Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant krijgt als directeur van een organisatie een geschil over een studiefaciliteitenregeling met een werkneemster. Na haar vertrek dient de werkneemster een klacht tegen de accountant in. Hij zou in een gerechtelijke procedure vervalste documenten hebben overgelegd.

De Raad van Tucht verklaart haar klachten ongegrond. De klaagster gaat in beroep en vraagt herhaaldelijk om de mondelinge behandeling van de zaak uit te stellen. De ene keer kan zij niet omdat zij geen vakantie heeft. De andere keer kan zij niet omdat zij juist wel vakantie heeft. En de derde keer kan haar advocaat weer niet.

Uiteindelijk laat de griffier van het College van Beroep voor het bedrijfsleven haar weten dat verder uitstel van de behandeling "niet aanvaardbaar wordt geacht". In de tussentijd stuurt de vrouw "een zeer groot aantal brieven" naar het college. Op enkele daarvan reageert de accountant.

Beroepsgronden

De klaagster komt met 21 grieven. De voornaamste daarvan zijn:

• de Raad van Tucht heeft ten onrechte haar verzoek afgewezen om de zaak aan te houden;
• zij heeft enkele bijlagen bij het verweerschrift van de accountant niet ontvangen;
• de Raad van Tucht is ten onrechte uitgegaan van bepaalde feiten dan wel heeft ten onrechte bepaalde conclusies getrokken.

Oordeel in beroep

Het beroep wordt verworpen.

Het college laat een deel van het dossier buiten beschouwing omdat de nieuwe advocaat van de klaagster geen toestemming heeft gegeven om de stukken door te sturen naar de accountant.

Het college vindt dat de Raad van Tucht het verzoek om de zaak aan te houden onder deze omstandigheden terecht heeft afgewezen. Verder uitstel zou de accountant te zeer belasten, terwijl de klaagster al twee maanden wist wanneer de zitting zou plaatsvinden en geen dringende reden had voor uitstel. Daarbij komt dat zij voor de zitting alle pleitaantekeningen heeft overgelegd en vele stukken heeft ingediend. Onder deze omstandigheden wordt daarom niet in ontoelaatbare mate afbreuk gedaan aan de procesbelangen van de klaagster door haar geen uitstel te gunnen.

De bewering dat de klaagster enkele stukken van de accountant niet heeft ontvangen doet het college diplomatiek af als een 'vergissing'. De klaagster had in geen van de stukken die ze heeft ingediend aangegeven dat zij de bijlagen van de accountant niet heeft ontvangen.

Dat de accountant bepaalde documenten heeft vervalst, heeft de vrouw in de ogen van het college niet aangetoond. Ook maakt zij niet aannemelijk waarom de feiten, waarvan de Raad van Tucht is uitgegaan, onjuist zijn.

De accountant heeft het college op de zitting gevraagd te bepalen dat de vrouw geen nieuwe klacht tegen hem zal indienen. Het college vindt het niet nodig om dat verzoek te honoreren. Volgens vaste rechtspraak en volgens het 'ne bis in idem'-beginsel kan handelen waarover al eerder is geklaagd en een definitief oordeel is geveld niet opnieuw voorwerp worden van berechting. Ook niet als daarbij andere tuchtrechtelijke normen worden ingeroepen.

Maatregel

Geen.