Ik zou ervoor pleiten hem te ontslaan
Jamie Dimon is de ceo van JP Morgan Chase. En meer dan dat: hij is ook de voorzitter van de raad van commissarissen. Hij houdt dus toezicht op zichzelf. In een 'one tier board', dat dan weer wel.
JP Morgan Chase (ik raadpleegde voor de navolgende feiten de samenvatting over de bank op Wikipedia) ontving tijdens de kredietcrisis een reddingspakket van de overheid van 25 miljard dollar. In 2012 bleek de bank - door het toedoen van onder meer medewerker Bruno Iskil en diens leidinggevende - zes miljard dollar te hebben verloren met de handel in derivaten. De bank kocht strafvervolging af voor één miljard dollar.
In oktober 2013 schikte de bank met de Amerikaanse justitie in een kwestie waarin de bank met rommelhypotheken de effectenwetgeving had overtreden. Het schikkingsbedrag van dertien miljard dollar maakt de actuele Nederlandse discussie over schikkingen tot geneuzel. Twee maanden later betaalde de bank 1,7 miljard dollar boete in verband met de Madoff-zaak. In 2014 volgde een boete voor valutamanipulatie.
Met een dergelijk trackrecord zou je als bankdirecteur ook in de gevangenis kunnen zitten, in plaats van de rol van ceo en RvC-voorzitter te combineren. Maar voor grootaandeelhouders van de bank telt het rendement (zo'n tien procent van het eigen vermogen) meer dan ethiek. Ik zou ervoor pleiten hem direct te ontslaan, maar voor hen is Jamie Dimon geen boef maar een held.
Kleinere aandeelhouders kijken daar anders tegenaan. Zij stellen vragen over de dubbelrol die Jamie Dimon binnen de one tier board vervult. Zij stellen vragen over zijn exorbitante salaris(verhogingen). Zij stellen die vragen in aandeelhoudersvergaderingen. Zij maken gebruik van hun aandeelhoudersrechten, die zijn ingebakken in wetgeving en regels en beginselen op het gebied van corporate governance.
Jamie Dimon is gewend wetten, regels en beginselen met voeten te treden. Hij heeft schijt aan alles en iedereen. Hij spreekt niet met het kleine grut, maar regelt zijn zaakjes bilateraal met de grootaandeelhouders. Samen maken zij de aandeelhoudersvergaderingen tot een farce.
Jamie Dimon ziet het anders en noemt de aandeelhoudersvergaderingen "a joke ... hijacked by people who have only political interests and don't have any interest in the future health of the company”. Dimons conclusie is dat de vergaderingen "a complete waste of time" zijn.
Ik vrees dat Jamie Dimon - ondanks alle wetten, regels en beginselen die we hebben opgesteld - nog gelijk heeft ook. En niet alleen ten aanzien van JP Morgan Chase.