Leo Bil

Dit jaar staat er door de overgang naar de nieuwe Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) echter nog veel meer op het spel. Deze stelselwijziging vraagt om actief risicomanagement.

Op 1 januari 2017 wordt de WGA-vast gekoppeld aan de WGA-flex. Voor bedrijven heeft deze overgang naar de Nieuwe WGA grote financiële consequenties. Daarom is het cruciaal dat zij zich bewust zijn van wat er verandert en scherpe keuzes maken op het gebied van risicomanagement.

Want iedere werkgever moet dit jaar vóór 1 oktober kiezen wat hij wil. Belegt hij per 1 januari 2017 de beperking van de kosten van arbeidsongeschiktheid bij publieke uitvoeringsinstantie UWV? Of gaat hij eigenrisicodragen en richt hij zelf een oplossing in?

Twee groepen, twee uitgangsposities

De overgang naar de Nieuwe WGA vormt de laatste stap van de Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters (BeZaVa) en moet het ziekteverzuim en de WIA-instroom van flexkrachten terugdringen. Wat deze wijzing voor bedrijven betekent, hangt af van hun uitgangspositie:

• Werkgevers die nu eigenrisicodrager zijn voor de WGA-vast, kunnen per 1 januari 2017 het eigenrisicodragerschap voortzetten voor de combinatie WGA-vast en WGA-flex, óf beide risico’s onderbrengen bij UWV.
• Werkgevers die nu voor de WGA-vast in het publieke bestel zitten, kunnen blijven waar ze zijn en zowel WGA-vast als WGA-flex door UWV laten uitvoeren, óf per 1 januari 2017 onder gunstige condities uitstappen en kiezen voor privaat verzekeren.

Actief risicomanagement

De vraag die nu bij alle werkgevers op tafel ligt, is wie het beste re-integreert: het publieke UWV, óf de werkgever die samen met zijn private verzekeraar zelf het risicomanagement ter hand neemt. Dit komt feitelijk neer op een uitdaging op het gebied van actief risicomanagement sociale zekerheid.

Veel bedrijven kunnen op dit gebied nog grote vooruitgang boeken. Hoewel de sociale zekerheid (premies, verzuim- en arbeidsongeschiktheidskosten) op zijn minst dertig procent van de loonsom beslaat, hebben veel bedrijven er namelijk weinig aandacht voor.

Premies die de Belastingdienst doorgeeft, worden klakkeloos overgenomen. Loonkostensubsidies worden niet verzilverd, verzuim van werknemers met een no-riskpolis wordt niet bij UWV geclaimd. Terwijl het belang van zulke tegemoetkomingen door de Participatiewet (extra banen voor mensen met een arbeidsbeperking) alleen maar groter is geworden. Kortom, er worden aanzienlijke bedragen én kansen gemist.

Kiezen: premies werkhervattingskas of eigenrisicodragen

De overgang naar de Nieuwe WGA onderstreept dat verandering van een dergelijke houding grote winst kan opleveren. Werkgevers moeten zich bewust zijn van wat er dit jaar verandert binnen de sociale zekerheid en beleid helpen ontwikkelen waarmee de (financiële) risico’s op de korte én de langere termijn in control zijn.

Goed samenwerken met de verzekeraar

Een eigenrisicodrager kan voor de uitvoering naar eigen inzicht een privaat alternatief inrichten voor de dienstverlening van UWV. Wel is hij hierbij gebonden aan de partij die de (verplichte) garantieverklaring aan de Belastingdienst verstrekt. In de praktijk is dit vrijwel altijd een verzekeraar. Het is daarom belangrijk kritisch na te denken over de samenwerking met deze partij.

Kom nú in actie

Welke keuzes een werkgever uiteindelijk ook maakt, het is in elk geval zaak om op tijd de opties in kaart te brengen. Verzekeraars komen naar verwachting eind juni met premievoorstellen voor de Nieuwe WGA, maar daar mag de werkgever in geen geval op wachten. De deadline van 1 oktober lijkt in juni misschien nog ver weg, maar de vakantieperiode kun je niet zomaar meerekenen. Wie zorgvuldig wil beslissen, begint dus nú. Met goed risicomanagement binnen de Nieuwe WGA zijn simpelweg te grote financiële belangen gemoeid om de besluitvorming af te raffelen.

Leo Bil AAG is senior actuaris en strategisch adviseur bij Verzekeren Sociale Zekerheid (VSZ) te Amstelveen.