Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Twee registeraccountants zijn cfo respectievelijk ceo van een netwerkorganisatie, waarbij verschillende vennootschappen zijn aangesloten. Eén van de aangesloten bv’s neemt in 2010 een accountantskantoor over van een groep ondernemingen.

In het kader van de overname sluit de koper een service level agreement (SLA) voor twee jaar met Financial Services Nederland (FSN). FSN zal onder meer scan- en herkenactiviteiten uitvoeren met behulp van software.

Na een aantal maanden krijgen beide partijen ruzie. De service-inkoper stopt met betalen en ontbindt het SLA. FSN begint daarop een civiele procedure wegens wanbetaling en vanwege de geleden schade. De Rechtbank Gelderland laat een deskundige onderzoeken hoeveel winst FSN zou hebben gemaakt als het tweejarig contract gewoon was uitgediend.

De cfo plaatst in een memo aan de deskundige een flink aantal kanttekeningen bij de cijfers die deze levert over FSN. De cfo werkt een paar van zijn kritiekpunten nader uit in een tweede memorandum en concludeert onder meer dat:

• het kostenniveau van FSN structureel hoger was dan de inkomsten uit hoofde van het contract met de netwerkorganisatie;
• FSN nooit winst had kunnen maken “in het hypothetische geval dat het contract niet zou zijn opgezegd” aangezien dit bedrijf “geen substantiële omzet derden had”;
• het SLA met de netwerkorganisatie feitelijk nooit meer is geweest dan een verliesgevend contract;
• FSN die conclusie zelf ook heeft getrokken en daarom besloot “dat claimen meer zou opleveren dan uitdienen van het contract”.

FSN laat de cfo en de ceo schriftelijk weten dat de netwerkorganisatie inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten die op de scan- en herkenningssoftware rusten en onrechtmatig de knowhow heeft gebruikt die zij door het SLA verkreeg. De serviceverlener dient daarna een klacht in tegen beide accountants. De Accountantskamer verklaart de klacht ongegrond. FSN gaat in hoger beroep.

Beroepsgronden

De Accountantskamer heeft ten onrechte:

1. slechts een deel van de aangereikte feiten gebruikt;
2. gezegd dat er geen sprake was van een persoonsgericht onderzoek;
3. waarde gehecht aan het rapport van de deskundige;
4. gezegd dat het standpunt van de accountants niet te kwader trouw en niet misleidend was;
5. een klachtonderdeel niet inhoudelijk behandeld.

Oordeel

Het beroep is ongegrond.

Ad 1

Volgens vaste rechtspraak van het college hoeft de Accountantskamer niet alle feiten die een partij aanreikt te bespreken in de uitspraak, laat staan te kwalificeren als vaststaande feiten. De Accountantskamer kan zich beperken tot een weergave van de feiten die hij relevant vindt voor de beoordeling van de klacht.

Ad 2, 3 en 4

De cfo heeft in de gewraakte memo’s gereageerd op het cijfermateriaal en de toelichting die de gerechtelijk deskundige heeft aangeleverd . De Accountantskamer ziet de memo’s terecht als een civielrechtelijk standpunt en niet als een persoonsgericht onderzoek of een assurance-opdracht.

Volgens vaste jurisprudentie van het college mag een accountant in een zakelijk conflict een verdedigbaar civielrechtelijk standpunt innemen en kenbaar maken aan zijn wederpartij of aan derden (zoals in dit geval: de gerechtelijk deskundige). De accountant mag echter niet bewust of verwijtbaar een onjuist of misleidend standpunt verkondigen. FSN heeft niet aannemelijk gemaakt dat de accountant dat in dit geval heeft gedaan.

Ad 5

Het kan inderdaad tuchtrechtelijk verwijtbaar zijn om te bevorderen – dan wel niet te voorkomen – dat een bedrijfsonderdeel onrechtmatig handelt. De klager moet dat dan wel aantonen, maar heeft dat in dit geval onvoldoende gedaan.

Dat geldt ook voor het verwijt dat het bedrijfsonderdeel de waarheidsvinding heeft gefrustreerd door - onder leiding van de accountants – niet te voldoen aan het verzoek van de gerechtelijk deskundige om bepaalde informatie aan te leveren. FSN had dit verwijt moeten onderbouwen.

Maatregel

Geen.

Annotatie Lex van Almelo

De uitspraak levert weinig nieuwe inzichten op. Of het moet zijn dat het college zegt dat het tuchtrechtelijk verwijtbaar kan zijn wanneer je als directeur bevordert dan wel niet voorkomt dat een bedrijfsonderdeel onrechtmatig handelt. In dit geval is dat niet aangetoond.