NBA

Wat je van de accountant mag verwachten

De recent gedane suggestie dat de accountant geen rol zou kunnen spelen bij het ontdekken van fraude raakt direct aan het bestaansrecht van het beroep. Dit roept om een duidelijke stellingname vanuit de beroepsorganisatie.

De accountant is de aangewezen persoon om te controleren of de buitenwereld kan vertrouwen op de financiële verantwoording van een organisatie. Hiervoor zal hij of zij bedacht moeten zijn op fraudesignalen waardoor gepresenteerde cijfers in een ander daglicht zouden kunnen komen te staan. Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Fraudeurs doen er alles aan om onder de radar te blijven. Juist dit maakt de accountantscontrole tot  uitdagend mensenwerk, dat meer vraagt dan het op de automatische piloot toepassen van enkele controlestandaarden.

Van de accountant mag je verwachten dat hij vóór de opdrachtacceptatie en bij elke controle, groot of klein, frauderisico's in kaart brengt. Bij een fraudesignaal mag hij niet wegkijken of dit wegredeneren. Je mag verwachten dat hij elk fraudesignaal meldt bij de cliënt en deze verantwoordelijk houdt voor het onderzoek naar de aard en omvang en voor een herstelplan en de uitvoering hiervan. Ook fraude die klein begint kan grote gevolgen hebben.

Je mag van de accountant verwachten dat hij betrokken blijft bij het fraudeonderzoek en per geval beoordeelt of er voldoende is hersteld. Als dit niet zo is, moet de accountant een fraude van belang melden bij de opsporingsdiensten. Het melden van ongebruikelijke transacties moet een standaard handeling zijn. Als de accountant niet te ondervangen integriteitsrisico's voorziet, mag worden verwacht dat hij afscheid neemt van de cliënt en dit meldt bij de betreffende autoriteit.

Je mag van de accountant verwachten dat hij waarborgt dat belangrijke informatie over fraude met belanghebbenden wordt gedeeld. Doet de cliënt dit niet dan doet de accountant dit zelf, bijvoorbeeld in de controleverklaring. Het spreekt voor zich dat de accountant informatie over frauderisico's deelt met een opvolgend accountant. Ook hiermee maken we als sector een vuist tegen fraude. Zo mag ook van accountantsorganisaties worden verwacht dat zij al het mogelijke doen om accountants te steunen bij het omgaan met fraude, zoals voldoende deskundigheid over fraude bij controleteams, inzet van forensische expertise en investeringen in data-analyse om fraude(risico’s) te ondervangen.

Het is heel goed uitlegbaar dat een accountant die de jaarrekening van een organisatie controleert, daar niet elke fraude tijdig ontdekt. Iedereen begrijpt ook dat een dokter geen honderd procent garantie kan afgeven op de gezondheid van een patiënt en dat geen politieagent beweert dat hij alle boeven in de smiezen heeft. Maar dan moet men er wel op kunnen vertrouwen dat we alles hebben gedaan wat in ons vermogen ligt om fraude te bestrijden. Daar past ook in dat we leren van gemaakte fouten. Duidelijk moet zijn dat de sector hier serieus werk van maakt. Dat doen we niet alleen, maar met alle partijen die hierin verantwoordelijkheid dragen, zoals bestuurders, investeerders en toezichthouders.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Marco van der Vegte is voorzitter van de Nederlandse Beroepsorganisatie van Accountants (NBA) en senior partner audit bij Deloitte, gespecialiseerd in de controle van corporate cliënten en grote familiebedrijven.

Gerelateerd

25 reacties

Jan Weezenberg

@Roy Gorter 26 augustus 2018
Geachte Heer Gorter,
U schrijft
“Heeft iemand die hier die 4% uit het ACFE rapport noemt ook nog even het rapport gelezen .
Heb ik geprobeerd !
Door ACFE wordt het rapport Benchmark 2017 te koop aangeboden voor 129 dollar.
Ik baseer mijn reactie dus op de baanbrekende tekst van Ron Heinen.
Wat ik (en NBA ?) zouden willen weten hoe de percentages IN NEDERLAND eruit zien.
Ik heb een aanzet gegeven voor studie van rechtszaken en tuchtzaken.
Geert de Jonge sprak waardering uit voor mijn tekst, dank daarvoor.
Beter onderzoek is wellicht mogelijk via een afstudeerscriptie of promotie-onderzoek
Ook FAR zou bij een dergelijk grondig onderzoek mee kunnen doen.
Dit alles in nauwe samenwerking met NBA en de Young Profs.

