Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een RA stelt in 2003 een onderzoek in naar twee organisaties. In november van dat jaar brengt de accountant een concept-rapport uit. Dit rapport wordt genoemd maar wordt niet overgelegd in twee civiele procedures tussen de opdrachtgever van het onderzoek en de directeur-grootaandeelhouder van de onderzochte organisatie. Aan de opmerkingen over het rappport ontleent de dga de indruk dat het om een persoonsgericht onderzoek gaat waarvan de conclusies belastend zijn voor hem. De opdrachtgever wil niet hebben dat de accountant de dga een kopie van het rapport verstrekt.

De dga dient een klacht in bij de Raad van Tucht. Hij vindt dat de accountant hem om wederhoor had moeten vragen. De Raad van Tucht vindt de klacht ongegrond. Daarop gaat de dga in beroep.

Beroepsgronden

De dga vindt dat het rapport bij gebrek aan wederhoor een deugdelijke grondslag ontbeert en vindt de inhoud onjuist.

Oordeel in beroep

Het beroep wordt verworpen.

De accountant voert ter verdediging aan dat de Raad van Tucht de klacht niet-ontvankelijk had moeten verklaren omdat de dga er alleen maar op uit is het concept-rapport in handen te krijgen. Daarom zou het college het beroep ook niet-ontvankelijk moeten verklaren. Het college vindt dat echter geen reden om de klacht buiten behandeling te laten.

Vervolgens ontstaat een soort schimmenspel. Het college zegt dat de dga zich slechts baseert op wat er over het rapport is gezegd. Maar dat hij de dga is van een van de onderzochte bedrijven wil nog niet zeggen dat het om een persoonsgericht onderzoek gaat waarbij wederhoor geboden is. Uit de bewoordingen van de opdracht maakt het college op dat er van zo'n onderzoek geen sprake is.

In de ogen van het college heeft de dga niet aannemelijk gemaakt dat in het rapport staat wat hij vreest, dat het rapport een deugdelijke grondslag ontbeert en dat de accountant in strijd heeft gehandeld met de eer van de stand. Het college vindt dat de accountant terecht de vertrouwensband met zijn opdrachtgeefster bewaakt door het conceptrapport niet af te staan. Het college heeft het rapport daarom niet ambtshalve opgevraagd voor deze procedure.  

Maatregel

Geen.

Annotatie Hans Blokdijk

Klager baseerde zijn klacht op de vermeende inhoud van een conceptrapport dat hem niet ter beschikking was gesteld. Maar hij verklaart in de beroepsprocedure uitdrukkelijk dat hij het College van Beroep voor het bedrijfsleven niet verzoekt om het conceptrapport te laten overleggen.

Het rapport heeft wel een rol gespeeld in twee civiele procedures, maar is kennelijk ook daarin niet door de opdrachtgever van betrokkene overgelegd. In de processtukken voor de desbetreffende procedures zijn slechts algemene en summiere opmerkingen over het conceptrapport gemaakt.

Klager kon dus niet voldoen aan zijn plicht om zijn vermoeden aannemelijk te maken. Daarom zag het college ook geen aanleiding om het concept zelf ambtshalve op te vragen en het liet dus de geheimhoudingsplicht van betrokkene prevaleren.