Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een ondernemer wisselt per 2009 van accountant en belastingadviseur. De oude accountant zal de jaarrekeningen van 2008 nog verzorgen. Een accountant-administratieconsulent van het nieuwe kantoor stuurt een ongetekende offerte. De ondernemer ondertekent de offerte ook niet en er komt geen opdrachtbevestiging. Medio 2009 bespreekt de ondernemer met de nieuwe accountant dat deze ook de jaarrekeningen 2008 zal samenstellen. Zijn oude accountant heeft de tarieven namelijk verdubbeld. Als de ondernemer aangeeft dat hij zwaar tilt aan een tijdige samenstelling van de jaarrekening belooft de nieuwe accountant dat hij deze eind oktober samenstelt. Van de besprekingen in 2009 wordt niets schriftelijk vastgelegd.

In oktober krijgt de ondernemer van de directeur van het nieuwe accountantskantoor te horen dat de betrokken accountant-administratieconsulent op non-actief is gesteld. Onder meer omdat hij de afspraken met cliënten niet vastlegde. De werkzaamheden zullen worden overgenomen door een andere medewerker van het kantoor.

Op 7 december 2009 levert de ondernemer de boekhouding aan en draagt de directeur de andere medewerker op de jaarrekeningen 2008 samen te stellen. De medewerker vraagt de ondernemer om nadere informatie. De ondernemer laat weten dat hij daarvoor contact zou moeten zoeken met zijn oude accountant en dat hij zich dat niet kan permitteren, omdat zijn oude accountant de tarieven heeft verdubbeld. De medewerker zal het dus moeten doen met de informatie die ondernemer heeft verstrekt.

Tot die informatie behoort een bericht uit Accountancynieuws over de klacht die de ondernemer heeft ingediend tegen zijn oude accountantskantoor. De medewerker ervaart dat bericht als een bedreiging en wil niet verdergaan met het samenstellen als de ondernemer de gevraagde informatie niet levert. Ondanks allerlei toezeggingen levert de ondernemer die informatie niet tijdig, zodat het accountantskantoor de jaarrekeningen 2008 en de aangiften vennootschapsbelasting uiteindelijk niet verzorgt.

De medewerker schrijft in maart 2010 nog een e-mail naar de ondernemer met een ultimatum, maar verstuurt deze uiteindelijk niet. In plaats daarvan beëindigt het accountantskantoor de relatie met de ondernemer. Die belooft de volgende dag de laatste informatie na te zullen sturen. Maar in plaats daarvan stuurt hij een fax met een ingebrekestelling.

Dan laat de ondernemer weten dat hij overstapt naar de accountant-administratieconsulent die bij het kantoor vertrokken is. Daarop zegt het kantoor dat het de AA zal houden aan zijn relatiebeding. Tenzij de ondernemer het onderhanden werk aan het kantoor betaalt. Als de ondernemer dat niet doet, sommeert het kantoor de vertrokken accountant zich het relatiebeding na te leven. Daaraan geeft deze geen gehoor.

Klacht

De ondernemer verwijt de verantwoordelijke van het "nieuwe" accountantskantoor dat deze heeft verzuimd uitstel aan te vragen voor de aangiften vennootschapsbelasting 2008. Verder heeft het kantoor de jaarrekeningen 2008 niet tijdig samengesteld, waardoor de ondernemer in problemen is geraakt. Die problemen zijn verhevigd toen het kantoor een week voor de deadline voor het indienen van de aangiften vennootschapsbelasting de relatie heeft opgezegd. De ondernemer vindt het laakbaar dat het kantoor daarna heeft geprobeerd te voorkomen dat hij in zee zou gaan met de vertrokken accountant-administratieconsulent, die de enige was die hem toen nog tijdig kon helpen.

Oordeel

De klacht is gegrond op het punt van het niet-gevraagde uitstel en de manier waarop de accountant de opdracht heeft beëindigd. Gezien de (mondelinge) afspraken met de accountant-administratieconsulent die aanvankelijk optrad als contactpersoon mocht de ondernemer ook na diens vertrek vertrouwen op een correcte voortgang van de (fiscale) werkzaamheden inzake de jaarrekeningen 2008. De aangeklaagde accountant is er ten onrechte van uitgegaan dat het kantoor wel een beroep zou hebben gedaan op de uitstelregeling, zoals gebruikelijk was. Hij had dit na verzoeken van de ondernemer moeten controleren.

De ondernemer heeft niet aannemelijk gemaakt dat de trage samenstelling van de jaarrekeningen tuchtrechtelijk verwijtbaar is. De ondernemer heeft immers steeds het nut van de gevraagde nadere informatie in twijfel getrokken, zodat er veeleer door diens toedoen veel meer tijd nodig was dan voorzien.

De Accountantskamer is het wel weer met de ondernemer eens dat het accountantskantoor hem door het beëindigen van de relatie in een uitermate lastige positie heeft gemanoeuvreerd. Gelet op alle omstandigheden had het accountantskantoor naar minder zware middelen moeten grijpen, zoals het versturen van de e-mail met het ultimatum. De Accountantskamer vindt deze handelwijze onzorgvuldig en verwijtbaar. Temeer omdat het kantoor daarna ook nog de poging heeft gedwarsboomd om een en ander door de vertrokken accountant-administratieconsulent te laten verzorgen.

Maatregel

De financiële gevolgen van het onzorgvuldig optreden blijken beperkt. De ondernemer heeft de boetes recht kunnen zetten en 200 euro extra moeten betalen om een andere accountant in te schakelen.

De Accountantskamer legt geen maatregel op.