Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een AA van een groot accountantskantoor is sinds jaren de huisaccountant van de ondernemingen van één van zijn cliënten in het zuiden des lands. De ondernemer en zijn vrouw geven hem de opdracht om hen te begeleiden in een echtscheidingsprocedure. De accountant maakt een vermogensopstelling en taxeert de waarde van een pand op de WOZ-waarde.

Na wat geharrewar wordt het echtscheidingsconvenant ondertekend in augustus 2009. De echtscheiding wordt uitgesproken op 4 november 2009. Na overleg met de gezamenlijke advocaat besluit de vrouw de echtscheidingsbeschikking niet te laten inschrijven in de registers.

De accountant ontbiedt de vrouw vervolgens op zijn kantoor. Bij het gesprek is ook de ex-man aanwezig. Deze spreekt af dat hij de lening van zijn vrouw versneld zal aflossen als zij een nieuwe woning krijgt.

In november dient de vrouw een klacht in tegen de accountant bij de Klachtencommissie NIVRA-NOvAA. De commissie verklaart de klacht op twee van de vier onderdelen gegrond. Een paar weken later vraagt de vrouw of het accountantskantoor nog reageert op de uitspraak; zij heeft immers schade geleden. De accountant en zijn advocaat zeggen dat er geen schade is geleden. De concernjurist van het kantoor wijst alle aansprakelijkheid af.

Klacht

De accountant heeft:

• gezien de omstandigheden de opdracht destijds niet mogen aanvaarden en niet zo mogen uitvoeren als hij heeft gedaan;
• de inkomsten van de cliënt c.q. ex-echtgenoot gemanipuleerd, huurinkomsten verzwegen en stukken niet overgelegd;
• de vrouw niet mogen vragen om naar zijn kantoor te komen;
• de vrouw onheus bejegend en onder druk gezet nadat zijn rol al lang was uitgespeeld;
• ten onrechte alimentatie opgevoerd als inkomen van de vrouw over 2009 en gesteld dat de kosten voor levensonderhoud op haar bankrekening waren gestort, in de wetenschap dat zij geen bankrekening had, alsmede de vrouw onvoldoende geantwoord en onvoldoende geïnformeerd over de fiscaal-juridische betekenis van de term ‘duurzaam gescheiden';
• een valse opdrachtbevestigingen overgelegd aan de klachtencommissie NIVRA-NOvAA;
• de klacht tegen hem ten onrechte doorgeschoven naar de klachtencommissie voor de advocaat, ten onrechte de concernjurist ingeschakeld om de klacht ongegrond te laten verklaren en de klacht weggehouden bij de raad van bestuur van het kantoor;
• de advocate van het kantoor aan haar advocaat laten schrijven dat zij geen mails weer wilden ontvangen van de vrouw.

Oordeel

Het eerste en het derde onderdeel van de klacht is gegrond en het vierde klachtonderdeel is deels gegrond.

De accountant had de opdracht voor de begeleiding van de echtscheiding alleen mogen aannemen nadat hij de vrouw expliciet had gewezen op de bedreiging voor zijn onpartijdigheid en objectiviteit. Die bedreiging was gelegen in het feit dat hij al jarenlang de accountant was van haar man.

Ook bij de uitvoering van de opdracht had hij de vrouw er nadrukkelijk op moeten wijzen dat zij belang had bij het inschakelen van een onafhankelijk taxateur, omdat de waarde van onroerend goed nogal kan verschillen en afhankelijk is van de gekozen waarderingsgrondslagen.

Toen de vrouw niet meer wilde meewerken aan de uitvoering van het echtscheidingsconvenant had de accountant de gezamenlijke advocaat moeten inschakelen en de vrouw niet op eigen gezag moeten uitnodigen op zijn kantoor.

Al met al heeft de accountant niets gedaan om bedreigingen te herkennen noch om adequate waarborgen te treffen en een en ander vast te leggen.

Maatregel

Waarschuwing.