Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant is in Spanje werkzaam als consultant. Met zijn adviesbedrijf leent hij in augustus 2006 van drie schoonfamilieleden een bedrag van in totaal 3 ton om een luxe villa te kunnen afbouwen. Hij zal een rente betalen van 8% en de lening een jaar later aflossen. Als zekerheid stelt hij zijn oude villa, die in de verkoop staat voor 2,7 ton en waarop nog een hypotheek rust van 2,3 ton.

Maar dan storten de accountant en de Spaanse vastgoedmarkt in. De accountant heeft hartproblemen en is gedwongen zijn adviespraktijk te staken, zodat hij nauwelijks nog inkomen heeft. De accountant betaalt nog wel de rente, maar blijkt niets te kunnen aflossen. Hij krijgt een jaar uitstel, maar betaalt niets meer terug. In 2008 ondergaat hij een hartoperatie, waarna hij invalide wordt verklaard.

De drie familieleden dienen een klacht in bij de Accountantskamer.

Klacht

De accountant heeft:

I. twee klagers c.q. geldverstrekkers misleid door bij aanvang van de lening geen open kaart te spelen over zijn toen al dubieuze kredietwaardigheid en geen inzicht gegeven in zijn werkelijke financiële huishouding en bovendien "garanties en zekerheden" gesteld die hij nooit en te nimmer had mogen verstrekken;

II. op geen enkel moment goede wil getoond om met klagers een regeling te treffen voor het aflossen van de geldleningen.

Oordeel

De Accountantskamer vindt dat het verweer, dat de accountant heeft gehandeld als privépersoon en de kwestie dus niet onder het tuchtrecht valt, niet opgaat. Volgens de toen geldende regels was hij beroepsmatig onderworpen aan het tuchtrecht voor accountants. En beroepsmatig handelen omvat alle handelingen die een accountant verricht in een beroep dat hij feitelijk uitoefent. Omdat hij de lening is aangegaan als eigenaar/bestuurder van zijn bedrijf vallen de gewraakte handelingen binnen het bereik van het tuchtrecht.

De klacht is echter grotendeels niet-ontvankelijk, omdat deze te laat ingediend voor zover het feiten betreft van vóór 20 juli 2009. De Accountantskamer beperkt zich daarom verder tot klachtonderdeel II.

De Accountantskamer is het met de accountant eens dat er gezien zijn situatie redelijkerwijs niet meer van hem kon worden gevergd dat hij zijn schulden zou aflossen en evenmin dat hij zijn familie voortdurend op de hoogte hield van zijn financiële positie. Het ontvankelijke deel van de klacht is daarom ongegrond.

Maatregel

Geen.