Opinie

Een kritische accountant; genot of lastpak?

Het klinkt allemaal zo mooi, ‘een kritische accountant met professionele oordeelsvorming’, maar wat vindt de gemiddelde mkb-ondernemer ervan? Kan die een professioneel-kritische instelling van zijn of haar accountant waarderen en inzetten om het bedrijf te verbeteren? Of ziet hij/zij ‘kritisch’ alleen maar als lastig?

Een voorbeeld

Al zo’n vijf jaar is 4you accountancy betrokken bij een controleopdracht en rapporteren wij uitgebreid aan de operationeel directeur en de bestuurders. De directeur heeft een grote verantwoordelijkheid en bewegingsruimte, het bestuur staat op afstand. 

Al jaren rapporteren wij nagenoeg dezelfde bevindingen over de tekortkomingen in de interne beheersingsorganisatie, met betrekking tot de automatisering van de qua risicoprofiel groeiende organisatie. Maar maatregelen door de directeur bleven uit. Om een meer objectieve bewijsvoering te verkrijgen namen wij vorig jaar een externe IT-audit-deskundige op in het controleteam. 

Bij het eerste gesprek met de directie ging het meteen mis. De medewerking aan de uitvoering van de accountantscontrole werd geblokkeerd. Dat was niet zonder reden, bleek later: de IT-auditor kwam met een vernietigend rapport. En daarmee werd de strekking van de controleverklaring dat jaar een oordeelonthouding. 

Risicoprofiel

En dan start het nieuwe jaar. Wat ga je doen als accountant? Wat is het risicoprofiel bij de opdracht? Is er aanleiding voor aanvullende werkzaamheden? Hoe kan je als controlerend accountant de werkzaamheden goed verrichten? Kun je überhaupt wel verder?

Al dit soort vragen zijn afgewogen, zowel met het hoofd als mijn gut feeling. In de wetenschap dat de interne beheersingsorganisatie zeer zwak danwel onvoldoende is, concluderen wij dat we meer werkzaamheden moeten inplannen. Met als gevolg het kenbaar maken van hoger ingeschatte controlekosten.

En wat gebeurt er? De directeur grijpt de budgetverhoging aan om over te stappen naar een andere accountant. 

Goede boodschapper of lastpak?

Waar heb ik dat eerder gelezen? Zodra de accountant signalen krijgt, wat doet dan de directeur? Ziet hij de accountant als goede boodschapper, of als lastpak die in de weg loopt?

In de media zijn de laatste jaren de nodige voorbeelden beschikbaar. Een goed voorbeeld is Vestia. De zittende accountant, die reeds jaren betrokken was, werd gewisseld. Het werd blijkbaar te heet onder de voeten. En we weten allemaal wat daaruit voort is gekomen. 

Zo’n indruk had ik ook. Wij waren te lastig. Maar wat heeft de directeur te verbergen? Waarom grijpt hij deze situatie niet aan om het bedrijf te verbeteren? Ziet hij zijn baan op de tocht staan? Wat valt er te verbergen? Allemaal vermoedens en vragen, maar geen bewijs. 

Collega’s of vijanden?

En dan komt collegiaal overleg. Wat zijn we van elkaar? Collega’s of vijanden? Wat doen we met collegiaal overleg bij opvolging? Nemen we elkaar in bescherming, of laten we ons uitspelen?

Onze ervaringen in dit dossier zijn niet positief. De vraag van de opvolgend accountant ging louter om de zin ‘of wij met één woord wilden bevestigen dat de relatie op ‘normale’ wijze is beëindigd en dat er daarmee geen vaktechnische bezwaren zijn’. 

Willen wij als collega’s zo met elkaar om gaan? Willen wij op deze manier uitgespeeld worden in situaties als deze, waarin de druk en vermoedens en vragen toenemen? Wetten, regels en afspraken zijn nodig, maar in de praktijk maken we het verschil. 

Een kritische accountant: een goede boodschapper of een lastpak?

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Antoinette Dijkhuizen RA is oprichtster van 4you accountancy. Daarvoor werkte ze bij verschillende grote accountantskantoren, waaronder KPMG en Ernst & Young. Zij is ook lid van het Ledengroepbestuur Openbaar Accountants (LOA).

Gerelateerd

15 reacties

Arthur van Bemmel

Een mooie bijdrage die een heldere inkijk geeft in een casus waar velen tegenaan lopen. De gevoelens bij het collegiaal overleg geven mij ook herkenning. En ook interessant om alle reacties te lezen.

