Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een AA heeft nog geld te goed van een cliënt, die op zijn beurt geld te goed heeft wegens een huurschuld. De cliënt draagt laatstgenoemde vordering als zekerheid over aan de AA.

De AA is ook de accountant van de huurschuldenaar, maar is tegenover hem niet duidelijk over de overname van de schuldvordering.

De huurschuldenaar vraagt de accountant herhaaldelijk om bezwaar te maken tegen de correctienota's van de UWV, maar de accountant laat dit na. De cliënt met de huurschuld dient een klacht in bij de Raad van Tucht Den Haag, die de AA in april 2009 schriftelijk berispt. De AA gaat daartegen in beroep.

Beroepsgronden

Er bestaat geen wettelijke verplichting om de overdracht van een schuldvordering kenbaar te maken. Niet de accountant maar collega heeft na overdracht van het dossier als gevolg van een miscommunicatie geen bezwaar gemaakt tegen de correctienota's.

Oordeel in beroep

Het college verwerpt het beroep. Een accountantskantoor mag op zichzelf juridische middelen, zoals de overdracht van schuldvorderingen, inzetten om de betaling van verschuldigde bedragen te waarborgen. Daarbij hoort de accountant zich echter wel houden aan de geldende gedragsnormen.

De accountant heeft gesuggereerd dat hij de overname van de schuldvordering slechts heeft begeleid. Hij heeft niet duidelijk gemaakt dat hij daarbij zelf belanghebbende was. De accountant kon bij de klagende cliënt in de boeken kijken en had een bijzonder, eigen belang zonder dat dit voor deze cliënt duidelijk was. Daarmee heeft hij ten minste de schijn gewekt dat de onpartijdigheid en integriteit in het geding is gekomen.

Als een accountant al niet op voorhand afziet van zo'n overdracht van een schuldvordering moet hij beseffen dat hij zich begeeft tussen de belangen van meerdere cliënten. Daardoor moet hij de betrokken partijen volledige openheid van zaken geven. Door dit na te laten heeft de accountant de gedragsnormen overtreden. Dat er geen wettelijke verplichting bestaat om de overdracht van een schuldvordering kenbaar te maken, doet hier niet aan af.

Dat de accountant het dossier heeft overgedragen aan zijn kantoorgenoot ontslaat hem niet van zijn verplichtingen tegenover de klagende cliënt. Want deze heeft de accountant de opdracht gegeven om bezwaar te maken, terwijl deze accountant hem ook een factuur heeft gestuurd. Deze cliënt heeft de accountant (c.q. zijn kantoorgenoot) aantoonbaar meerdere malen aan de opdracht herinnerd. Daardoor kan de omissie ook de accountant worden aangerekend.

Het College vindt dat de accountant nalatig is geweest tegenover de klagende cliënt, ook al heeft deze daarvan wellicht geen noemenswaardig nadeel ondervonden.

Maatregel

De berisping wordt bevestigd.

Annotatie Hans Blokdijk

De meest belangwekkende klacht betreft het overnemen van een vordering op een cliënt op een andere cliënt (klaagster). Uit de uitspraak blijkt dat de accountant bovendien zijn vordering op klaagster weer heeft overgedragen aan een derde, zonder klaagster van beide overdrachten in kennis te stellen. Dat is op zijn minst onbehoorlijk, maar is ook in strijd met de eis van de vermijding van de schijn van partijdigheid geacht.