Bestuurslid af
In de afgelopen algemene ledenvergadering heb ik na anderhalf jaar afscheid genomen als bestuurslid van de NBA, samen met vijf andere bestuursleden. Dat afscheid volgde uit het besluit om het bestuur te verkleinen van dertien naar zeven personen. Een besluit waar ik volledig achter sta, net als achter mijn vertrek uit het bestuur. Ik was daar echt niet op mijn plek.
Toen ik werd gekozen als bestuurslid schreef ik in een opinie dat ik het een hele eer vond. Ook omdat ik het niet vanzelfsprekend vond dat iemand zoals ik, die nogal kritisch is op het openbare beroep en een achtergrond heeft bij de AFM, voorgedragen zou worden. Ik schreef: "Het gaat om borgen van de kwaliteit, maar er is geen norm voor auditkwaliteit. Het vak is in de kern professionele oordeelsvorming en dat lijkt mij in een tijd van digitalisering niet meer van deze tijd. Ook ben ik kritisch op de manier waarop accountantsorganisaties zijn georganiseerd. Het 'schaap met de vijf poten'-model heeft naar mijn mening zijn langste tijd gehad. En zo heb ik nog wel wat punten."
Dat ik werd gekozen en ook nog opinies kon blijven schrijven vond ik echt een teken van verandering. Ik was enthousiast. Maar ook wel naïef, bleek al snel. Want dat waarvoor ik primair in het bestuur wilde, inhoudelijk bijdragen aan een goede veranderagenda van de kantoren, bleek geen onderwerp van discussie in het bestuur te zijn. De in januari 2017 opgerichte Stuurgroep Publiek Belang, met daarin de bestuurlijke vertegenwoordigers van controlepraktijken en de voorzitter en directeur van de NBA, ging daarover en niet het NBA-bestuur.
Het is prima dat het initiatief voor de verandering bij de kantoren zelf ligt. Daar moet het toch ook vandaan komen en ook prima dat de NBA dat initiatief ondersteunt. Alleen moet dan wel helder zijn dat het bestuur van de NBA niet de verantwoordelijkheid kan nemen voor de besluiten die worden genomen door de stuurgroep, niet voor de publicaties die worden uitgebracht en ook niet voor de snelheid waarmee de veranderingen tot stand komen.
Dus voelt het heel fijn dat ik die verantwoordelijkheid ook in schijn niet meer heb. En ook fijn dat ik mijn handen weer geheel vrij heb om met een kritische blik te kijken en te schrijven over wat de stuurgroep naar buiten brengt!
Belangrijker echter dan mijn persoonlijke ervaring, is de betekenis van dit verhaal voor de governance van de NBA. Op de Algemene Ledenvergadering in december zijn de contouren van een nieuwe verenigingsstructuur gepresenteerd. In het komende jaar gaat de NBA deze structuur samen met de leden verder uitwerken. Ik ben helemaal voor een aanpassing van de structuur; ook de NBA moet met de tijd mee. Een belangrijk thema is wat mij betreft: helder maken waar de NBA voor staat. Is de NBA een ledenorganisatie of ook een kantorenorganisatie? Kan het beide zijn, of zouden de kantoren zich moeten verenigen in een eigen organisatie om hun belangen te behartigen? Nu is het naar mijn beleving van allebei een beetje. Maar de invloed van de kantoren en hoe die invloed wordt uitgeoefend is niet transparant en dat zou wel moeten. Net zoals heel helder moet zijn waar de formele bevoegdheden en verantwoordelijkheden liggen. En hoe die door de verantwoordelijken kunnen worden gedragen.
Ik doe mee in de discussie, jij ook? Wat zou het mooi zijn als de discussie over de verenigingsstructuur ook echt iets wordt van ons allemaal!