Ik hoop ook vooral dat dit een eerste bijdrage in een lange serie mag worden. Door dit soort praktijkcasussen met elkaar te delen kunnen we alleen maar van elkaar leren.

Dus aan allen die hier meelezen en tevens ook college geven de oproep om deze casus direct op te nemen in het lesmateriaal en met studenten in discussie te gaan.

Martijn de Kuiper

Hulde

Tuurlijk heeft Arnout vaktechnisch gelijk, maar hulde voor de durf om het zo neer te zetten!. Dit is de openheid die we nodig hebben en die de discussie voedt!

JAN VDR. MEIJDEN

eEN ASPECT VAN HET VERHAAL (FALEND COLLEGIAAL OVERLEG) KOMT NIET HELEMAAL UIT DE VERF.
hET IS ZEKER NIET LEUK EN JE DOET HET NIET SNEL, MAAR ER WAS VROEGER EEN EEN COMMISSIE BIJ DE NBA ( OF NOVA? ) WAARBIJ JE EEN KLACHT KON DEPONEREN OOK OVER EEN COLLEGA.
gEZIEN DE DISCUSSIE OVER HET HERSTEL VAN VERTROUWEN VAN HET Mverkeer IN DE ACCOUNTANCY ZOU IK MIJ LATEN VOORLICHTEN EN DAN OVERWEGEN ZO"N KLACHT WEL/NIET IN TE DIENEN.
TE DIENEN.

Johan Peters

Dapper artikel. En ook wel herkenbaar. Lastig om je tegen te beschermen. Het aangaan van een opdracht voor meerdere jaren (doorlopende opdracht) en het eerder tussentijds beëindigen daarvan, zou natuurlijk een AFM melding rechtvaardigen, die op haar beurt een onderzoek naar de wissel zou kunnen instellen. Of dat ook gebeurt?

Overigens is een dossier inzage bij overname van een controle opdracht ook een probaat controlemiddel. Moet je dat als accountant wel doen natuurlijk. En als "overdragende" accountant heb je daar weinig invloed op.

Blijft over het recht houden van "de rug". Dat is een goed gevoel maar met een slechte afloop. Het kan ook anders: na een behoorlijke discussie met een klant vorig jaar over iets wat hij wilde maar ik niet goed kon vinden, waarbij hij uiteindelijk toegaf, nam ik aan dat een accountantswissel aanstaande was. Niets bleek minder waar. Het blijft dus mensenwerk.

Alle Bergsma

- Goed en gedurfd dat je zo open een casus durft te bespreken! Complimenten.

- Knap dat je het besluit hebt genomen om het verhoogde budget vooraf aan te snijden met alle risico's van het verliezen van omzet.

- Ik lees dat de intern beheersing zodanig was dat deze niet in de automatisering te volgen was. Ook niet daarbuiten? Was de omvang van de organisatie niet zodanig klein dat de niet alles is geautomatiseerd, maar ook nog fysiek op papier gaat?

Dat de interne beheersing niet geautomatiseerd te volgen is, waar is de jaarrekening dan uiteindelijk niet juist?

Zijn het bestuur, leveranciers, afnemers, werknemers, geldverstrekkers nu misleid?


Ik ben overigens van mening dat je in dit geval de volgende accountant wel van meer informatie moet voorzien. Als dan later blijkt dat er bijvoorbeeld is gefraudeerd, dan kan die accountant zich niet verschuilen achter het gegeven dat er geen signalen waren.

Arjan Brouwer

Interessante casus en reacties hieronder. Als Arnout met zijn opmerking bedoelt dat het goed is om te reflecteren op wat anderen beter zouden kunnen of moeten doen, maar dat het minstens zo belangrijk is om te kijken of je zelf iets beter had kunnen doen en wat je daar van kunt leren dan lijkt me dat een prima suggestie. Daar worden de evaluatie van de casus en het leereffect alleen maar sterker van.

Harry Mock RA

Het is een duidelijke botsing tussen het "algemeen belang",wat dat ook moge zijn, en de Geheimhoudingsplicht.
De nieuwe accountant moet eventuele gebreken maar zelf ontdekken. Een grondige analyse van zijn nieuwe klant hoort bij de kwaliteit van de controle.

Rinus Leemans

Ik ben benieuwd hoe het bestuur tegen de bevindingen aan kijkt, uiteindelijk wordt de accountant aangesteld door het bestuur. De nieuwe accountant zou mijn inziens op dezelfde bezwaren (moeten) stuiten dan de vorige accountant. Ik denk dat het een blijvend dilemma blijft, minder goedwillenden zullen liever een minder kritische accountant hebben.

