Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een accountant-administratieconsulent brengt een offerte uit met een prijsindicatie voor gebruikelijke accountantswerkzaamheden bij drie bv’s. Hij geeft aan dat hij het eerste jaar wel meer tijd nodig zal hebben om alles “goed op de rit te zetten” en dat het kantoor de lage basisprijzen alleen kan waarmaken als de opdrachtgever de administratie volledig en sluitend aanlevert. De inleverdatum van 1 november 2015 is alleen haalbaar als de accountant tijdig alle benodigde bescheiden ontvangt.

Dat laatste blijkt niet te lukken. In oktober stuurt de accountant de klant een lijst met elf “vraagposten”. De aangeleverde stukken leveren nieuwe vraagtekens op. Twee maanden later stuurt de accountant een lijst met aanvullende vragen en waarschuwt dat de vpb-aangifte op 6 januari 2016 ingeleverd moet zijn, anders volgt een boete. In de antwoorden van de klant klinkt irritatie door over de “dubbele en herhaalde vragen” en de verwijzing naar de fiscale boete. De klant wijt de vertraging aan de accountant en wijst op het risico dat de bank een risico-opslag zal berekenen van 700 euro per maand.

Begin januari 2016 laat de accountant telefonisch weten dat extra werkzaamheden nodig zijn om de jaarstukken van 2014 samen te stellen. Volgens de klant leiden die tot een budgetoverschrijding van ruim 60 procent. De klant geeft een overzicht van de

verschillende deadlines die niet zijn gehaald. Hij legt de accountant de volgende keuzes voor:

• de accountant stelt de publicatiestukken alsnog samen en verzorgt alsnog de vpb-aangiften van de bv’s en de dga vóór 20 januari; de klant accepteert dan een budgetoverschrijding van maximaal 750 euro;
• de verstuurde nota’s worden gecrediteerd en gerestitueerd en de klant neemt geen verdere stappen in de vorm van aansprakelijkheidsstelling;
• het kantoor wijst bovengenoemde opties af en de klant stelt het kantoor aansprakelijk voor de schade en dient een klacht in bij de Accountantskamer wegens wanprestatie om de gemaakte schade (risico-opslag, alternatieve accountantskosten en eventuele boetes van de Belastingdienst) te verhalen.

De accountant wijst de voorstellen af. Hij ervaart de druk van de klant als opgepaste beïnvloeding en wijst erop dat dat in strijd is met de gedrags- en beroepsregels. Daarom kan het kantoor de opdracht niet afronden. Verder wijst de accountant op de klachtenregeling van het kantoor. Uiteindelijk worden voor de bv’s geen jaarrekeningen opgesteld en dient de dga de aangiften vennootschapsbelasting 2014 zelf in.

De dga dient een klacht tegen de accountant in bij de Accountantskamer.

Klacht

De accountant heeft een wanprestatie geleverd door:

a. de afgesproken werkzaamheden niet tijdig uit te voeren;

b. meerwerk in rekening te brengen.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

Ad a

In de offerte wordt weliswaar een (inlever)datum van 1 november 2015 genoemd, maar daaraan is toegevoegd dat die datum alleen haalbaar is als alle benodigde bescheiden tijdig worden ontvangen. Toen de dga in januari 2016 de opdracht beëindigde, had de accountant de werkzaamheden nog niet afgerond. Volgens de Accountantskamer heeft de klager niet aannemelijk gemaakt dat:

• de accountant de stukken ten onrechte heeft opgevraagd;
• de klager tijdig alle gevraagde stukken heeft overgelegd.

De accountant heeft na het aanvaarden van de opdracht voortvarend stukken opgevraagd en beoordeeld. De dga e-mailde voornemens te zijn om spontaan stukken aan te leveren, maar kennelijk heeft hij dat niet gedaan. Omdat er over het voorgaande jaar geen jaarrekening was opgesteld, lag het voor de hand dat de accountant meer moest vragen. De klager heeft ook niet aannemelijk gemaakt dat de vragen, die de aangeleverde stukken opriepen, irrelevant waren.

Ad b

In een tuchtrechtelijke procedure kun je alleen met succes klagen over declaraties als de accountant bij het opstellen en indienen van de declaraties zozeer in strijd heeft gehandeld met de zorgvuldigheid, integriteit of professionaliteit dat hij daardoor de beroepsregels schendt en zijn optreden in strijd is met het belang van een goede uitoefening van het accountantsberoep. Dat kan het geval zijn als de accountant:

• bewust en te kwader trouw onjuiste of misleidende declaraties indient;
• de gemaakte afspraken niet nakomt.

De klager heeft niet aangetoond dat daarvan in dit geval sprake is.

Maatregel

Geen.