Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Twee dierenartsen hebben een maatschap en een bedrijfspand met bovenwoning. Het pand is in 2003 al volledig afgeschreven, omdat de maatschap na oprichting gebruik heeft gemaakt van fiscale faciliteiten. De maten hebben destijds ieder 79.411 euro geleend om het pand te financieren. In de jaarrekening van de maatschap is het totaalbedrag van 158.822 euro verwerkt.

In 2006 verkoopt de maatschap het bedrijfspand voor 2,4 ton aan één van de dierenartsen. De nieuwe eigenaar van het bedrijfspand laat zich bijstaan door een financieel adviseur. Volgens de leveringsakten moet de eigenaar de andere dierenarts nog 1,2 ton betalen. Daarvan wordt het leningrestant van de andere dierenarts afgetrokken, zodat de eigenaar hem nog 45.098 euro moet betalen. De privélening van de eigenaar ad 79.411 euro blijft doorlopen.

In de conceptjaarrekening over 2007 crediteert de accountant beide maten voor een even groot deel in hun kapitaalstanden. De accountant bespreekt de verwerking van de transactie tweemaal met de maten. Vervolgens paste hij de conceptcijfers aan en neemt daarbij als uitgangspunt dat de andere dierenarts de 45.098 niet heeft ontvangen van de eigenaar van het bedrijfspand. Zo komt hij in de jaarrekening 2007 tot een negatieve kapitaalstand voor de eigenaar van het bedrijfspand ad 1.706 euro en voor de andere dierenarts 57.248 euro positief.

In 2011 stellen de maten de ongelijke kapitaalstanden herhaaldelijk aan de orde. De accountant en een kantoorgenoot bespreken de kwestie tweemaal met de maten.

Op 1 maart 2012 vraagt de eigenaar van het bedrijfspand om een nader gesprek over het verschil in kapitaalstanden. Bij het gesprek zijn behalve de eigenaar en de accountant ook diens kantoorgenoot en de financieel adviseur van de eigenaar aanwezig. De volgende dag schrijft de financieel adviseur aan de accountant dat hem in het gesprek duidelijk is geworden dat er op 27 april 2007 een bedrag van 45.097,55 was overgemaakt naar de andere dierenarts. Hij vraagt om een correctie en nader bericht.

De kantoorgenoot laat de adviseur spoedig weten dat hij de kapitaalstanden heeft gecorrigeerd in de jaarrekening 2011.

In juni 2012 vraagt de opvolgend accountant van de maatschap de kantoorgenoot van de accountant om collegiaal overleg.

Op 6 augustus 2012 stuurt het kantoor van de oorspronkelijke accountant een factuur ad 1.452,50 euro exclusief btw. Hiervan is 767,50 in rekening gebracht voor 'fiscale advieswerkzaamheden' en aangemerkt als 'buiten budget'. Na een gesprek stelt het kantoor voor laatstgenoemd bedrag te crediteren.

In april 2013 stelt de opvolgend accountant enkele inhoudelijke vragen aan de kantoorgenoot van de oorspronkelijke accountant. De kantoorgenoot beantwoordt deze vragen acht dagen later. De kantoorgenoot dringt er namens de oorspronkelijke accountant bij de eigenaar van het bedrijfspand op aan dat hij het openstaande bedrag van 685 euro betaald. De eigenaar van het bedrijfspand doet dat de volgende dag. Twee weken later dient hij namens de maatschap een klacht in tegen de accountant.

Klacht

De accountant:

a. heeft de overdracht van het pand onzorgvuldig verwerkt in de jaarrekening 2007 en nadien geweigerd dit te corrigeren;

b. is in de jaarstukken voor de fiscale bijtelling van een in 2004 gekochte auto ten onrechte uitgegaan van de factuurwaarde in plaats van de nieuwwaarde en heeft geweigerd de onjuiste berekening te corrigeren;

c. heeft in augustus 2012 een factuur gestuurd zonder duidelijke reden en zonder specificatie;

d. wilde alleen meewerken aan de overdracht van de werkzaamheden aan een opvolgend accountant als bovengenoemde factuur werd betaald;

e. is bij de verwerking van de kapitaalstanden in de jaarrekeningen steeds ten onrechte uitgegaan van een vast rentepercentage per jaar in plaats van een actueel rentepercentage per kwartaal.

Oordeel

De klachtonderdelen b en e zijn verjaard en dus niet-ontvankelijk. Datzelfde geldt voor de eerste helft van klachtonderdeel a. Voor de rest is de klacht ongegrond.

Ad a

Dat de accountant geweigerd heeft de verwerking in de jaarrekening over 2007 te corrigeren, klopt feitelijk niet. Pas op 2 maart 2012 bleek uit de brief van de financieel adviseur dat de accountant een verkeerd uitgangspunt had gehanteerd.

Ad c

De Accountantskamer oordeelt in beginsel niet over declaratiegeschillen, tenzij de declaraties bewust onjuist of misleidend zijn. Daar is in dit geval geen sprake van. Zo heeft het accountantskantoor het deel van de factuur dat 'buiten budget' viel gecrediteerd.

Ad d

Uit de feiten blijkt dat de kantoorgenoot namens de accountant wel heeft aangedrongen op gedeeltelijke betaling van de factuur, maar de vragen van de opvolgend accountant snel heeft beantwoord.

Maatregel

Geen.