Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

AWB 10/806

Een accountant-administratieconsulent heeft de jaarrekeningen van een bv over de jaren 2000 tot en met 2002 samengesteld en voorzien van een samenstellingsverklaring. De AA heeft financieel geparticipeerd in deze cliënt via zijn persoonlijke bv en het accountantskantoor waarvan hij aandeelhouder is. In 2004 draagt de AA zijn aandelen in de cliënt over aan een participant in de bv's van de cliënt. 

De AA en de participant krijgen een geschil over de herstructurering van de onderneming, dat ondanks een mediation niet wordt bijgelegd. De participant klaagt er vervolgens bij de Accountantskamer over dat de accountant: 

• zijn werkzaamheden als accountant op onaanvaardbare wijze heeft vermengd met zijn privébelangen door tevens te investeren in de samenstellingscliënt, zonder (in de toelichting op) de jaarrekening kenbaar te maken dat hij indirect aandeelhouder was;
• in de jaarrekening 2002 geen melding heeft gemaakt van een door de Zweedse onderneming tegen de samenstellingscliënt aangespannen procedure, die het voortbestaan van deze cliënt bedreigde en de claim evenmin gemeld heeft toen hij in 2004 zijn aandelen verkocht.

Op de zitting 'verdiept' de klager het tweede klachtonderdeel met de toevoeging dat de accountant ook de betalingsproblemen met een Duits bedrijf heeft verzwegen die in een procedure was verwikkeld met de Zweedse onderneming. 

De Accountantskamer verklaart de klacht niet-ontvankelijk voor zover die te laat is ingediend en pas op de zitting is aangebracht. Voor de rest is de klacht ongegrond. De participant vecht dit oordeel gedeeltelijk aan in beroep. 

AWB 10/849

De participant en zijn bv's nemen ook de registeraccountant onder vuur die (indirect) bestuurder was van het accountantskantoor van de AA. Hem wordt verweten dat: 

• de claim niet is gemeld en dat er geen voorziening is getroffen voor de vorderingen op de Duitse onderneming die door de claim moeilijk te innen waren;
• er geen voorbehoud is gemaakt voor de bedreigde continuïteit van de bv van de cliënt, terwijl de RA wist dat zijn kantoorgenoot optrad als accountant van de cliënt;
• hij zich niet heeft verzet tegen de fouten van de AA;
• hij zich onbehoorlijk heeft opgesteld tegenover de klager door hem ernstige verwijten te maken, terwijl hij wist dat de klager op het verkeerde been was gezet.

De Accountantskamer verklaart het eerste onderdeel van de klacht (de eerste drie van bovengenoemde bullets) niet-ontvankelijk omdat de bestreden samenstellingsverklaring is afgegeven nadat de AA zijn aandelen in de cliënt had overgedragen en de klacht hierover bovendien te laat is ingediend. Het tweede deel van de klacht (de vierde bullet) hebben de klagers onvoldoende onderbouwd, zodat dit deel ongegrond is. De klagers gaan in beroep tegen de ongegrondverklaring van het tweede klachtonderdeel. 

Beroepsgronden

AWB 10/806

De Accountantskamer heeft ten onrechte: 

• een deel van de klacht niet-ontvankelijk verklaard omdat de participant de klacht op de zitting heeft uitgebreid met een onderdeel over het verzwijgen van de betalingsproblemen, want het gaat om hetzelfde feitencomplex als de klacht over het niet melden van de Zweedse claim van 9 miljoen euro bij de bv;
• het deel van de klacht over het niet melden van de procedure ongegrond verklaard.

AWB 10/849

De Accountantskamer heeft de klacht over de onbehoorlijke behandeling van de klager door de RA ten onrechte ongegrond verklaard. 

Oordeel in beroep

AWB 10/806

Het beroep is ongegrond. 

Volgens het College van Beroep voor het bedrijfsleven heeft de Accountantskamer het op de zitting toegevoegde onderdeel van de klacht terecht niet-ontvankelijk verklaard. Ondanks de samenhang tussen de betalingsproblemen van de Duitse onderneming en de procedure van de Zweedse onderneming tegen de Nederlandse bv gaat het om een uitbreiding van de klacht en niet om een verdieping. Dat de participant pas later op de hoogte raakte van de betalingsproblemen van de Duitse onderneming, maakt de beslissing van de Accountantskamer niet onjuist. 

Het college vindt de klacht over het niet melden van de claim ongegrond, net als de Accountantskamer. Het gaat weliswaar om een forse claim, maar er waren onderhandelingen gaande om de Zweedse onderneming tegemoet te komen. De accountant heeft hierover informatie ingewonnen bij het bestuur en de advocaat. De klager heeft in beroep geen feiten aangevoerd waaruit je zou moeten concluderen dat de accountant niet op die informatie mocht afgaan. 

De klacht dat de accountant de problemen rond de claim zou hebben verzwegen toen hij zijn aandelen verkocht, vindt ook het college ongegrond. De accountant mocht er vanuit gaan dat de klager van de problemen op de hoogte was, omdat de klager al een paar maanden voor de overdracht van de aandelen de feitelijke leiding had over de bv. 

AWB 10/849

Het beroep is ongegrond. 

Het college herhaalt de vaste rechtspraak dat een accountant in een zakelijk conflict de ruimte heeft om een verdedigbaar civielrechtelijk standpunt in te nemen en kenbaar te maken aan de wederpartij. De klager heeft niet aangetoond dat hij bewust en te kwader trouw een onjuist standpunt heeft ingenomen. Daarbij komt dat uit de uitspraak over AWB 10/806 blijkt dat de participant niet op het verkeerde been is gezet. 

Maatregel

Geen.