Zie tenslotte Freek Sandbergen: Termen als ‘we doen er alles aan’ helpen hierbij niet, integendeel.
Vriendelijke groet,
Jan Weezenberg




anton ewoldt

1)Alweer een pleidooi om vóór opdrachtacceptatie om het Collegiaal Overleg verplicht weer in te voeren.
2) Maak fraude om de 2 jaar verplicht PE onderwerp COS 200,240, 250, 315, 330
3) Voldeed de reactie van Visser wel aan de eisen van de 10 spelregels bij plaatsen van een reactie op dit opiniestuk?

Antoinette Dijkhuizen

Het klopt wel, maar het deugt niet / de maatschappelijke moraal in het nauw; de titel van het boek van Stevo Akkerman als een reactie op het boek van Joris Luyendijk (2014). Het fraaie is, deze titel is afkomstig van KPMG als reactie op de boekhoudschandalen. En dat gaat natuurlijk niet alleen over KPMG. We zijn ondertussen 4 jaar verder, en je kan je afvragen ‘Wat hebben we ervan geleerd?’.

Al eerder heb ik de vergelijking gemaakt met de veiligheid van het vliegverkeer. Bij een crash wordt uitvoerig onderzoek gedaan, waarbij de piloot de rust en ruimte krijgt om zijn schuldgevoel en schaamte te overwinnen. Alle feiten en mogelijk (persoonlijke) fouten komen of tafel om de veiligheid te verbeteren.

Wat doen wij? Waar leren wij van? Het gaat niet alleen over wetgeving en regels, maar ook om de toepassing daarvan. Wat is de rol van de softskills? Hebben we voldoende tools beschikbaar om de signalen te herkennen? Is er voldoende diversiteit in de samenstelling van de controle teams? Hebben we voldoende tijd voor reflectie?
Waar zijn alle accountants gebleven die betrokken zijn? Wat hebben we gedaan met hun ervaring? Ook deze accountants werkten in een bepaald systeem. Op welke wijze is het systeem aangepast? Hoe is het lerend vermogen vormgegeven, om de kans van nieuwe situaties te voorkomen?
Uiteindelijk gaat het om de vraag ‘Hoe kunnen we onze verwachtingen naar het maatschappelijk verkeer waarmaken?’. Ik daag daarbij ieder uit om op een innovatieve manier er opnieuw naar te kijken!

Op 21 september (Beurs van Berlage/Amsterdam) gaan we met elkaar in gesprek over het onderwerp ‘fraude’ in de uitoefening van ons beroep. We zullen op zoek gaan naar diepgang en het lerend vermogen om daarmee een bijdrage te leveren aan de vernieuwingsagenda.
Wil je aanwezig zijn, meld je aan en volg STUDIOAMS.

Hein Kloosterman

Jammer dat niemand het al dan niet ontdekken van ‘ernstige fouten’ waaronder begrepen fraudes eens tegen de risicoanalyse in de accountantscontrole aanlegt. In de huidige praktijk is redeneren vanuit een populatie die vrijwel geen fouten bevat nog steeds gangbaar. Daardoor worden risico’s laag ingeschat en niet of nauwelijks nog substantive getest.
En dus ook geen fraude ontdekt.

