'Events, dear boy, events', was het antwoord van Harold McMillan op de vraag wat hij als premier het meeste vreesde. En zo zorgt ook het faillissement van de Britse bouwgigant Carillion voor een hernieuwd oplaaien van de discussie over de auditsector.
Dit internationale debat zal ongetwijfeld zijn weerslag hebben op de Nederlandse discussie over de structuurmodellen in de accountancy. Eerder publiceerde de NBA-Stuurgroep Publiek Belang hierover een green paperStructuurmodellen Accountancy.
Afgelopen week liet de Britse toezichthouder FRC weten een onderzoek te starten naar het audit-only model voor accountantsorganisaties, om de dominante marktpositie van de grote kantoren in te perken, concurrentie te bevorderen en onafhankelijkheidsproblemen te voorkomen. De aankondiging van de FRC was opvallend omdat diezelfde toezichthouder gedurende de afgelopen vier jaar juist een gestage verbetering van de auditkwaliteit van de oob-kantoren constateerde.
De publieke verontwaardiging over de teloorgang van Carillion richtte zich niet alleen op de grote accountantskantoren, maar vooral ook op de toezichthouder. Die werd verweten te veel oog te hebben voor de belangen van de sector. "De FRC heeft een slechte staat van dienst en is in de greep van de auditsector, wat een grote barrière vormt voor verandering. De verwijdering en vervanging van hun invloed moet prioriteit zijn voor elke regering die het vertrouwen in het ondernemingsbestuur probeert te herstellen", concludeerde criticus van het beroep en hoogleraar Prem Sikka in het International Accounting Bulletin. Britse parlementariërs lieten zich op vergelijkbare wijze uit. Hierop haastte FRC-voorzitter Stephen Haddrill zich met het aankondigen van stevige maatregelen. Naast onderzoek naar het opsplitsen van de grote kantoren (audit only) noemde hij maatregelen als ringfencing van de audittak (afzonderen van de winst) en het maximeren van het aantal beursgenoteerde opdrachtgevers per kantoor.
De publieke en politieke verontwaardiging doet denken aan het debat dat vorig jaar in het Nederlandse parlement werd gevoerd. Toen was het teleurstellende AFM-rapport aanleiding voor Kamerleden om stevig van leer te trekken tegen de sector en de minister te vragen alternatieve verdienmodellen in ogenschouw te nemen. Wat alle reacties gemeenschappelijk hebben is een drang naar rigoureuze ingrepen in structuren en systemen. Waarbij grote woorden worden gebruikt, een ware war of words, met echter een geringe aandacht voor een gedetailleerde oorzakenanalyse.
De ondergang van Carillion is een terechte reden voor diepgaand onderzoek. Forse ingrepen kunnen noodzakelijk blijken, alleen wil je niet achteraf tot de conclusie komen dat ze niet werken. Zo is er recentelijk twijfel ontstaan over de effecten van de verplichte kantoorroulatie: rapporten van toezichthouders hebben geen significante verbetering laten zien en een recent VEB-onderzoek toonde zelfs een grotere foutenkans aan. Een ander geval betreft de kritiek van de Monitoring Commissie Accountancy op het plichtmatige karakter van die andere grote hervorming, de invoering van de 53 maatregelen.
Structurele hervormingen hebben pas zin als ze leiden tot het gewenste gedrag op individueel niveau. De in Nederland uitgevoerde oorzakenanalyses hebben drijfveren van kwaliteit opgeleverd die juist op dat niveau effect beogen, zoals bijvoorbeeld portefeuille-omvang en partnerbetrokkenheid. Een audit only-omgeving kan deze factoren positief beïnvloeden, maar brengt tegelijkertijd - zoals beschreven in het green paper - weer andere risico's voor de controlekwaliteit met zich mee. Zoals het minder gemakkelijk kunnen betrekken van gespecialiseerde kennis uit de adviespraktijk.
