Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Projectontwikkelaar annex vastgoedconcern Eurocommerce gaat failliet. De rechter-commissaris benoemt in 2012 twee advocaten en een registeraccountant tot curator. In september 2012 komen zij met hun eerste faillissementsverslag. In november wordt de oprichter en grootaandeelhouder failliet verklaard. In 2013 stelt het Openbaar Ministerie strafvervolging tegen hem in wegens faillissementsfraude. In 2015 wordt de inschrijving doorgehaald van de registeraccountant die de jaarrekeningen over 2008, 2009 en 2010 van Eurocommerce goedkeurde.

De oprichter dient - samen met zijn vrouw en twee kinderen, die de rest van de aandelen van Eurocommerce bezitten - een klacht in tegen de accountant die tot medecurator is benoemd.

Klacht

De accountant heeft:

I. de benoeming tot curator ten onrechte aanvaard, omdat

a. hij te weinig ervaring heeft;

b. er belangenconflicten waren tussen Eurocommerce en het kantoor waaraan de accountant destijds was verbonden en waarmee de projectontwikkelaar een huurconflict had;

c. er een belangenconflict was met Rabobank, omdat de accountant daarvoor activiteiten heeft ontplooid en de accountant een hypotheek heeft bij die bank;

II. zich bij het aanvaarden van de benoeming tot curator louter laten leiden door zijn eigen financiële belangen;

III. zijn taak als curator niet goed vervuld door alleen de belangen van Rabobank te dienen;

IV. in de faillissementsverslagen en in verschillende gerechtelijke procedures onwaarheden naar voren gebracht;

V. fouten gemaakt toen hij als curator de jaarrekening 2011 van Eurocommerce opmaakte en ten onrechte geweigerd een goedkeurende verklaring te verstrekken bij die jaarrekening.

Oordeel

De klachtonderdelen Ia, Ib en Ic zijn niet-ontvankelijk, omdat de klacht op deze punten te laat is ingediend. De rest van de klacht is ongegrond, omdat de klagers die onvoldoende hebben onderbouwd.

Dat een curator een vergoeding krijgt voor zijn werkzaamheden kan hem tuchtrechtelijk niet worden aangerekend.

Als Rabobank al de veroorzaker is van het faillissement, zoals de klagers beweren, dan slaat het verwijt dat de curator de bank zou voortrekken nergens op. Het is in faillissementen volstrekt gebruikelijk overeenkomsten met banken te sluiten over boedelkredieten. De klagers hebben niet duidelijk gemaakt wat hier mis mee is en hadden hun bezwaren tegen de handelingen van de curatoren moeten aanvechten bij de rechter-commissaris.

De klagers zijn persoonlijk getroffen door het faillissement en delen de visie van de curatoren niet. Dat wil echter niet zeggen dat die onwaarheden hebben opgeschreven in de verslagen. De klagers hebben ook niet concreet aangegeven wat dan onwaar zou zijn.

De curatoren hebben destijds het accountantskantoor gevraagd een concept-balans en -resultatenrekening over 2011 op te maken, maar de accountant/mede-curator was toen nog niet verbonden aan dat kantoor. Omdat de concepten geen jaarrekening zijn, viel er door een accountant ook niets goed te keuren.

De niet-ontvankelijke klachtonderdelen zouden overigens ongegrond zijn verklaard als die tijdig waren ingediend. De accountant hoefde de benoeming tot curator (samen met advocaten) namelijk niet te weigeren vanwege:

• een gebrek aan ervaring;
• een huurrelatie met de gefailleerde in het verleden;
• een (vermeend) belangenconflict met Rabobank.

Maatregel

Geen