Het huidige partnermodel is niet meer van deze tijd en kantoren hebben moeite met het vinden van opvolging, aldus een onderzoek van ING. Herkenbaar, vindt Marjan Heemskerk.
Discussie ColumnJonge accountants enthousiast houden voor het beroep doe je zo!
Woensdagavond 26 januari. Na een dag online examens afnemen bij studenten was ik me aan het klaarmaken om te gaan sporten. Ik liet de discussies over audit quality en perceived added value even voor wat het was. Maar toen kwam er ineens een push bericht van het FD binnen: 'Onderzoek ING: vergrijzing bedreigt partnermodel accountants.' Ik kwam natuurlijk meteen in actie en ging lezen; de gym moest maar even wachten.
Zonder gekheid: iedereen die is geabonneerd op het FD weet dat deze push meldingen zeer regelmatig voorkomen en zeker niet altijd alarmerende berichten zijn. Toch vond ik dit wel de moeite van het direct lezen waard.
Wat ik vooral interessant vond, was dat het artikel sprak over jongere accountants die afhaken. Het huidige partnermodel is niet meer van deze tijd en kantoren hebben moeite met het vinden van opvolging, zo stelde het onderzoek van ING. Het beroep moet aantrekkelijker worden, om jongere accountants te kunnen binden voor de lange termijn.
Alleen maar heel hard werken is niet meer van deze tijd
Dat het huidige partnermodel niet meer passend is, herken ik wel. Jarenlang heel hard moeten werken in de hoop ooit, in de verre toekomst, partner te kunnen worden. De huidige generatie zit daar toch anders in. Heel hard werken willen ze wel. Maar heel hard genieten van dit moment ook. Niet meer alles opzij zetten voor een carrière, in plaats daarvan ook aandacht voor een goede balans en uitdagend werk kunnen doen.
Ook om andere redenen denk ik dat het partnermodel zijn beste tijd gehad heeft. Een groot nadeel is namelijk dat zittende partners niet altijd de behoefte voelen om te investeren. Zoals in het gebruik van data-analyse tools en opleidingen rondom de inzet van automatisering. Juist dit soort investeringen maken de inhoud van het werk leuker. En zorgen er dus voor dat jongere accountants langer aangehaakt blijven. Maar een partner die nog twee jaar te gaan heeft, is toch minder geneigd om hierin zijn geld te steken. Want dit zijn lange termijn investeringen, waar je de vruchten niet direct van kunt plukken.
Het verdienmodel voert de boventoon
Jonge accountants voelen ook in hun dagelijkse werkzaamheden dat keuzes worden gemaakt die door het verdienmodel gedreven worden. Nieuwe klanten die worden aangenomen bij een toch al overvolle planning. Controleverschillen die tijdens besprekingen worden afgetikt, zonder dat aan die jonge accountants duidelijk gemaakt kan worden waarom hiervoor gekozen is.
De jonge generatie wordt niet meegenomen in de besluitvorming. Terwijl transparantie hierover wel tot meer begrip van hun kant zou leiden. Blijf open naar deze jonge accountants, zodat ze zich gehoord en gewaardeerd voelen. Ook dat zal bijdragen aan hun werkplezier.
Klopt dit wel?
Wel van mijn kant nog een kritische kanttekening bij het onderzoek van ING. Er wordt gesproken over een teruglopende instroom van studenten bij de opleidingen. Vanuit mijn persoonlijke ervaringen als docent is dat helemaal niet herkenbaar. Nog nooit waren er zulke hoge instroomgetallen, op zowel bachelor- als masterniveau, als de afgelopen twee jaar.
Laten we voor deze nieuwe instroom dus zorgen voor voldoende inhoudelijke uitdagingen, zodat ze ook over tien jaar nog enthousiast zijn over de accountancy.