Freek Zandbergen

In grote lijnen een goed en/want vooral in het eerste deel concreet, maar aan het eind begint onze voorzitter uit te glijden, door zinsnedes als ‘al het mogelijk doen’, ‘alles hebben gedaan wat in ons vermogen ligt’, etc. Dat is nu immers juist het punt: het gaat niet om het maximale (er is altijd meer mogelijk) maar het optimale in het spel tussen wat in theorie maximaal mogelijk zou zijn en wat in redelijkheid van ons gevraagd mag en moet worden. Met een dubbel budget zijn de door Ron Heinen opgezochte cijfers vast wel iets te verbeteren, maar de vraag is dus: waar ligt dat evenwicht. En (zoals Pieter de Kok zegt) dat ook goed met de belanghebbenden afstemmen of iig duidelijk toelichten. Termen als ‘we doen er alles aan’ helpen hierbij niet, integendeel.

Geert de Jonge

Well spotted Roy. Zie ook de wijze bijdrage van Jan Weezenberg. Welke conclusie kun je wel in redelijkheid trekken uit het ACFE rapport?

Roy Gorter

Heeft iemand die hier die 4% uit het ACFE rapport noemt ook nog even het rapport gelezen om dat percentage in een context te kunnen plaatsen?

Om bijvoorbeeld te lezen dat 10% van de fraudes financial statement fraud betreft? Of om een indruk te krijgen van de omvang van de fraudegevallen in het rapport en zich af te vragen welk deel materieel zou zijn? Of om te zien wat de mediaan is bij gevallen waar een externe audit heeft plaatsgevonden en waar dit niet het geval was? Waaruit je dan ook kan concluderen dat in de populatie ook gevallen zitten waarin helemaal geen exteenal audit heeft plaatsgevonden?

Als we 4% zouden ontdekken van die gevallen waarin redelijkerwijs van ons verwacht zou mogen worden dat we die ontdekken (de afwijkingen van materieel belang als gevolg van fraude, die we noemen in onze verklaring) zouden we ons werk echt waardeloos doen. Maar met 10 minuutjes door het rapport heen scannen wordt al duidelijk dat je dat uit dit rapport echter niet concluderen. Zonde dat die suggestie hier (door accountants nota bene!) wel wordt gewekt. Daar wordt het beroep niet beter van.

W. Visser

Pheijffer. De zelfbenoemde herontwerper van het accountantsberoep. Zo makkelijk praten, studeerkamergeleerde die zelf nooit met zijn voeten in de modder heeft gestaan.

Pieter de Kok

Marcel ik ben daar heel open over:

1. Ik ben daar heel somber over, ik heb eerder aangegeven, ook in de Arenagroep, dat we op dit aspect wellicht onbewust onbekwaam zijn. Fraude patronen ontstaan op X moment, ze gaan door, zitten soms diep in systemen, daar heb je bijna continuous monitoring voor nodig om juiste signalen te detecteren. Het vereist meer ervaring/kennis die we nu hebben. (Hoewel B4 anders claimt). Als we dit niet herkennen, dan hoeft ea ook niet prominent in de vernieuwingsagenda. In een van mijn eerdere reacties schreef ik “ik lig er soms wakker van”. Daarmee verwijs ik naar mijn eigen praktijk. Veel data, veel transacties etc. Het is soms een rete lastig vraagstuk.

2. Niets. Nul. Maar dat is denk ik ook niet de zorg. Ik denk dat we het wel willen, maximaal bij aanvang, gedurende, etc in teams goed overdenken (fraude risicos), maar de volgende stap is al lastiger, de signalen kunnen detecteren, doortrekken, fraud trails zichtbaar maken. In de mind kruipen. Ik ben geen forensic, vind t wel een prachtig beroep, maar dat vind ik ook van Cybersecurity, of Duurzaamheidvraagstuk...

1/2 samen- mijn echte zorg ligt bij 3; daar “buiten” verwacht men meer dan 1/2.

Het is meer dan Cos, meer dan wetgeving, ik zou graag samen kijken naar twee vragen:
1. Hoe kan het beter; van 4% naar 40%
2. Hoe krijgen we betere aansluiting op verwachting op onze rol “buiten”.
3. Welke acties mbt educatie/tooling gaan we concreet ikv vernieuwing uitzetten

See you at the beach, deal!