De eerder aangehaalde Prem Sikkha stelt dat de FRC geen enkele aandacht besteedt aan de organisatiedynamiek rond de audit zelf. Dat is nu precies wat de Nederlandse Veranderagenda Audit wel doet. Nadat de afgelopen jaren wel degelijk structuurgerelateerde maatregelen zijn ingevoerd, richten de pijlen van verandering zich nu op de uitvoering van de controle zelf. Hiermee wordt het probleem dicht bij het vuur aangepakt, om zo een mindset te creëren waarin het publieke belang centraal staat, met bijbehorende stijl van leidinggeven, een intensieve partnerbetrokkenheid, voldoende vakkundigheid, lef en kritisch vermogen van individuele teamleden en een hoge mate van team- en zelfreflectie.
Rode draad is de verandering van cultuur en gedrag. Dat is een weg van lange adem, maar het vormt wellicht een bestendiger route dan het sleutelen aan systemen en structuren.
Bij uw eerste reactie op deze site vragen wij om een bevestiging.
Er is een bevestigingsmail naar het door u opgegeven e-mailadres gestuurd.
Arnout van Kempen
Beste Jan Thijs,
Als iets onbegrijpelijk wordt door de aanname die je doet, kan het zijn dat je eigen aanname de oorzaak is. Zo ook hier.
Jan Thijs Drupsteen
@Arnout en Ronald, Er is één zaak in deze discussie die vragen bij mij oproept, en dat is de opmerking dat in de VIO een limitatieve lijst zou moeten staan van alles wat nog wel is toegestaan. Naar mijn mening is die lijst er namelijk al. Artikel 16 van de ViO (voor de accountant) als tegenhanger van artikel 24 b Wta (voor de accountantsorganisatie). Deze artikelen zeggen heel simpel je mag geen andere diensten dan controlediensten uitvoeren bij een wettelijke controle van een oob. Waarbij controlediensten zijn controle-opdrachten en andere assurance opdrachten alsmede overeengekomen specifieke werkzaamheden ten behoeve derden. Anders gezegd: Accountants die een wettelijke controle uitvoeren bij een oob mogen alleen verifiërende werkzaamheden met betrekking tot verantwoordingsinformatie ten behoeve van derden uitvoeren. Dat is m.i. een limitatieve lijst, zeker de manier waarop deze vastgelegd is in de ViO, waar keurig netjes de betreffende standaarden in de NV COS worden genoemd.
Nederland is in dat kader beduidend strenger dan het buitenland waar op grond van EU recht of de CoE vaak meer mogelijk is.
Ik ga er daarbij overigens vanuit dat de opmerking die jullie maken zich richt op oob’s en niet op andere organisaties zoals MKB organisaties of organisaties in de publieke sector. Daar gelden, mede ingegeven door de maatschappij en de maatschappelijke belangen, andere regels.
Martine Frijlink
Berry,
Uiteraard mag jij altijd vraagtekens plaatsen, dat was niet mijn punt. Ik hoef mijn gelijk niet te halen, dat is niet de reden dat ik reageer. Case closed. Althans, voordat ik struikel over de gevolgtrekking aan het einde van jouw reactie, of is dit een ‘Freudiaanse verspreking’: “Er is maar een enkele reactie op het voorstel gekomen; dit zegt maar weer eens hoe complex de onderwerpen zijn…” Uhh... dus als je niet reageert begrijp je het niet.?
Weinig tot geen reacties op belangrijke voorstellen is een slechte zaak en een duidelijk signaal, waar ik me drukker over zou maken dan over de mogelijke vuurpijlen van de FRC. Immers, het vergroten van de betrokkenheid en inbreng binnen de beroepsgroep, ligt wel in jouw invloedssfeer, de FRC plannen, zeker niet. En elke dag gaat er een enorme hoeveelheid potentieel verloren, de geringe betrokkenheid is bovendien funest voor het draagvlak en slecht voor de moraal van de troepen.
