Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant biedt in 2010 een belegger in een vastgoedfonds aan diens belangen te behartigen. De RA doet dit ook voor andere beleggers in het fonds. Op 3 mei 2010 voeren deze belegger en de RA hierover een gesprek bij de accountant thuis. Daarbij komt ook een financiële bijdrage in de kosten ter sprake.

Er is ook een werkgroep die de verontruste beleggers in het desbetreffende vastgoedfonds vertegenwoordigt.

De belegger in kwestie stuurt in juli 2010 een e-mail naar de voorzitter van de werkgroep. Daarin zet hij in zakelijke bewoordingen zijn bedenkingen bij het declaratiegedrag van de accountant en de declaratieafspraken uiteen.

Een dag later stuurt de accountant een e-mail terug. Hij noemt het schrijven van de belegger 'onbeschoft en huichelachtig'. Hij typeert het bezoek van de belegger als 'allesbehalve verfrissend' en beschuldigt de belegger er onder meer van dat hij 'op een onbeschaamde manier' zijn vrouw zat 'te versieren'. De accountant hekelt verder de onnozelheid van de belegger en suggereert dat deze aan het dementeren is.

Klacht

De belegger dient een klacht in omdat hij het gedrag van de accountant onacceptabel vindt en een registeraccountant onwaardig.

Reactie

In zijn reactie op de klacht dreigt de accountant de belegger aansprakelijk te stellen voor de schade die hij veroorzaakt door informatie te lekken. Bovendien herhaalt de accountant de gewraakte bewoordingen tegenover de Accountantskamer.

Als verweer voert hij aan dat wie de bal kaatst hem terug moet verwachten. "In mijn emotie heb ik me wellicht niet 'fraai' uitgedrukt, waarvoor excuses, maar [klager] moet beseffen, dat hij het er wel naar heeft gemaakt. Ik ben wars van achterbaks-, hypocriet- en zeker oneerlijkheid, nog los van het principe 'vrijheid van meningsuiting'!" Omdat de accountant zich onjuist behandeld voelde meende hij dat het gebezigde taalgebruik noodzakelijk was.

Oordeel

De klacht is gegrond.

De Accountantskamer vindt dat de belegger niet veel meer heeft gedaan dan de financiële voorwaarden aan de orde stellen waaronder de accountant zijn werkzaamheden zou verrichten. De belegger heeft dat in zakelijke bewoordingen gedaan. Daarom kan de e-mail van de belegger in geen enkel opzicht een verklaring of rechtvaardiging vormen voor 'het diffamerende, beledigende en dreigende taalgebruik' van de accountant. Het grondrecht van vrijheid van meningsuiting geeft de accountant geen vrijbrief om zich grievend en intimiderend uit te laten. Temeer omdat de accountant zelf al aangeeft dat hij al bijna dertig jaar registeraccountant is.

De accountant heeft daarom gehandeld in strijd met de beginselen van integriteit respectievelijk professioneel handelen.

Maatregel

De Accountantskamer rekent het de accountant zwaar aan dat hij zijn grievende en diffamerende uitlatingen na het indienen van de klacht heeft herhaald tegenover derden.

Daarbij komt dat de accountant in het verleden driemaal is berispt en tweemaal is geschorst voor vergelijkbare gedragingen. Kennelijk ziet hij nog altijd niet in dat hij zich aan de gedragsregels voor het beroep moet houden en helpt ook tuchtrechtelijk toezicht niet. Daarom vindt de Accountantskamer een tijdelijke doorhaling passend in geboden.

De Accountantskamer kiest daarbij voor een korte termijn. In de eerste plaats omdat het NIVRA dan bij de inschrijving kan onderzoeken of de accountant voldoet aan de wettelijke voorwaarden. Bovendien heeft de accountant na de laatste tuchtrechtelijk maatregel elf jaar lang geen tuchtrechtelijk klachten aan de broek gekregen. Daarom bepaalt de Accountskamer de termijn op één jaar.