Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant verkoopt zijn accountantspraktijk per 1 januari 2011 en gaat voor derden onder meer aangiften omzetbelasting verzorgen. De accountant handelt onder meer de invoer en doorvoer van grote partijen molybdeen fiscaal af. Deze metaalsoort komt uit het buitenland en gaat naar een bedrijf in een ander buitenland.

Uit strafrechtelijk onderzoek blijkt dat hij vanaf 2009 tot en met 2013 stelselmatig de voorbelasting op ingediende ob-aangiften verhoogt met grote, ronde bedragen. Later vraagt hij voorbelasting terug voor facturen met een nultarief. In totaal fraudeert hij in vierenhalf jaar voor 6.902.605 euro.

Wanneer hij wordt verhoord als verdachte geeft hij onder meer toe:

• bedragen te hebben aangegeven die geen verband houden met facturen;
• tien á elf keer e-mails te hebben verzonnen om de aangegeven bedragen te dekken;
• geen idee te hebben dat het fraudebedrag in de loop der jaren was opgelopen tot 6,9 miljoen.

Verder zegt hij dat het geleidelijk ging en hij niet snapt hoe hij het heeft kunnen doen. Hij zal het zichzelf nooit vergeven dat hij zo zwak is geweest. “Mijn grote probleem is dat ik nu eenmaal geen nee kan zeggen, tegen niemand. Niet tegen mijn vrouw, niet tegen mijn kinderen maar ook niet zakelijk. Ik ben daarvoor nu een jaar onder behandeling van een psycholoog en het gaat nu wat dat betreft wel wat beter met mij.”

De man leende naar eigen zeggen geld uit aan mensen die daarom vroegen en kwam in de problemen toen sommigen dat niet terugbetaalden. De hoop dat hij de tekorten zou terugverdienen met de renteopbrengsten uit nieuwe leningen bleek ijdel. “… het werd van kwaad tot erger. Ik kwam er niet meer uit. Als u mij voorhoudt dat het bijna ongelofelijk is dat ik valse e-mails heb gemaakt en opzettelijk onjuiste aangiften OB ingediend met alle risico’s van dien zonder eigen geldelijk gewin, alleen om andere mensen te helpen, dan begrijp ik wat u zegt. Nu zeg ik, ik moet gek geweest zijn…”

De verdachte vindt het “ook heel erg” dat hij het vertrouwen van een inspecteur van de Belastingdienst Haaglanden zo “beschaamd” heeft. “Mijn vrouw heeft weleens gezegd dat ik geen angst ken. Misschien is dat de verklaring. Ik was niet bang voor de risico’s. De vraag om geld bleef komen en het werd steeds makkelijker om het te doen ...”

Nadat het OM een tuchtklacht tegen hem heeft ingediend, schrijft hij in een brief aan de Accountantskamer onder meer dat hij de stand van de accountants heeft geschaad en zichzelf daarom “voor het leven” uit het register heeft laten schrappen. Hij ziet geen reden om zich te verdedigen tegen de aanklacht van het Openbaar Ministerie en komt daarom niet naar de zitting.

Klacht

De accountant heeft opzettelijk onjuiste aangiften omzetbelasting ingediend; dat is strafbaar op grond van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (artikel 69 lid 2) en in strijd met het integriteitsbeginsel.

Oordeel

De klacht is gegrond.

De voormalig accountant heeft de resultaten van het onderzoek niet aangevochten tijdens het verhoor en nadien per brief bevestigd. De man heeft:

• oneerlijk en onoprecht gehandeld in zijn zakelijke betrekkingen;
• in strijd gehandeld met de relevante wet- en regelgeving;
• het accountantsberoep in diskrediet gebracht;
• op “flagrante wijze” het integriteits- en het professionaliteitsbeginsel geschonden.

Maatregel

Doorhaling. De fraudeur mag zich pas over tien jaar opnieuw proberen in te schrijven.