Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

De vader van een zoon met een tuinbouwbedrijf is ontevreden over het verloop van een tuinbouwproject en dient klachten in bij verschillende instanties en een registeraccountant.

De Raad van Tucht Amsterdam verklaart de klachten tegen de registeraccountant begin 2009 op alle onderdelen ongegrond. De klager gaat hiertegen in beroep.

Beroepsgronden

De appelerende klager heeft er moeite mee dat de Raad van Tucht zijn vragen over de gewijzigde samenstelling van de Raad niet heeft beantwoord.

Het verslag van de zitting bij de Raad is zeer onvolledig en op onderdelen onjuist.

De Raad van Tucht meent ten onrechte dat de klager zijn klacht niet systematisch en niet duidelijk heeft weergegeven en zijn stellingen niet aannemelijk heeft gemaakt.

De accountant herhaalt dat de klager te lang heeft gewacht met het indienen van de klacht.

Oordeel in beroep

Volgens het College is de klachttermijn niet overschreden en de klacht terecht ontvankelijk verklaard. Volgens vaste jurisprudentie van het College (zie bijvoorbeeld LJN BJ2426, AP5962 en AP6223) worden klachten, die na het verstrijken van de bewaartermijn van zeven jaar worden ingediend, in beginsel niet in behandeling genomen. De klager heeft de relevante stukken pas ontvangen in 2005. Daarna heeft hij eerst de klachtprocedures gevolgd bij onder andere de Noordelijke Accountantsunie en de gemeente Hoogezand-Sappemeer, voordat hij zich in 2008 wendde tot de Raad van Tucht. De klacht is tijdig ingediend, zodat het beroep van de accountant op het tijdsverloop niet slaagt.

Het College verwerpt het beroep van de vader.

De vader heeft zijn eerste "grief" niet onderbouwd. En het College ziet niet in waarom het uitblijven van een antwoord op dit punt zou kunnen leiden tot het oordeel dat de precisie van de Raad van Tucht niet deugt.

In een beroepsprocedure als deze staat de beslissing van de Raad van Tucht ter discussie en niet het verslag van de zitting bij die Raad. De inhoud van het verslag kan dus op zichzelf niet van belang zijn voor de beoordeling van het beroep.

Naar vaste jurisprudentie van het College moet een klager zijn klacht zo gestructureerd verwoorden dat de omvang van deze klacht kan worden vastgesteld. Verder moet de klacht worden gemotiveerd en eventueel worden onderbouwd met bewijs. De klager heeft echter pas eind november 2010 de enige structurering in de klacht aangebracht. Het College volgt dan het oordeel van de Raad van Tucht en voegt er aan toe dat de klager de klacht niet heeft toegespitst op de persoon van de accountant.

De klager moet onderscheid maken tussen de rol van de betrokkene als accountant van de Stichting Ontwikkeling Kassencomplex Sappemeer, de rol van de Noordelijke Accountantsunie en de rol die de accountant heeft gespeeld voor het bedrijf van de zoon van de klager.

Voor het College is het niet aannemelijk geworden dat de beklaagde accountant een (beroepsmatige) rol had bij het bedrijf van diens zoon en evenmin dat hij tuchtrechtelijk gezien enige verantwoordelijkheid had.

Het is niet duidelijk hoe de klachten over de handelwijze van de Noordelijke Accountantsunie kunnen worden toegerekend aan de accountant.

Ook heeft de klager niet aannemelijk gemaakt dat de accountant tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld als accountant van de Stichting Ontwikkeling Kassencomplex Sappemeer.

De klacht lijkt vooral gericht op de handelwijze van de deelnemers aan het tuinbouwproject van de genoemde stichting.

Maatregel

Geen.