Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een vrouw procedeert na haar scheiding tegen haar ex-man over bedragen die zij nog tegoed zou hebben. De ex-man was AA en vennoot van een accountantskantoor. In één van die procedures wordt een registeraccountant benoemd als deskundige.

Deze moet nagaan wat de waarde was van de aandelen, die de beheer-bv van de ex-man had in het accountantskantoor. Ook moet de RA nagaan of en in hoeverre de financiële resultaten van de beheer-bv een verhoging van de pensioengrondslag van de ex sinds 1991 rechtvaardigen.

De vrouw hertrouwt met een andere RA. Samen vechten zij de conclusies van het rapport aan bij de Raad van Tucht in Den Haag, die de klacht ongegrond verklaart. In beroep sluit het College van Beroep voor het bedrijfsleven zich daarbij aan. Dan probeert het stel het bij de Accountantskamer.

Klacht

De accountant heeft:

• zijn conclusies gebaseerd op onvoldoende werkzaamheden;
• de hem verstrekte jaarrekeningen over 1994 onvoldoende kritisch gecontroleerd;
• onvoldoende informatie opgevraagd.

Oordeel

De klacht is niet-ontvankelijk.

De Accountantskamer wijst op de voorgeschiedenis van de klacht. Het oordeel van het College van Beroep voor het bedrijfsleven is definitief, daartegen staat geen rechtsmiddel open. De klagers kunnen daartegen dus niet in beroep gaan bij de Accountantskamer.

Dat het college de zaak had moeten doorverwijzen naar de Accountantskamer omdat het niet vóór 1 mei 2010 uitspraak zou hebben gedaan in hoger beroep is een misverstand. In (artikel 52 lid 1 van) de Wet tuchtrechtspraak accountants staat dat tuchtzaken waarin de Raden van Tucht op 1 mei 2010 nog geen beslissing hebben genomen, moeten worden afgehandeld door de Accountantskamer. Dus ook om deze reden is de klacht niet-ontvankelijk.

Ten overvloede wijst de Accountantskamer erop dat de klacht ook niet-ontvankelijk zou zijn verklaard als deze nieuw was geweest. In dat geval was deze namelijk te laat ingediend.

Maatregel

Geen.