Om erachter te komen, wat de leden weerhoudt, kun je ze ook de vraag eens stellen. Ik wed dat het niets te maken heeft met de complexiteit. De leden zijn echt niet te dom om het te begrijpen en de ontwikkelingen spreken tot ieders verbeelding. Zoals jij het issue af serveert doet dat geen recht aan je publiek. En dan druk ik mij voorzichtig uit.
Misschien is het een idee om af en toe de pauzeknop in te drukken en wat aan introspectie te doen. Want jaar in jaar uit is de reflex in onze sector, om de oorzaak van een incident, mislukking of faux pas, zo snel en zo ver mogelijk, buiten onszelf te plaatsen. Of we negeren de input of bijdrage en hopen dat het over waait. En daarmee lijkt het gevaar op korte termijn geweken. Op lange termijn ontneem je jezelf en/of de organisatie de mogelijkheid iets te leren of te verbeteren. Met als gevolg een tergend langzaam veranderproces en een achterban die zijn interesse verliest. Dus gooi die enquete er maar uit!
Wim Nusselder
Hoi Jules, Begrijp ik goed dat je liever een directere injectie met Haarlemmerolie ziet? (Voordat ik komende maand naar Den Haag verhuis.)
Beste Harry, Wat let je om zelf het goede voorbeeld te geven en man en paard te noemen?
Beste Berry, Ben je het met me eens dat de huidige kwetsbaarheid van het accountantsberoep voor ‘events’ een gevolg is van o.a. gebrek aan collectieve ‘agency’? Ik heb dat nader gespecificeerd als gebrek aan vermogen tot collectieve zelfreflectie en tot identificatie met die beroepsgroep. In wie valt die agency van de beroepsgroep het best te personificeren? In de NBA-directie, in het NBA-bestuur of bij anderen?
Harry Mock RA
Vandaag, 27 maart kopt deze site als nieuwsberichten: 1e Imtech curator dient klacht in, 2e Drie KPMG accountants verstopten smeergeldbetalingen in aparte file, 3eBDO waarschuwde niet, 4eToezichthouder US onderzoekt Facebook, 5e ECB ontdekt 10 miljard aan fouten ,tekortkomingen en misrekeningen in de leenboeken van de banken. Dat is de werkelijkheid van de cultuur en het gedrag van de accountants van vandaag De wollige taal van alweer een discussiestuk komt van een andere planeet. De afgelopen jaren hebben we inderdaad een War of Words beleefd: Accountantsverklaring werd Controleverklaring,Registeraccountant werd accountant, NIVRA werd NBA, en dan durft het NBA te streven naar een "Sterk merk' Met woordenbrij alleen maakt de NBA zich overbodig .
Jules Muis
@Wim,
Met deze gewaardeerde bak Haarlemmerolie van 10 km hoogte over het NBA mallenmolen debat gehelicopterd, bereik je misschien wel de ingewanden van waar het echt om gaat, maar of het ook de dovenmans oren bereikt van to whom it concerns blijft de vraag.
En verwordt onze uiwisseling hieronder tot een War of Nerds. Zo’n rookgordijn past Berry’s bedoeling misschien best.
Het voorgestelde witwassen van de greenpaper kan beter gedaan worden door hen die niet met de rug naar de toekomst staan. Het bij voorbaat negeren van ook andere opties, ook op de plank gelegd, doet ons sterk vermoeden dat een serieus debat nooit de bedoeling is geweest.
En de White Paper daarom niet einde debat zal zijn. Gewoon een poging tot het bereiken van ‘agreement by exhaustion’.
Die film hebben we al eerder gezien, en is altijd vervolgd.
Wim Nusselder
Goed dat Berry weer een opinie schrijft! Terecht dat die kritisch gelezen wordt. Jammer van het gebrek aan ruimte om hem als persoonlijke opinie te lezen. Iets andere formuleringen hadden die interpretatiemogelijkheid kunnen vergemakkelijken. Een visie geven is riskanter naarmate je meer geïnterpreteerd wordt als representant van. Dat is deels onvermijdelijk. Visies van gewicht krijgen -terecht- meer aandacht dan die van loslopende types zoals ik. Deels zou het de discussie hier ten goede komen als we dat onderscheid zouden vermijden.