Marcel Pheijffer

@Pieter

Het gaat er niet zozeer om dat ik vanuit de wet of COS denk. Die zijn wat mij betreft niet heilig en kunnen op onderdelen best worden aangepast.

Maar als we het plat slaan , ditmaal twee vragen aan jou:

1. Wat is de waarde van alle verklaringen die accountants hebben afgegeven (en dagelijks afgeven) die zijn gebaseerd op het verschaffen van zekerheid dat er geen materiele afwijkingen in de verantwoording zitten ten gevolge van fraude en fouten, indien we nu het uitgangspunt gaan betrekken dat accountants op het terrein van fraude bitter weinig kunnen? Een belangrijke vraag denk ik: immers indien we pretenderen volgens wet en richtlijnen te werken, rust er ook een verplichting om - zoals de NBA het stelt - al het mogelijke te doen.

2. Wat is de maatschappelijke toegevoegde waarde van een controlerend accountant die genoegen neemt met een rol die niet gericht is op het adequaat benoemen van frauderisico's en het professioneel-kritisch alert zijn op en navolgen van fraudesignalen?

En die voeten in het zand: graag!

Pieter de Kok

Precies Jan, goede vragen! Goed werk Ron! Dat raakt mij betreft de kern van dit debat: 4% maar wel heel veel negatieve aandacht rondom een onderwerp waar we veel verwachtingen creeren, dolgraag op FD.nl onze rol willen claimen, maar nog niet heel veel bijzonders waarmaken. Daar liggen zorgen van veel deelnemers aan dit debat.

Gelukkig zie in de reacties ook collages die verder willen kijken dan alleen onze standaard en bijhorende rol (samen de verwachting) richting Hoe beter? Zie namelijk ook de vernieuwingsagenda. Top. Ik doe graag mee, 21e september begrijp ik.

@Marcel - Ok prima. Business it is. Het is was een observatie mijn kant. Jouw bijdrage in dit debat is helder. Je zal bewust een streep trekken tussen het benoemen / verdedigen van de rol volgende op de cos standaard, versus mijn vraag (en andere) of we die rol wel/niet juist (kunnen) invullen. Respecteer ik. Wellicht hebben we t er nog eens over met voeten in t zand.

Jan Weezenberg

@Ron Heinen 25 augustus 2018

Geachte Heer Heinen,
Compliment voor de zoektocht.

Grappig overzicht !
*46% via tips, slechts 4 % ontdekt door External audit.
*De cruciale vraag is nu: “Welk deel van de informatie uit die tips had External audit ook tijdig kunnen ontdekken ?” (en er iets effectiefs mee kunnen doen).
*Natuurlijk ook: in welke mate is het ontdekken door tips (e.a.) gevolgd door een tuchtzaak of rechtszaak tegen de “falende “ auditors ?
*Door combinatie van de antwoorden is aan te tonen dat het merendeel van de fraudes niet te wijten is aan falen van de controlerend accountants (of toch).
*Mijn vraag is dan : Hoe zou de opinie van onze Voorzitter eruit zien als die feiten bij hem bekend waren ?
Met name lijkt een goede eerste start een systematische verzameling van gegevens bij tuchtrecht en rechtszaken naar falen van de auditor m.b.t. fraude (minder goede dossiers tellen niet mee) en naar de omvang van de benoemde fraudes (IMTECH is wat indrukwekkender dan de greep in de kas van de 81 jarige penningmeester van een kleine stichting).

*Op die manier krijgen we het echte plaatje onder ogen en kan de vertrouwenskloof een beetje worden gedempt.

Vriendelijke groet,
Jan Weezenberg

Ron Heinen

@Marco van der Vegte:

Citaat: ...Het is heel goed uitlegbaar dat een accountant die de jaarrekening van een organisatie controleert, daar niet elke fraude tijdig ontdekt. Iedereen begrijpt ook dat een dokter geen honderd procent garantie kan afgeven op de gezondheid van een patiënt en dat geen politieagent beweert dat hij alle boeven in de smiezen heeft...

