveer tachtig bedrijven meedoen. Microsoft en Coca-Cola doen mee, maar ook Nederlandse deelnemers als Randstad, Luchthaven Schiphol en Delta Lloyd. De ervaringen zijn gebundeld in het Pilot Programme 2012 yearbook. Ook 25 beleggers zijn bij aan het netwerk verbonden, waaronder APG en PGGM.
Volgens Paul Druckman, bestuursvoorzitter van IIRC, heeft integrated reporting nog een lange weg te gaan, ondanks de toenemende belangstelling bij bedrijven. Dat komt doordat niet alle niet-financiële informatie zich zo gemakkelijk leent voor integrale verslaggeving. Een voorbeeld is de waardering van maatschappelijk opbrengsten.
Een aantal daarvan is eenvoudig te meten, zoals besparingen in grondstoffen en fossiele brandstoffen. Maar zaken zoals menselijk kapitaal zijn minder gemakkelijk in cijfers uit te drukken. Een bedrijf als Microsoft beschouwt het personeel als belangrijkste activa.
Toch is dit wel de uitdaging waar integrale verslaggeving voor staat, aldus Paul Druckman. "Alle niet-financiële informatie dient zich uiteindelijk te vertalen in relevante financiële cijfers, waarmee beleggers aan de slag kunnen. Niet-financiële informatie bestaat dus niet."
Het is juist dit vooruitzicht dat financiële afdelingen tegen de borst stuit. Zij zien vooral een forse taakverzwaring op zich afkomen.
Tijdens de bijeenkomst in Amsterdam bleek dat beleggers bij integrale verslaggeving niet uitsluitend kijken naar compliance. De Braziliaanse ontwikkelingsbank BNDES en DWS (Deutsche Bank) vertelden meer geïnteresseerd te zijn in het 'verhaal van de onderneming' dan in alleen de verplichte financiële rapportage.
Zij gaven aan informatie te willen over strategie, de maatschappelijke omstandigheden, marktontwikkelingen en risico's. Bedrijven die hierover niet rapporteren, lopen het risico dat analisten zelf de antwoorden gaan zoeken. Dat kan erger uitpakken dan wanneer bedrijven zelf de informatie ter beschikking stellen.
De IIRC stelt dan ook dat integrale verslaggeving niet leidt tot meer rapporteren, maar tot anders rapporteren. Op termijn zal dat kunnen leiden tot het splitsen van de rapportage: enerzijds de verslaggeving op het gebied van compliance, anderzijds de verslaggeving die rapporteert over maatschappelijke relevantie.
Paul Druckman denkt dat niet alle informatie in cijfers uitgedrukt zal kunnen worden. In zulke gevallen volstaat een duidelijke omschrijving die de waarde zo goed mogelijk tot uitdrukking brengt.