Framing is onvermijdelijk, dus zou geen scheldwoord moeten zijn. Elke betekenis komt tot stand door framing, door verwijzing naar een bredere context, door de specifieke context die we -soms bewust, meestal grotendeels onderbewust- door subtiele verwijzingen ‘meegeven’. En ja, die framing, die context van waaruit iemand al dan niet bewust schrijft, zegt meer dan de precieze woorden en redeneringen over vermogen en bereidheid tot zelfreflectie en verandering. Zelfrechtvaardiging is voor een belangrijk deel onvermijdelijk. ik lees dat vooral als aanwijzing van onzekerheid en onder druk staan. Wat mij meer dan begrijpelijk en te rechtvaardigen lijkt.
‘Events’ kun je vrezen, zoals McMillan, en events kun je verwelkomen als kans om te veranderen. Het eerste is logisch gezien vanuit de status quo als context. Begrijp me goed: het belang van de status quo is reëel, maar het wringt wel met “Veranderagenda”.
‘Systemen en structuren’ versus ‘cultuur en gedrag’ beschouw ik als valse tegenstelling. Het onderscheid zegt vooral iets over ons vermogen om patronen te zien en weinig over wat ons te doen staan om dingen te veranderen (dan wel te behouden). Het vermogen om dingen -collectief- te veranderen dan wel te behouden hangt vooral af van het vermogen tot collectieve zelfreflectie en het vermogen tot collectieve identificatie. Kortom: collectieve ‘agency’. Slechts een beroepsgroep die het daaraan ontbreekt is overgeleverd aan ‘events’.
anton ewoldt ra
Waarom Freud aangehaald en het niet in eigen kring gezocht? Mij schoot van wijlen prof Blokdijk te binnen in dit kader: de Hoekse en Kabeljouwse twisten". Wat mij wel verbaasd is dat we nu al vier jaar zeggen dat het verbeter proces door cultuur en gedrag moet worden opgelost maar dat dat van lange adem is. Gaat het gevaar niet ontstaan dat we over nog eens 4 jaar weer het adagio " cultuur en gedrag is een weg van lange adem". Ook bij dit artikel moest ik denken aan de de leer van Limperg over de vervangingswaarde , waarin uiteindelijk de laatste spijker ook vervangen moet worden maar er geen spijkers meer zijn. (uiteraard vrij geïinterpreteerd). Na lezing van de veranderagenda vind ik dat de punten kwaliteitsgericht werken en kwaliteitsgerichte cultuur en werkomgeving voorrang moeten krijgen boven de andere punten. Als wicked problem vind ik dat de collectiviteit van accountants (vroeger : DE Accountant) op congressen en bijeenkomsten en cursussen allen het belang van verbetervoorstellen onderschrijven en toejuichen, maar daarna op eigen individueel niveau gewoon doorgaan met het auditwerk zoals ze al jaren doen en deden. Wanneer breekt de tijd aan dat de accountant zich uit de markt prijst? Wat is er nog over van de waarde en betekenis dat vorig jaar allemaal de eed hebben afgelegd en veel beter werk zouden afleveren?
Arnout van Kempen
Beste Rik,
Ik geloof niet dat ik ooit mijn mening of overtuiging voor een objectief feit heb aangezien. Ik weet volstrekt zeker, en dat is dus een controleerbaar feit, dat ik nooit beweerd heb dat beleid alleen op objectieve feiten gebaseerd kan zijn. In tegendeel.
Rik Blijham
@ Arnout, is jouw vaste overtuiging een objectief feit? Of misschien ook een geloofsartikel? Als beleid gevoerd zou kunnen worden louter op basis van objectieve feiten zou het debat snel zijn gesmoord. Zou dat even saai zijn!