Ik heb de fraude detectie percentages voor West-Europa (fig.90 in de ACFE 2018 analyse waarnaar ik eerder refereerde) hieronder nog even samengevat:

Tip: 46%
Management review: 11%
Internal audit: 9%
Other: 6%
Account reconciliation: 5%
By accident: 5%
Document examination: 4%
External audit: 4%
Surveillance/monitoring: 4%
Notification by law enforcement: 2%
IT controls: 2%
Confession: 1%

Uit deze 2018 cijfers lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat de externe accountant op dit moment in West-Europa een ondergeschikte rol speelt bij de detectie van fraude.

Wim Nusselder

@Endymion
Als beroepsgroep kunnen accountants wél over de grenzen van afzonderlijke (gecontroleerde) organisaties heenkijken.
Accountants van verschillende bloedgroepen die samenwerken kunnen ze meer dan als ze concurreren.
Accountants die zich als onderdeel van één financiële beroepengroep opstellen kunnen nóg meer.

@Peter
Helpen van gecontroleerde organisaties die frauderisico’s in interne relaties willen mitigeren lijkt me de minste van jullie uitdagingen als accountants op dit terrein.
Wat de samenleving van jullie verwacht is het mitigeren van het risico dat een organisatie als geheel publieke belangen schaadt en dat verhult.
Dat vergt -inderdaad- gedragswetenschappelijke expertise plus focus op de fraudedriehoek als geheel in plaats van op ‘getrouwe cijfers’.

@Marco
Ik mis
- het onderscheid tussen interne fraude (medewerkers jegens management/eigenaars) en externe fraude (management/eigenaars jegens externe belanghebbenden) en
- stellingname over wat controlerend accountants, accountants als beroepsgroep en accountantsorganisaties die ook andere experts kunnen inschakelen nodig hebben (institutioneel & qua expertise) om de RESULTAATverplichting na te kunnen komen die de samenleving verwacht.

Accountants zijn ALS BEROEPSGROEP aangewezen (en wettelijk gefaciliteerd) om te waarborgen (ONDER ANDERE in een controlerende rol) dat de samenleving ORGANISATIES met een licence to operate kan vertrouwen.
Accountants werken daarin samen met anderen, maar hebben wel een cruciale rol door hun wettelijk gewaarborgde recht om ‘in keukens te kijken’.
Getrouwe financiële verantwoording is slechts één indicator daarvan.
Controleren daarop is middel, geen doel, van de beroepsgroep.

Endymion Struijs

Wat ik volgens mij nog niet langs heb zien komen in deze discussie “Fraude & Accountant” is dat we als accountants slechts een fractie van de keten cq een kant van de transactie zien. Omvangrijke fraudegevallen zoals bijvoorbeeld de vastgoedfraude bestaan uit een keten van diverse partijen en personen die buiten de gecontroleerde zich bevinden; en dus onbereikbaar zijn voor de openbare accountant van die gecontroleerde. Interessant zou zijn eens te onderzoeken hoe de accountant in zo’n keten effectiever kan zijn. Denk aan verregaande rights to audit van bestuurders (de prive financiën) en leveranciers. Tegen vergelijkbare praktische vragen lopen we ook aan in de blockchain. Met andere woorden slechts een (groep van) juridische entiteit (en) als gecontroleerde in enge zin knelt. De wereld verandert: circular, sharing economy, blockchain, ketens van kleinere ondernemingen die integreren qua processen etc. Overigens hebben Belastingdienst, FIOD etc. het in dezen makkelijker die kunnen over de grenzen van individuele ondernemingen heenkijken en daarmee omvangrijke fraudes al dan niet met geavanceerde analytics techniques effectiever en efficienter identificeren. Let’s discuss!

Marcel Pheijffer

@ Pieter

Je stelt diverse vragen die ik hier niet in een paar zinnen kan en ga beantwoorden.

Eentje wel: zit Peter Schimmel onder mijn huid?