Ed Suiker

Laat ik eens de knuppel in het hoenderhok gooien. Als wij een collegiaal verzoek krijgen, geven we dan zo eerlijk, duidelijk en volledig antwoord? Of kijken we hoe we er zo makkelijk mogelijk én zonder enig risico op kunnen reageren?
Het collegiaal overleg is al jaren een wassen neus. Pas als er juridische zaken lopen tussen klant en accountant wil die laatste wel melden dat er wellicht zaken spelen, maar meer ook niet.
Onze angst om aangesproken te worden door onze ex-klant of de geheimhoudingsregels te overtreden zorgt ervoor dat we niet informeren over wat wij denken of voelen bij de klant. We geven enkel aan dat we niet zeker weten dat er iets mis is.
Wellicht, in het kader van de alom geprezen transparantie, toch wat meer info verstrekken; uiteraard wel zonder zekerheid anders moeten we die uitspraken ook weer laten controleren.

Mario van Buijtene

In eerste plaatse hulde Antoinnete dat je deze praktijk-case inbrengt. Je spreekt over een gut feeling (niet OK gevoel) en het feit dat de klant na aangekondigde verhoging van de audit-fee de opdracht niet continueerde voor het volgende boekjaar. Maar als elke accountant zijn werk goed doet dan zal ook een potentiële nieuwe accountant bij deze klant bij de opdrachtaanvaarding moeten afvragen of hij de klant en daarna de opdracht kan en wil accepteren nu deze klant mogelijk in de IT-audit en/of in de verbetering van de AO-IB beperkingen wil opwerpen en hierachter mogelijk niet-integere bedoelingen kunnen zitten. Dit kan cq. moet onder de huidge regelgeving van de opdrachtaanvaarding maar ook bij opdrachtcontinuering. Kortom de vraag die je jezelf kan stellen is. Had ik deze klant en opdracht -nu ik dit allemaal weet- wel willen en kunnen behouden ook al had de klant de audit-fee verhoging uiteindelijk geaccepteerd?

Jan de Rooy

Is er eindelijk eens een controlerend accountant die klip en klaar verteld hoe het is verlopen bij haar client en dan staan er weer d1verse collega's op om Antoinette c.q. haar bedrijf neer te sabelen. Alleen als we durven om ervaringen en cases onderling uit te gaan wisselen (ik pleit al jaren voor een soort webblog terzake), komen we verder. In vrijwel alle vakken is dat heel gewoon! Hulde Antoinette.

Endymion Struijs

en wat is een "gemiddelde mkb-ondernemer"? er wordt gesproken over een operationeel directeur en bestuurders...suggereert eerder een meer publieke sector organisatie. Overigens waar zijn de bestuurders? gaan die niet over de benoeming van een accountant? En als dat bestuur zo passief is, in casu de directeur regeert op regenteske wijze, was dat dan al niet bij aanvang van de opdracht een verhoogd frauderisico? Daarbij acteert de IT audit expert doorgaans vanuit het perspectief om zoveel mogelijk leemten ("verschillen t.o.v. een norm") transparant te maken; terwijl de controlerend accountant juist zoekt naar de bevestiging dat er voldoende comfort is om zijn oordeel te onderbouwen. So...een waslijst van een IT auditor is niet automatisch "vernietigend". Nou ja..het verhaal is vast veel genuanceerder dan deze bijdrage suggereert.

Arnout van Kempen

Anders geformuleerd: was de accountant wel zo kritisch, of was het de externe it auditor die na jaren eindelijk voor voldoende kritisch vermogen zorgde?

Arnout van Kempen

Als je zonder externe deskundige tot een goedkeurende verklaring kwam en met deskundige tot een oordeelsonthouding mag je serieuze vragen stellen bij de deugdelijke grondslag en de geschiktheid van je team in die voorafgaande jaren

Wim Nusselder

Heldere casus.
De (nog niet in de casus beantwoorde) vragen stellen is ze beantwoorden:
- Is de relatie normaal beëindigd: nee.
- Vermoedens van wanprestaties, dus terecht aanvullende werkzaamheden ingepland.
- Wat zijn vertrekkend en opvolgend accountant van elkaar: primair collega’s die elkaar niet zulke korte antwoorden moeten vragen resp. geven.
- Genot of lastpak: genot voor de samenleving als geheel, lastpak voor maatschappelijk onverantwoorde ondernemers.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.