Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een senior assistent accountant krijgt een arbeidsconflict met het kantoor waar hij werkt. Per 1 mei 2013 wordt het arbeidscontract met de assistent ontbonden. Daarbij wordt afgesproken dat het kantoor volledig zal meewerken aan het afstuderen van de assistent. De kantonrechter bevestigt de afspraken.

De assistent vraagt om fiscale stukken van cliënten. Bij afwezigheid van de praktijkopleider laat de kantoordirecteur weten die vertrouwelijke gegevens alleen te zullen leveren als de assistent komt met een gedetailleerde ‘outline’ van het afstudeer-essay. De praktijkopleider herhaalt die voorwaarde later.

In september 2014 vraagt de assistent de praktijkopleider opnieuw of hij zijn essay wil beoordelen en geanonimiseerde belastinggegevens van cliënten wil verstrekken. De praktijkopleider wijst het verzoek af.

“Ik heb over jouw verzoek nagedacht en even overlegd met de NBA. In het najaar van 2013 heb ik je geholpen om je stage af te ronden. Naar nu blijkt was dit kennelijk onvoldoende (…) om af te studeren. Daarom heb je een jaar nadien opnieuw een verzoek aan mij gericht om een addendum te reviewen en tevens (opnieuw) je van interne stukken te voorzien van werkzaamheden die je in 2012 hebt uitgevoerd. Gezien de lange tijd die erover heen is gegaan, kan ik helaas niet aan je verzoek tegemoet komen, met name omdat je reeds meer dan 1.5 jaar uit dienst bent.”

De assistent dient een klacht tegen de kantoordirecteur en de praktijkopleider in bij de Accountantskamer.

Klacht

De accountants hebben niet volledig meegewerkt aan de afronding van de praktijkopdracht en daardoor niet voldaan aan de beschikking van de kantonrechter.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

Om te beginnen heeft de kantoordirecteur zich niet met de weigering bemoeid. Hij was vaktechnisch noch feitelijk betrokken bij het gewraakte handelen van de praktijkopleider en daarvoor dus niet tuchtrechtelijk verantwoordelijk, zegt de Accountantskamer, wijzend op een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven.

De praktijkopleider heeft meegewerkt aan het afstuderen van de assistent. Hij heeft zich in oktober 2013 bereid getoond om ook het extra essay, dat bij het maken van de ontslagafspraken niet was voorzien, te beoordelen. Na overleg met het stagebureau van de NBA heeft hij de assistent meegedeeld hoe die moet omgaan met de vertrouwelijke gegevens. De assistent heeft uiteindelijk ingestemd met de voorwaarde dat hij eerst een ‘outline’ van het essay zou verstrekken.

De praktijkopleider heeft de assistent in november 2013 inzage gegeven in enkele dossiers, maar de assistent liet na de gevraagde outline van het essay te leveren. Eind 2013 beloofde de assistent die spoedig aan te leveren, maar zei kort daarna dat dit niet lukte, omdat hij de outline niet kon uploaden naar de elektronische leeromgeving.  Pas in april 2014 zei hij dat hij probeerde om ook voor dat extra essay een vrijstelling te krijgen en eerst wilde kijken of dat lukte.

Tot eind september 2014 bleef het stil. In plaats van een outline stuurt de assistent de praktijkopleider eind september 2014 een concept van het essay met het verzoek die te beoordelen en om geanonimiseerde stukken van cliënten te verstrekken. Dat weigert de praktijkopleider.

De Accountantskamer vindt:

• die weigering redelijk gezien de tijd die is verstreken sinds het ontslag;
• het aannemelijk dat het kantoor c.q. de praktijkopleider eind april 2013 al heeft gedaan wat was afgesproken.

De assistent heeft zich niet aan de later afgesproken werkwijze gehouden en heeft de confrontatie gezocht met de praktijkopleider. De Accountantskamer vindt het daarom te billijken dat de praktijkopleider (vaktechnische) bedenkingen kreeg bij het verzoek.

Maatregel

Geen.