Geenszins. Het gaat mij niet om Peter. Wel om het in mijn ogen evident onjuiste inhoudelijke standpunt (zie ook diverse reacties op zijn betoog, waaronder de terechte reactie van de NBA) dat hij heeft verkondigd en de daarbij gekozen toon, woorden en volhardendheid. Ik heb het daar inmiddels ook met hem - op zijn initiatief - over gehad.

Kortom: nothing personal, strictly business!

Endymion Struijs

Deze discussie wordt gedomineerd door professionals die van fraude hun business cq. paradepaardje hebben gemaakt; en begrijp me niet verkeerd, die mensen snappen heel goed hoe fraude werkt. Maar ik zou toch hartstochtelijk de openbare accountants in het veld en haar stakeholders willen oproepen om nadrukkelijk te intervenieren in deze discussie. En dan eens live.... . Het begint zo langszamerhand een “Wij van wc-eend” gehalte te krijgen hier op de accountant.nl en dat is echt zonde en zorgt tegelijkertijd voor een inflatoire werking op de overigens zinnige stellingnames die er nu al liggen. Dus graag tot 21 september in de Beurs van Berlage aan het Damrak te Amsterdam

Pieter de Kok

Ik verwacht ook heel veel...van mijzelf, mijn team, mensen om mij heen... echt, ik verwacht heel veel. Maatschappelijk verkeer verwacht ook heel veel... inmiddels.

Kern debat: verwachtingen nogmaals uitleggen (cos240) versus (kunnen) waarmaken. En vooral hoe?

We drinken een glas, doen een plas en alles bleef zoals het was! Dit gevoel blijft beeetje hangen bij mij. Debat zonder echt de kern te raken en met opnieuw een open einde? Werkgroep, uitvraag en dan?

@marcel vanwaar al de irritatie, t spat ervan af, zit Peter Schimmel (ik ken hem niet, maar interessante aanjager debat, klinkt allemaal niet onredelijk) zo onder je nagels? Vanwaar stukje Big4 in één van je reacties zomaar aanvoeren als bevestiging dat alles nu beter is, althans bij B4, (is een pr blogje plots een state of proof?). Ik begrijp je niet helemaal. What is your point? Vind je dat het beroep serieus ea oppakt rondom dit thema (zie je eigen geweldige fraude boek, zie mijn artikel hierin, en vooral de complexiteit), kan ik mij niet voorstellen....

Text mining, datamining, wow, pfff, kom op, het is 2018, serieuze fraude kan in van de radar blijven, diep weggeprogrammeerd in systemen, of maken we hier ons druk om de huis tuin en keukenfraudes??

Debat zonder vervolgacties? Zie ik het te somber? Orde van de dag? Eens met Albert wbt follow up.


Jan Weezenberg

Geachte Heer van der Vegte,
U schrijft "De recent gedane suggestie enz.

Ik heb iets in die richting geschreven met een duidelijke argumentering waar de account algemene verantwoordelijkheid heeft m.b.t. fraude door werknemers en m.b.t. specifieke verantwoordelijkheid voor fraude door management.
Tezamen was dat een conceptual framework.

Uw aanhef vind ik een beetje mager, een specifieke reactie op mijn serieuze tekst zou beter in het debat passen.
Sans rancune, met vriendelijke groet,

Jan Weezenberg

Albert Bosch

Een mooie bijdrage van de voorzitter, vind ik. Ik vind ook dat het MAB-artikel van Wallage niet aan waarde of relevantie heeft ingeboet, ondanks dat het al jaren oud is (zoals dit m.i. ook geldt voor de vertrouwensleer van Limperg). Het algehele principe van de inspanningsverplichting van de accountant m.b.t. het ontdekken (en voorkomen) van fraude bij de jaarrekeningcontrole staat wat mij betreft niet ter discussie.

Dat de manier waarop accountants (al dan niet met de big-4 als koplopers) tegenwoordig een andere invulling geven aan dat principe dan 10-20 jaar geleden door andere werkzaamheden, vind ik niet raar. Technieken veranderen (accountants en andere partijen innoveren) en mogelijkheden veranderen ook (oorzaak-gevolg en omgekeerd). Accountants maken daar gebruik van. En hopelijk leren accountants. Maar het vraagstuk welke (en hoe) invulling gegeven moet worden aan de inspanningsverplichting bevat meer aspecten dan de beschikbare techniek.

