Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

De dga van drie bv's is sinds 1995 verwikkeld in een conflict met zijn administratieve en fiscale dienstverlener. Na het overlijden van de dga zet zijn zoon de civiele procedure tegen de dienstverlener voort. In die procedure benoemt het Gerechtshof te Arnhem een registeraccountant als gerechtelijk deskundige.

De accountant laat zich door de partijen van informatie voorzien en spreekt in oktober 2009 met de zoon en zijn advocaat. Een maand later stuurt hij zijn concept-rapport voor commentaar naar de advocaten van de partijen. Medio december levert de advocaat van de zoon zijn commentaar. Twee dagen nadat de accountant hierop uitvoerig heeft gereageerd stuurt hij zijn rapport naar het hof.

Vier maanden later komt de zoon met een rapport dat hij door een andere registeraccountant heeft laten uitbrengen. Deze accountant heeft onderzoek gedaan "naar aanleiding en op basis van de alsnog teruggevonden administratieve bescheiden" van één van de vennootschappen. De accountant van de zoon spreekt in het rapport het vermoeden uit dat de gerechtelijk deskundige op nagenoeg alle punten tot andere conclusies zou zijn gekomen als hij had kunnen beschikken over de teruggevonden gegevens. De accountant voegt al zijn aantekeningen en overzichten bij en spreekt de bereidheid uit om een en ander mondeling toe te lichten in een gesprek met de gerechtelijk deskundige.

De zoon legt het rapport begin mei over aan het hof, dat geen aanleiding ziet de gerechtelijk deskundige daarover nader te bevragen. In zijn arrest van november 2011 neemt het hof de conclusies uit het rapport van de gerechtelijk deskundige over en staat het deels stil bij het partijrapport.

De zoon dient een klacht in tegen de gerechtelijk deskundige.

Klacht

De accountant heeft geen dan wel onvoldoende aandacht besteed aan het bewijs dat klager heeft aangedragen, waaronder het rapport C, en het hof zodoende met zijn eigen rapport onjuist en onvolledig geïnformeerd, waardoor het tot een onjuist oordeel is gekomen over de vordering van de klager op de fiscale dienstverlener.

Oordeel

De klacht is ongegrond.

In de civiele procedure waarvoor een accountant als gerechtelijk deskundige een deskundigenbericht uitbrengt, zijn fundamentele procesrechtelijke regels, zoals hoor en wederhoor van de betrokken procespartijen, voldoende gewaarborgd. In die specifieke context moet de accountant nadat hij zijn deskundigenbericht heeft uitgebracht aan de rechter in beginsel afwachten of deze hem een nadere opdracht verstrekt, verzoekt het uitgebrachte rapport toe te lichten en/of anderszins verzoekt te reageren. De accountant hoeft zich ook niet ongevraagd tot de rechter te wenden.

Alleen als uit nadere informatie evident blijkt dat hij zijn deskundigenbericht inhoudelijk essentieel moet bijstellen om fouten van de rechter te voorkomen, mag je van hem verwachten dat hij de rechter waarschuwt en verzoekt om aan te geven of die een nadere reactie van hem verlangt. De accountant moet dan een afschrift van dat verzoek sturen aan partijen. De accountant mag ervan uitgaan dat de rechter in staat is zelf te beoordelen of de nieuwe, niet al te ingewikkelde, informatie de geldigheid van het deskundigenbericht beïnvloedt.

De nieuwe informatie noopte de gerechtelijk deskundige er niet toe zijn rapport bij te stellen. Ook al niet omdat de civiele procedure zich al vijftien jaar voortsleepte. De Accountantskamer heeft daarbij meegewogen dat de gerechtelijk deskundige de klager en de andere partij in de civiele procedure de gelegenheid heeft geboden informatie en bescheiden aan te leveren en te reageren op het conceptrapport en zich daarbij heeft opengesteld voor opmerkingen en discussie. Het is niet aannemelijk geworden dat hij onzorgvuldig of onjuist heeft gereageerd op reactie op het conceptrapport.

Verder speelt mee dat de klager in de civiele procedure zijn kritiek op het rapport van de gerechtelijk deskundige naar voren heeft gebracht aan de hand van het rapport van zijn accountant. Het hof zag daarin geen aanleiding om de gerechtelijk deskundige te verzoeken om een reactie of een toelichting.

Terzijde wijst de Accountantskamer op een verklaring van een ex-werknemer van de dienstverlener. In 1989 zou deze volgens de klager hebben gezegd dat de dienstverlener veel te hoog factureerde en dat de urenverantwoording achteraf werd afgestemd op de facturering. De klager heeft deze verklaring niet overgelegd in deze klachtprocedure. Wel beschikt de Accountantskamer over een brief die deze ex-werknemer een jaar later stuurde aan de klager. Uit de inhoud daarvan blijkt niets van te hoog factureren en gemanipuleerde urenverantwoording.

Al met al is niet aannemelijk geworden dat de gerechtelijk deskundige in strijd heeft gehandeld met een gedrags- of beroepsregel.

Maatregel

Geen.