Gerard Dirven
Dat het een in assurance gespecialiseerde sector zoveel moeite moet kosten om haar beroepsbeoefenaren 'gewoon goed werk' te laten leveren zodat haar clienten (gebruikers) van de dienstverlening op aan kunnen is tegelijkertijd beschamend en potsierlijk. Dit kan alleen blijven bestaan door de afhankelijkheid (beter iets dan niets) van deze afnemers. Het juiste gedrag en cultuur zou ons dna moeten zijn.
Arnout van Kempen
De discussie over "audit only" en verdienmodellen is een andere dan de discussie over samenloop van dienstverlening bij dezelfde klant. Beide relevant, maar niet beide hetzelfde.
Vanuit waar ik sta kan ik het betoog van Ronald Bobbe 100% onderschrijven. De huidige ViO geeft enorm veel ruimte voor discussie en voor subjectieve invulling. Ongeacht hoe oprecht je het goed wil doen, je ontkomt er niet aan dat je hierin fouten maakt. Omdat je je klant wil helpen. Omdat je het probleem niet ziet. Omdat je het maar gezeur vindt. Kan allemaal, gebeurt allemaal, en is bijzonder simpel op te lossen langs de lijn van Ronald.
Of "audit only" iets oplost en of de huidige verdienmodellen een gewenst of ongewenst effect hebben is naar mijn vaste overtuiging meer een geloofsartikel dan een objectief feit. Ik ken de argumenten intussen wel, maar ze overtuigen niet erg. De behoefte alles te laten zoals het is bij degenen die daar belang bij hebben (duh) en de behoefte radicale dingen te veranderen bij diegenen die oprecht menen dat daarmee de wereld beter wordt wegen zwaarder dan argumenten en feiten, kennelijk.
Een ding, beste Berry: zo ingewikkeld vind ik het green paper niet. Ik lever graag bijdragen aan het beroep "om niet", maar hier voelt het als "om niets". En dat doe ik niet. Niet omdat het te moeilijk is om te begrijpen. Zou dat voor meer potentiële insprekers gelden?
Ronald Bobbe
Het gaat weer over polemiek en 'framing' en m.i. te weinig over de feitelijke achterliggende problemen. Het is helemaal niet zo moeilijk, en had al lang opgelost kunnen worden. Wat de NBA ook roept, wat de Big Four ook vinden, wat voor "academische argumenten" er allemaal langskomen, het valt niet te ontkennen dat vele vormen van adviesdiensten gewoon overduidelijk bijten met een maximaal objectieve attitude door de controlerend accountant. De lijst met 'verboden combinaties' in de VIO dient vervangen te worden door een compleet andere insteek. Namelijk een limitatieve opsomming van alles wat wél nog is toegestaan. En alle andere vormen van dienstverlening (aan de wettelijke controleklant, laat dat duidelijk zijn) zijn daarmee NIET MEER TOEGESTAAN. Wat mag nmm wel nog?? Alleen die diensten die evident nuttig zijn voor de kwaliteit van de controle. Ik denk aan ICT advies, slimme Big Data analyses, en sectorkennis. Maar absoluut geen fiscaal werk. En geen M&A gerelateerd werk. Etc etc. Heel veel diensten mogen niet meer, en nog een beperkt rijtje wél. Ik roep dit al jaren, maar blijkbaar zijn andere belangen groter en gewichtiger.
