Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een klant van een accountant-administratieconsulent kweekt en verkoopt shitake-paddenstoelen. De eenmanszaak lijdt van 2001 tot en met 2009 een behoorlijk verlies.

In 2011 begint de kweker samen met zijn Thaise vrouw een nieuwe onderneming: een Thais restaurant. Ook willen zij een snackmobiel aanschaffen om op markten Thaise producten te verkopen.

De accountant-administratieconsulent raadt de ondernemer aan een STIPO-subsidie aan te vragen (Stimulering Innovatie van Plattelandsondernemingen Oost-Groningen). Hiervoor moet hij onder meer een ondernemingsplan en een liquiditeitsprognose aanleveren. De accountant zorgt hiervoor en uiteindelijk wordt een subsidie van 7 mille verstrekt.

Rond het begin van 2012 belt de Belastingdienst de accountant: er komt een boekenonderzoek, omdat er sterke twijfels zijn over het ondernemerschap van de klant. De accountant meldt dat de klant zeer recentelijk is begonnen met het restaurant en de snack-mobiel om zijn onderneming winstgevend te maken.

De Belastingdienst vindt na het onderzoek van de boeken over 2007 tot en met 2011 dat de kweker geen ondernemer is en ten onrechte de zelfstandigenaftrek heeft opgevoerd.  De accountant was niet aanwezig bij het onderzoek, maar voert wel het gesprek daarover met de Belastingdienst.

Na onderhandelingen gaat de Belastingdienst ermee akkoord dat de belastingplichtige:

• tot en met boekjaar 2009 gebruik maakt van ondernemersfaciliteiten;
• de bedrijfsgebouwen afrekent tegen de boekwaarde, dus zonder stakingswinst;
• het gedeelte van de hypotheek dat betrekking had op de bouwkosten van de woning aftrekt als hypotheekrente eigen woning.

De laatste twee punten heeft de belastingplichtige zelf afgesproken. Hij heeft de accountant hierover niet geraadpleegd en niet geïnformeerd.

De klant dient een klacht in tegen de accountant.

Klacht

De accountant heeft:

• na het gesprek met de Belastingdienst geen maatregelen genomen om de stakingsdatum in eigen hand te houden;
• de klager bedreigd door te stellen dat, als deze een schadevergoeding wilde, hij een nog openstaande rekening van 5 mille zou sturen en de belastingaangiftes vanaf het begin van de onderneming zou herberekenen, wat de klager nog meer geld zou gaan kosten.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

Het is de Accountantskamer niet duidelijk geworden:

• wat de accountant meer of anders had moeten of kunnen doen;
• waarom klager voor de jaren ná 2009 nog als ondernemer kon of moest worden aangemerkt.

De klager neemt ten onrechte aan dat de fiscus een gunstiger stakingsdatum in 2011 zou hebben geaccepteerd. Bovendien kun je achteraf vaststellen dat klager er in de onderhandelingen met de fiscus helemaal niet ongunstig van af is gekomen.

Volgens de accountant is de afspraak over de beëindiging van de samenwerking en de creditering van de openstaande bedragen in goede harmonie tot stand gekomen. De klant was daarover tevreden en heeft dat ook kenbaar gemaakt aan de accountant.

Dat de klant is bedreigd heeft deze gezien de weerspreking door de accountant niet aannemelijk gemaakt.

Maatregel

Geen.