Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant in business exploiteert een abonnementenservice onder de naam Ondernemersdesk. Onder het abonnement valt advies op bedrijfseconomisch, financieel, fiscaal, juridisch, strategisch en subsidiegebied. Opdrachten die redelijkerwijs meer dan anderhalf uur tijd vergen, vallen buiten het abonnement.

Een vastgoed-bv heeft een abonnement op de Ondernemersdesk. De accountant doet volgens opdracht ook nog ander werk voor deze vennootschap. Daarvoor brengt hij uurtarieven in rekening die variëren van 70 euro tot 260 euro excl. omzetbelasting voor het office management respectievelijk de senior consultant.

In september 2013 zegt de accountant het contract met de vastgoed-bv op: "We willen eerlijke business doen en open en eerlijk door onze klanten geïnformeerd worden. Daarnaast willen we geen debiteurenrisico lopen. (…) Nu wij vaststellen dat de betaling van onze facturen de laagste prioriteit heeft en ons allerlei feilen bekend worden over de bedrijfsvoering, zijn wij genoodzaakt om onze relatie (…) per direct te beëindigen."

In oktober 2013 gaat de bv failliet. De curator dient een klacht in tegen de accountant.

Klacht

De accountant heeft excessief gedeclareerd - althans onredelijk veel ten opzichte van het rendement van de gefactureerde werkzaamheden.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

Volgens vaste rechtspraak van de Accountantskamer is het opstellen en indienen van declaraties alleen tuchtrechtelijk verwijtbaar voor zover de accountant daarbij in strijd heeft gehandeld met de zorgvuldigheid, integriteit of professionaliteit. Bijvoorbeeld door bij zijn cliënt bewust en te kwader trouw onjuiste of misleidende declaraties in te dienen of afspraken over declaraties niet na te komen.

In de facturen van 26 juni 2012 en 12 juli 2012 zijn per abuis deels dezelfde werkzaamheden in rekening gebracht voor een bedrag van ongeveer 1450 euro ex btw. De officemanager was namelijk met vakantie. De accountant heeft hiervoor meermaals zijn excuses gemaakt en op 17 april 2014 een creditnota gestuurd.

Voor de rest zijn de nota's gebaseerd op extra werkzaamheden die nodig waren, omdat de cliënt slecht meewerkte. Het kantoor kende de afspraken met sommige leveranciers bijvoorbeeld niet en kon de kassaproblemen niet oplossen omdat, zo bleek de accountant achteraf, de cliënt dat niet wilde. "Hij nam vaak geld weg uit de kassa zonder een bon over te leggen, om daarmee zijn exorbitante privéuitgaven te camoufleren."

Dat de psychische gesteldheid van de cliënt te wensen overliet en deze enige tijd was opgenomen in het U-center wist de accountant niet. De accountant heeft uiteindelijk de opdracht beëindigd omdat de cliënt niet meewerkte en vanaf augustus 2013 de rekeningen niet meer betaalde.

Hiermee heeft de accountant de aantijgingen volgens de Accountantskamer uitgebreid en gemotiveerd weersproken. Op die ene dubbele declaratie na dan. Dat "abusievelijk voor de tweede maal factureren van dezelfde werkzaamheden" heeft de accountant erkend, maar is te licht om een tuchtrechtelijk vergrijp te vormen. Ook al omdat de accountant daarvoor naderhand meermaals excuses heeft gemaakt en een creditnota heeft gestuurd.

Maatregel

Geen.