Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een vrouw verkoopt haar woning aan twee kopers. De vrouw en één van de kopers vragen in september 2012 aan een registeraccountant om een second opinion over de constructie die een vorige adviseur heeft geadviseerd. Ook willen zij weten hoe zij de fiscale situatie weer onder controle kunnen krijgen.

De accountant brengt advies uit en stuurt in november 2012 een rekening van 635,25 euro. Na drie herinneringen is de nota eind februari 2013 nog niet betaald. Een deurwaarder legt beslag op een perceel grond en twee bankrekeningen van één van de kopers. De banken laten in september 2013 respectievelijk april 2014 weten dat het beslag op de rekeningen geen effect heeft, omdat de saldi negatief zijn.

De advocaat van de accountant vraagt opnieuw om de nota te voldoen en om een gesprek te houden over een betalingsregeling. Als de cliënt in gebreke blijft, zal hij het faillissement aanvragen.

De cliënt reageert niet en de advocaat vraagt het faillissement aan. De cliënt betaalt dan alsnog de nota met bijkomende rente en kosten. Daarop trekt de advocaat de faillissementsaanvraag in.

De cliënt dient een klacht tegen de accountant in bij de Accountantskamer.

Klacht

De registeraccountant:

1. had geen opdracht voor de werkzaamheden die op de nota staan;
2. heeft lichtvaardig het faillissement van de cliënt aangevraagd.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

Ad a

Uit de stukken die de accountant heeft overgelegd, blijkt dat de cliënt wel degelijk een opdracht heeft gegeven, ook al heeft deze de opdrachtbevestiging niet ondertekend.

Ad b

Volgens vaste jurisprudentie mag een accountant in het algemeen civielrechtelijke rechtsmaatregelen nemen tegen een cliënt die zijn declaraties niet betaalt. Daarbij moet hij een zorgvuldige afweging maken tussen zijn eigen belang en de (voor hem kenbare) belangen van die cliënt. Het aanvragen van een faillissement is een zeer vergaande rechtsmaatregel die een accountant niet lichtvaardig mag inzetten.

De Accountantskamer vindt dat de accountant de belangen in dit geval juist heeft afgewogen en niet lichtvaardig het faillissement heeft aangevraagd, omdat:

• hij vóór de aanvraag diverse andere (invorderings)maatregelen heeft getroffen;
• er relatief veel tijd is verstreken tussen de eerste herinnering en de faillissementsaanvraag;
• de cliënt op geen van de voorafgaande incassomaatregelen (accuraat) heeft gereageerd door alsnog te betalen.

Maatregel

Geen.