Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een werknemer neemt in 2008 voor 1 euro het bestratingsbedrijf van zijn directeur over. Een RA is bij de overname betrokken als de huisaccountant van de directeur. Uit de tussentijdse cijfers blijkt dat de onderneming een negatief eigen vermogen heeft van bijna een ton en een negatief resultaat van 86 mille. Vlak voor de aandelenoverdracht zet de koper zijn financieel adviseur aan de kant.

Een half jaar na de overname klaagt de koper er over dat de accountant onzorgvuldig heeft gehandeld. De accountant heeft hem namelijk niet verteld dat deze optrad als adviseur van de verkoper. En hij heeft er evenmin op gewezen dat de overname voor de koper nadelig was. Als de Accountantskamer de klacht ongegrond verklaart, gaat de koper in beroep.

Beroepsgronden

De klager vindt dat de Accountantskamer een paar feiten onjuist heeft vastgesteld. Verder herhaalt hij zijn eerdere klachten. Daarbij onderstreept de klager dat hij de accountant vertrouwde en beschouwde als zijn adviseur omdat hij de huisaccountant van het bedrijf is gebleven.

Oordeel in beroep

Het beroep is ongegrond.

Het college vindt net als de Accountantskamer dat uit de stukken niet blijkt dat de accountant de indruk heeft gewekt dat hij is opgetreden als adviseur van de koper. Integendeel, het kantoor van de accountant heeft de koper erop gewezen dat het raadzaam zou zijn als hij zich zou laten bijstaan door een adviseur. Daarbij komt dat de accountant op de zitting heeft verklaard dat hij nee heeft gezegd tegen een verzoek om als adviseur van de koper op te treden. Het college vindt dat de koper er onder deze omstandigheden niet van mocht uitgaan dat de accountant ook zou optreden als zijn adviseur.

Het college vindt daarentegen dat de accountant op grond van een faxbericht wel mocht aannemen dat de koper nog een eigen financieel adviseur had. Dat de koper die vanwege de kosten inmiddels terzijde had geschoven, valt de accountant niet aan te rekenen. De accountant had ook niet de plicht om te zorgen dat de koper een adviseur had.

Verder blijkt nergens uit dat de accountant een onjuist beeld heeft gegeven van de negatieve financiële situatie. Tegenover het college heeft de koper bevestigd dat hij wist dat het bedrijf in een moeilijke financiële situatie verkeerde en de directeur het bedrijf om die reden wilde verkopen. Het college ziet net als de Accountantskamer dus geen reden voor een tuchtrechtelijk verwijt.

Maatregel

Geen.

Annotatie Hans Blokdijk

Dit is weer een nauwelijks verkapte poging om de adviesfunctie van de accountant schier onbeperkt op te rekken, zoals ook in AWB 09/755 is geprobeerd. De accountant heeft precies gedaan wat in dergelijke gevallen allang de gepaste gedragslijn wordt geacht.