Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

De achtergrond van deze zaak is al eerder beschreven. De RA in kwestie was bestuurslid van een stichting hypothecair vastgoed obligaties die moest toezien op een vastgoedfonds. Hij vertrok er na een conflict en wendde zich vervolgens tot gedupeerde beleggers van het fonds. 

Bij deze klacht gaat het om een gedupeerde familie voor wie de accountant optreedt. Aanvankelijk zijn de betrekkingen tussen de accountant en de familie nauw en hartelijk. De familie betaalt de accountant € 1200 voor zijn werkzaamheden. Maar op 18 november 2010 beëindigt de familie de relatie met de accountant. 

Daarna bestookt de accountant de familie met mails, waarin hij geld claimt. De familie betaalt niet. In enkele mails, die ook naar derden gaan, vermeldt de accountant gevoelige details uit gesprekken die hij privé heeft gevoerd met de familie. De familie vraagt de accountant herhaaldelijk te stoppen met zijn mailings. 

Maar de accountant gaat door en mailt onder meer: "... ik heb de (maatschappelijke) plicht om U te informeren, zodat U zult inzien hoe belachelijk Uw gedragingen waren in de afgelopen tijd. Nu wel volwassen zijn en de gevolgen inzien. Begin maar eens om mijn € 1100 plus incassokosten te betalen en dan met mij te overleggen hoe de claim van euro 100.000,-- afgewikkeld kan worden. Het is aan U de keuze, niks anders, ik laat me niet belazeren en NIEMAND KOMT AAN MIJN INTEGRITEIT!!! Wees blij dat U nog een kans hebt!" 

Klacht

De accountant heeft: 

• mails gestuurd met onjuistheden en een accountant onwaardig taalgebruik
• zijn geheimhoudingsplicht geschonden door in mails aan derden uitlatingen te doen over de psychische gesteldheid van de familie
• zich ten onrechte gepresenteerd als redder in nood en daarbij gedaan alsof hij alle investeringen veilig zou kunnen stellen
• op intimiderende wijze ten onrechte geldbedragen geclaimd
• tegen de uitdrukkelijke wens van de familie volhard in het sturen van mails

Oordeel

De klacht is gegrond. 

Om te beginnen maakt de Accountantskamer korte metten met het verweer van de accountant dat de klacht een (gerechtelijke) incassoprocedure betreft en de klagers misbruik maken van het tuchtrecht. De Accountantskamer ziet niet in dat de klagers misbruik maken van het tuchtrecht alleen omdat de accountant meent een vordering te hebben op de klagers en geld claimt. De klacht is dus gewoon ontvankelijk. 

Verder geeft de Accountskamer de klagers op alle punten gelijk. Het taalgebruik van de mails is hier en daar zo grof dat dit zonder meer schadelijk is voor het accountantsberoep. Ook schadelijk voor het beroep is de overdreven verwachtingen die de accountant wekt als ‘redder in nood'. In enkele mails heeft de accountant zijn geheimhoudingsplicht geschonden, terwijl hij in andere onprofessioneel heeft gedreigd met claims die niet deugdelijk zijn gefundeerd. Ook heeft hij het accountantsberoep in diskrediet gebracht omdat hij "ver over de schreef is gegaan" door maar mails te blijven sturen. 

Maatregel

De Accountantskamer vindt dat de accountant niet inziet dat hij ver over de schreef is gegaan en weegt mee dat hij voor vergelijkbare verwijten al eerder is berispt, geschorst en (tijdelijk) doorgehaald. Tegen de doorhalingen heeft de accountant hoger beroep aangetekend. In afwachting van de beslissingen in hoger beroep haalt de Accountskamer de inschrijving van de accountant opnieuw voor tien jaar door.