Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een accountant-administratieconsulent behartigt sinds 1985 de zaken van twee cliënten. Na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd verlaat hij het kantoor en gaat hij verder als zelfstandig adviseur. In die hoedanigheid verricht hij onder meer werkzaamheden voor advieskantoor A en verzorgt hij de concept-aangiften inkomstenbelasting 2008 en 2009 voor de twee cliënten. De uren die hij maakt belast hij door aan het advieskantoor.

In augustus 2010 stuurt het kantoor de twee cliënten een nota voor de concept-aangifte ten bedrage van 1.410,15 euro. De klagers betalen de nota, maar vragen wel om een specificatie. De AA belooft 225 euro in mindering te brengen op de volgende nota. De cliënten laten weten dat ze om een specificatie hebben gevraagd en de verrekening pas later aan de orde komt. De AA belooft navraag te doen, maar de cliënten krijgen geen reactie.

Op 1 september 2010 neemt een ander accountantskantoor een deel van het personeel en de werkzaamheden van het advieskantoor over, nadat daarvan het faillissement is aangevraagd.

Later stelt de AA de cliënten voor nog eens met elkaar te praten en zegt toe te bellen voor een afspraak. Er komt geen vervolg op.

In februari 2011 besluiten de cliënten de aangifte IB 2010 te laten verzorgen door een ander kantoor, dat daarvoor 150 euro inclusief btw in rekening brengt.

In juni 2011 krijgen de twee cliënten een brief waarin de Belastingdienst meldt een verzoek te hebben ontvangen om met ingang van heden de verzending van elektronische kopieën van aanslagen/beschikkingen naar een andere belastingconsulent te sturen. Volgens de cliënten heeft het advieskantoor hun hierover niet geïnformeerd. De cliënten krijgen een excuusbrief, maar de pogingen om in gesprek te komen met de directie van het nieuwe kantoor falen tot twee maal toe.

In mei 2012 dienen de cliënten een klacht in tegen de eerste accountant en de opvolger. Op 1 juli 2012 laat de eerste AA zich uitschrijven uit het accountantsregister.

Klacht

De eerste AA heeft:

• buitengewoon slecht gecommuniceerd;
• niets aantoonbaars gedaan in het belang van klagers, maar hen wel aan het lijntje gehouden, terwijl hij wist dat de nota's van zijn kantoor absurd hoog waren;
• niet meegedeeld dat het faillissement van het advieskantoor was aangevraagd;
• zonder medeweten of toestemming de financiële gegevens van klagers (dan wel de mogelijkheid die bij de Belastingdienst op te vragen) doorgegeven aan de tweede AA en die gegevens (al een jaar voor het faillissement van het kantoor) doorgespeeld aan het nieuwe kantoor, terwijl hij wist dat klagers al connecties hadden met een ander kantoor en daar waarschijnlijk naar zouden overstappen;
• nooit gereageerd op uitnodigingen voor een gesprek, samen met het nieuwe kantoor;
• nooit gereageerd op de herhaalde vraag bij welke beroepsvereniging een klacht tegen hem kon worden ingediend;
• de zaken vertraagd door niet of pas na ruim een jaar te antwoorden.

De opvolgend AA heeft:

• al ruim voor het faillissement van het advieskantoor de financiële gegevens van klagers bij de Belastingdienst opgevraagd en gekregen, terwijl hij kon en moest weten dat klagers geen cliënt van hem waren en dat ook nooit waren geweest;
• de laatste uitnodiging van klagers om een gespreksdatum vast te stellen genegeerd;
• nooit gereageerd op de herhaalde vraag bij welke beroepsvereniging een klacht tegen hem kon worden ingediend;
• de afhandeling van de klacht gedwarsboomd door niet te antwoorden op brieven van de klagers.

Beide accountants hebben hierdoor het accountantsberoep in diskrediet gebracht.

Oordeel

De klachten tegen de accountants zijn deels gegrond.

Eerste accountant (12/933 Wtra AK)

De Accountantskamer vindt het aannemelijk dat de eerste accountant onduidelijk is geweest over zijn relatie met het nieuwe accountantskantoor en dat dit één van de redenen was waardoor de communicatie met de klagers uiterst moeizaam verliep. Vaststaat dat de cliënten geen specificatie hebben ontvangen van de factuur voor de concept-aangifte IB 2009. Volgens de Accountantskamer had het op de weg gelegen van de accountant om ervoor te zorgen dat de cliënten die specificatie kregen. Als accountant van de cliënten was hij verantwoordelijk voor een goede communicatie over zijn werkzaamheden.

Zo is de accountant er ook verantwoordelijk voor dat de cliënten 'geruisloos' zijn overgegaan naar het kantoor dat hun werd opgedrongen en dat de nieuwe accountant de Belastingdienst benaderde met een verzoek om de financiële stukken van de cliënten. De accountant heeft nergens vastgelegd dat hij de cliënten eerder op de hoogte heeft gesteld van de overgang naar het nieuwe kantoor dan in het excuusbriefje dat zij negen maanden later kregen. De Accountantskamer vindt dat niet professioneel.

Tweede accountant (12/934 Wtra AK)

De Accountantskamer verwerpt het verweer dat klagers geen cliënt zouden zijn van de nieuwe accountant en dat alleen cliënten van een accountant een klacht kunnen indienen bij de Accountantskamer. De klacht is dus wel degelijk ontvankelijk.

De Accountantskamer laakt het verzoek aan de Belastingdienst om de financiële gegevens van de cliënten te mogen ontvangen, terwijl het aannemelijk is dat de accountant wist dat de klagers geen cliënt van hem waren en ook nooit waren geweest. Bovendien vindt de Accountantskamer dat deze opvolgend AA niet behoorlijk is ingegaan op de laatste uitnodiging van de klagers om een gespreksdatum vast te stellen en evenmin heeft gereageerd op de herhaalde vraag bij welke beroepsvereniging zij een klacht tegen hem konden indienen. Ook dit vindt de kamer niet professioneel.

De rest van de klachten is ongegrond.

Maatregel

De Accountantskamer rekent beide accountants de schendingen van de beroepsregels wel aan, maar niet zo zwaar dat er een maatregel moet volgen.