Berry Wammes
Martine, Ik wil het liever niet over de kwaliteiten van Freud hebben en ook niet over het verschil tussen woorden als plichtmatig en technocratisch. En zelfs gaat het me niet om het verschil tussen de Engelse en de Nederlandse aanpak. Ik constateer alleen dat de FRC vier jaar lang roept dat het goed gaat en bij de eerste politieke tegenwind van mening veranderen. Daar mag je vraagtekens bij zetten. Ik ben niet voor audit only en ook niet tegen. Wel zie ik in mijn omgeving het verschil dat bestuurders kunnen maken en dat gaat over gedrag. Dat is ook waar de NBA op inzet maar als er na een goede discussie over de structuur andere wegen worden bewandeld staan we daar voor open. Helaas constateer ik dat er op de notitie over de structuurmodellen tot nu toe slechts twee reacties zijn gekomen. Dat zegt waarschijnlijk niets over de belangstelling maar wel iets over de complexiteit van het onderwerp. En precies om die reden roep ik op tot zorgvuldigheid.
Martine Frijlink
Berry,
Waarschijnlijk weet je dan ook dat de werkwijze van Freud doorspekt was met misinterpretaties en selectieve bewijsvoering. En dat hij zijn eigen vooringenomen standpunten projecteerde op zijn patiënten..
Ik vind ‘framing’ nog vrij mild. Je betoog kwalificeert wat mij betreft als ‘nepnieuws’ en het is nogal tendentieus om het oordeel van de MCA zoveel geweld aan te doen. Je wekt de indruk dat zij de 53 maatregelen slechts ‘te plichtmatig’ vonden. Dat is niet wat ik gelezen heb, de MCA vond het pakket maatregelen een begin, maar te oppervlakkig en technocratisch en niet gericht op de echte (wicked) problemen….
De FRC en zijn voorzitter krijgen vervolgens uitgelegd dat ze er niet zo veel van begrepen hebben en wij in Nederland wel. Want structurele hervormingen zijn zinloos als ze niet gericht en effectief zijn op individuele gedragsverandering. Gelukkig hebben wij wel een veranderagenda die rekening houdt met deze dynamiek en zelfs een diepgravende oorzakenanalyse die ons geleerd heeft dat portefeuille omvang invloed heeft op partnerbetrokkenheid en daarmee op de kwaliteit. Goh, verrassend.
Zou het kunnen dat de FRC geen diepgravende oorzakenanalyse nodig heeft om tot deze conclusie te komen? Zou het kunnen dat ook bij ons deze aanname er al wat jaartjes ligt en onze diepgravende oorzakenanalyse wat mij betreft had moeten blootleggen waarom hier dan nooit op geacteerd is.?
Het diskwalificeren van structuur en of proces aanpassingen alvorens hier het effect van te hebben vastgesteld, komt wat potsierlijk over, uit de mond van iemand die een organisatie vertegenwoordigd die tot 7 december 2016 nodig had, om tot het inzicht te komen dat het doorgaans verstandiger is, eerst vast te stellen welke visie en strategie een nieuwe structuur moet faciliteren, in plaats van andersom…
Ik ben niet cynisch maar wil dat ook zo houden. En dan helpt het als in ieder geval de feiten juist gepresenteerd worden. Zeker als de NBA de afzender is..
Berry Wammes
Goed gevonden, Jules. Mogelijk weet je ook dat Freud ooit voor een sofa koos omdat mensen in die positie worden bevrijd van conventionele gedachten.
Jules Muis
@Berry, Harald MacMillan heeft een paar aardige dingen gezegd, een is een goede bijlijn voor je verhaal: “ too many people live too much in the past. The past must be a springboard, not a sofa.
Tom Nierop
Beste Berry, uit angst dat ik het verkeerd had begrepen heb ik je opinie nog maar een keer zorgvuldig doorgelezen. Maar als er al wordt ‘ge-framed’ (die term is inmiddels bijna even populair als ‘populistisch’) doet het stuk dat toch echt zelf. Het woordje ‘wellicht’ in de slotzin is de enige nuancering. Verder zijn het de al 25 jaar verkondigde gangbare argumenten tegen structurele verandering, inclusief de onmogelijke eis dat je daarvoor vooraf onomstotelijk bewijs moet hebben. Nog even en dan wordt ook de ‘wetenschap’ op dit gebied er weer bijgesleept/-gebluft. Het is allemaal bekend en het mag ook. Nieuw is alleen dat ook de beroepsorganisatie dit nu openlijk roept en publiekelijk stelling neemt.
