Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een AA neemt in 2009 de opdracht over om de jaarrekeningen samen te stellen en de belastingaangiften te verzorgen van twee bv's. De AA spreekt met zijn voorganger af welke stukken deze hem zal leveren.

Ondanks aandringen levert de voorganger bepaalde stukken niet aan. Ondertussen blijkt dat hij bij de aangifte loonbelasting iets is vergeten. De AA dreigt het werk van de voorganger over te doen en wijst erop dat de cliënt de kosten daarvan bij hem in rekening zal brengen.

Bij nieuwe verzoeken zegt de voorganger dat hij kopieën heeft verzonden aan de cliënt. De cliënt zegt echter dat zij niet alles heeft ontvangen. Daarop schakelt zij een advocaat in die de voorganger sommeert de ontbrekende stukken alsnog zo snel mogelijk te sturen. Ook al omdat de Belastingdienst deze binnen enkele dagen wil zien. Voor de eventuele schade die voortvloeit uit het niet tijdig leveren, stelt de advocaat de voorganger bij voorbaat aansprakelijk.

Omdat de stukken nog altijd niet volledig zijn aangeleverd en het werk dat wel is geleverd onbetrouwbaar blijkt, doet de AA al het werk van de voorganger over. De cliënt presenteert hem de rekening: ruim 26 mille.

Klacht

De voorganger klaagt erover dat de accountant:

• ten onrechte de jaarstukken en fiscale stukken voor de twee bv's heeft opgesteld
• daarvoor "een AA onwaardige" exorbitant hoge kosten bij de cliënt in rekening heeft gebracht
• daardoor heeft gezorgd dat de cliënt deze kosten bij hem heeft gedeclareerd
• de initiator is van de civiele procedure tegen de voorganger

Oordeel

De Accountantskamer verklaart klacht ongegrond. Het verweer, dat de voorganger destijds digitaal de correcte stukken naar de Belastingdienst heeft gestuurd maar de fiscus deze door de automatiseringsproblemen heeft overschreven, maakt geen indruk.

Dat de Belastingdienst fouten heeft gemaakt door automatiseringsproblemen is in dit geval niet gebleken. Maar ook als de fiscus een fout zou hebben gemaakt, had de AA de opdracht van de cliënt om alles over te doen niet hoeven weigeren.

De voorganger heeft niet aannemelijk gemaakt dat de AA onnodig werk heeft verricht en daardoor tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld.

De tuchtrechter doet alleen uitspraken over declaratiegeschillen wanneer de accountant bewust fouten of misleidende declaraties indient. De vergelijking van de 26 mille met de zes mille die de voorganger voor zijn werkzaamheden in rekening brengt, is geen bewijs voor kwade trouw.

Evenmin is gebleken dat de accountant achter de civiele procedure tegen de voorganger zit. De AA heeft hem alleen gewezen op de mogelijke gevolgen van zijn weigerachtige houding. Maar het is de advocaat van de cliënt geweest die de klager aansprakelijk heeft gesteld en de accountantskosten bij hem heeft gedeclareerd.

Maatregel

Geen.