“Duidelijk moet zijn dat de sector hier serieus werk van maakt.” Of om Wallage te citeren: “Een discussie die in het belang van maatschappij en accountantsberoep moet worden vervolgd!” Maar hoe dan? Ik zou graag een vervolg zien vanuit de NBA (maar niet alleen door de NBA), waarin wordt nagedacht over de volgende (niet volledig!) aspecten:

- Concretisering frauderisico’s
- Beschikbare technieken
- Benodigde mindset en vaardigheden
- Delen van ervaringen (training/opleiding)
- Communicatie naar opdrachtgevers en stakeholders
- Verwachtingen buitenwereld
- Relatie met NV COS 250 en NOCLAR

Ik zou tot slot het begrip ‘budgetdruk’ een kleine rol in de discussie geven. Budgetdruk mag niet bepalend zijn voor de uit te voeren werkzaamheden. Maar let’s be real, er is altijd een budget en daar is in beginsel niets mis mee. Liever had ik ook kleinere klassen, geen wachttijden in de zorg en rechtspraak, reclamevrije (echt onafhankelijke) kranten, etc. Ain’t gonna happen.

Ik zie graag een vervolginitiatief vanuit de NBA.

Marcel Pheijffer

Peter, gaat dat je keert na te hebben gedwaald.

Want na je (tweede bijdrage, die in het FD, kon er geen misverstand bestaan over wat je hebt willen zeggen: fraude is 'geen taak' voor de controlerend accountant.

Daar is en was geen woord Spaans bij.

En ook in je derde reactie - de verwijzing naar Wallage en het denken uit 2003 was illustratief.

Maar goed, mooi dat je de duidelijke NBA-lijn in de vierde reactie wel steunt.

Ron Heinen

@Peter Schimmel:

De gestelde vraag was meer of je de globale (Fig.9) of West-Europese (Fig.90) fraude detectie percentages bedoeld.

Bij geen antwoord gaan we ervan uit dat je de West-Europese cijfers bedoeld.

René Vromans

Mijn verwachtingen zijn nu al , met deze duidelijke en stellige reactie van de NBA, overtroffen.

Ron Heinen

@Peter Schimmel:

Citaat: ...maar hij heeft de statistiek tegen als het gaat om het resultaat...

Bedoel je ¨Fig 9. How is occupational fraud initially detected?¨ uit ¨2018 Global Study On Occupational Fraud and Abuse¨ ?

Peter Schimmel

Een mooie, genuanceerde opinie, een voorzitter waardig. Dank.

Ik bespeur in het debat dat de veronderstelling leeft dat de accountant geen rol zou kunnen spelen bij het ontdekken van fraude. Ik heb dat in ieder geval nooit zo bedoeld. Dat doet de accountant namelijk wel degelijk, maar hij heeft de statistiek tegen als het gaat om het resultaat (minder dan 5% ontdekking door externe accountant - ACFE 2018 ) waarschijnlijk door de aard van het risico (hersens, opzet, verhulling). Gezien die aard, heb ik niet de verwachting dat de externe accountant heel veel succesvoller zal worden in het zelf ontdekken. Door uit te gaan van een streven naar 100 procent ontdekking, terwijl we weten dat dit nooit door de accountant zelf zal gebeuren, blijven we de verwachtingskloof verdiepen, in plaats van te verkleinen. Het zou goed zijn expliciet te verduidelijken en de nadruk te leggen op het feit dat 'onze' rol vooral ligt in het helpen de gecontroleerde organisatie succesvoller te maken in het beheersen van frauderisico, mede met behulp van inzet nieuwe middelen, en dat we daartoe onze stinkende best doen. Natuurlijk hebben we daarbij wel het bewustzijn en de inzet nodig van de gecontroleerde huishoudingen zelf. Zolang wij slechts onderling kibbelen, slaan we op dat laatste punt de plank mis.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.