Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een werkneemster van Shell wordt ontslagen en krijgt een ontslagvergoeding mee. Een (voormalig) registeraccountant adviseert en helpt haar bij de oprichting van een vennootschap waarin de gouden handdruk wordt ondergebracht. De accountant zal de jaarstukken van deze vennootschap fabriceren.

De accountant vraagt de cliënt of haar beheer-bv hem geld kan lenen. Dat kan. De twee sluiten in augustus 2009 een lening voor 15 mille, waarbij de accountant privé garant staat voor de lening van zijn bv.

Op 18 mei 2011 krijgt de ontslagene een e-mail, waarin de accountant schrijft dat zijn beheer-bv - na enkele betalingen en verrekeningen van declaraties - nog ruim 13 mille schuldig is aan de goudenhanddrukvennootschap. Ook zou hij een opvolger bereid hebben gevonden de schuld over te nemen en zo de samenwerking met de goudenhanddrukvennootschap te bestendigen. Maar omdat de ontslagene de relatie met de accountant heeft beëindigd en de opvolgend accountant haar dus geen declaraties meer kan sturen, heeft die schuldovername geen zin meer. Daarom schrijft de accountant dat hij de schuldsaneerder van zijn kantoor gevraagd heeft contact op te nemen met de ontslagen werkneemster. Het faillissement van zijn kantoor, waarvan hij de enige aandeelhouder is, zal namelijk niet lang meer op zich wachten en hij zal dus niet aan zijn betalingsverplichtingen kunnen voldoen.

De kantonrechter veroordeelt de accountant en zijn bv om de ruim 13 mille terug te betalen, maar de accountant heeft ten tijde van de uitspraak nog altijd geen cent betaald. Ondertussen blijkt uit een onderzoek dat de ex-echtgenote van de accountant al in juni 2008 beslag heeft laten leggen op de woning van de accountant.

Op 7 augustus 2012 wordt de accountant failliet verklaard, waarna het NIVRA diens inschrijving doorhaalt.

De ontslagen werkneemster en de goudenhanddrukvennootschap dienen een klacht in bij de Accountantskamer.

Klacht

De accountant heeft:

I. geen contact gezocht met de klaagster en haar vennootschap en niet gereageerd op brieven en verzoeken om informatie;

II. misleidende informatie gegeven over de betalingsverplichting;

III. (al dan niet via zijn beheer bv) geld geleend van een cliënt;

IV. geld geleend van een cliënt terwijl een andere schuldeiser al vergaande executiemaatregelen had genomen en/of een rechtszaak had aangespannen.

Oordeel

De lening (klachtonderdelen I, III en IV)

Deze onderdelen van de klacht zijn gegrond.

De Accountantskamer stelt vast dat de accountant de bedreiging als gevolg van eigenbelang niet heeft onderkend noch heeft teruggebracht tot een aanvaardbaar niveau. Hij heeft ook geen waarborgen getroffen voor een tijdige terugbetaling. Daarmee heeft hij in strijd gehandeld met de beginselen van integriteit, objectiviteit en professioneel gedrag.

De borgtochtovereenkomst, waarmee de accountant zich privé garant heeft gesteld voor de lening, vindt de Accountantskamer geen afdoende waarborg. De accountant heeft bij het aangaan van deze overeenkomst verzwegen dat zijn ex-vrouw beslag had laten leggen op zijn woning. Door niet te reageren op herhaalde aanmaningen en door de dagvaarding van de advocaat en het verstekvonnis van de kantonrechter te negeren, heeft de accountant onvoldoende besef getoond van het belang om geleend geld tijdig en correct terug te betalen. En dat was des te belangrijker toen de klaagster geen cliënt meer was.

Misleidende informatie (klachtonderdeel II)

De klaagster vindt de toezegging dat de schuldsaneerder contact met haar zou opnemen misleidend. Bovendien is de accountant er in de e-mail ten onrechte aan voorbij gegaan dat hij en zijn bv hoofdelijk aansprakelijk waren voor de betalingsverplichtingen, terwijl die verplichting van de bv niet vervalt door een faillissement. Ongepast vindt de klaagster de suggestie dat zij genoegen zou moeten nemen met een onduidelijke betalingsregeling van een onbekende schuldsaneerder.

De accountant brengt daar tegen in dat hij zijn cliëntenportefeuille, mede om het belang van de goudenhanddrukvennootschap te waarborgen, had overgedaan aan een accountant van een ander kantoor, die de betalingsverplichtingen zou overnemen. Uiteraard onder de voorwaarde dat de vennootschap cliënt zou blijven bij hem. Door de relatie op te zeggen, verviel die overname.

Omdat de klaagster hiertegen weinig concreets heeft ingebracht, is dit deel van de klacht ongegrond.

Maatregel

Mede omdat de accountant al eerder tuchtrechtelijk is veroordeeld, vindt de Accountantskamer een berisping passend en geboden.