Berry Wammes
Ja Tom, zo 'frame' je wel heel gemakkelijk de NBA weg als 'vierkant tegenstander' tegen wat voor structurele verandering dan ook. De oproep is nou precies om niet zomaar wat te roepen, maar dit soort ingrijpende voorstellen goed te onderzoeken. Daarom juich ik het FRC-onderzoek toe. Net zoals destijds het Europese Oxera-onderzoek over mededinging of het Nijenrode-onderzoek naar de invloed van accountants in de bestuurskamer. Het is op zijn minst raadzaam om de noodzaak tot systeemveranderingen bevestigd te zien voordat we ze doorvoeren. En voordat we weer een structuur versus cultuur-debat krijgen: mijn stellingname is dat structuurveranderingen pas zinvol zijn als ze leiden tot verandering van cultuur en gedrag. Een lijn van denken die ik mede baseer op de rapportages van AFM en MCA .
P. Kuijpens
Ik ben een beetje verbijsterd over het feit dat de directeur NBA nu begint te morrelen aan de 53 maatregelen, met name het plichtmatige karakter. Blijkbaar is de storm gaan liggen en zijn alle beloften en goede voornemens van de sector vergeten? Of is dat ook onderdeel van de war-of-words? We zeggen wel van alles maar je moet niet denken dat het meer dan woorden waren. Bijzonder voor de accountancy. Als je als onderzoeksobject de constateringen van de accountant ook op deze manier mag afdoen, wordt het allemaal wel lekker vrijblijvend. Wat bedoel ik nu? Als ik een verbetering moet doorvoeren naar aanleiding van een accountantsrapport, stel ik een maatregelenpakket op, laat ik het 2 jaar liggen en zeg dan dat ik twijfel aan het plichtmatige karakter van de te nemen maatregelen. Klaar is Kees.
Of ben ik nu te cynisch?
Tom Nierop
Geheel eens met Rik Blijham. Wel schept de opiniebijdrage van Berry Wammes welkome publieke duidelijkheid over de positie van de beroepsorganisatie. Die was er voor de goede verstaander eigenlijk al sinds het als discussiestuk gepresenteerde lobbypamflet 'green paper', maar nu definitief. De NBA roept niet langer schijnbaar neutraal op tot serieus 'debat' over 'structuurmodellen' maar stelt zich gewoon vierkant op tegen structurele verandering van de wijze waarop de accountantscontrole is georganiseerd. Dan weten we - en ook de politiek en de MCA - in elk geval waar we aan toe zijn, het tactisch geplaatste woordje 'wellicht' in de laatste zin ten spijt.
Rik Blijham
Een beetje eenzijdig om oproepen tot verandering van systemen en structuren als war of words weg te zetten en vervolgens verandering van cultuur en gedrag tot rode draad te bestempelen. Hoeveel grote woorden zijn de afgelopen jaren daar wel niet aan besteed! Met altijd de toevoeging van de bezweringsformule dat cultuurverandering nu eenmaal veel tijd kost. Je weet vooraf nooit zeker of structurele veranderingen zullen werken. Om daarvan dan maar af te zien en terug te grijpen op het oude mantra van cultuurverandering lijkt mij echter niet de aangewezen weg. Bij het gemak waarmee causale krachten aan cultuur worden toegedicht kunnen namelijk de nodige vraagtekens worden gezet. Zoals Graamans, Ten Have en Ten Have al een keer opmerkten in een artikel in het FD (10 maart 2016): het aanwijzen van cultuur en gedrag als verklarende factoren wijst vaak op weerstand tegen het benoemen en aanpakken van de echte problemen. Noemen we die sinds anderhalf jaar binnen de accountancysector geen wicked problems?
Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.
Aanmelden nieuwsbrief
Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.
