Recent stonden PwC en EY tegenover de AFM voor de rechter. De kantoren kregen eerder van de toezichthouder forse boetes opgelegd en zij gingen daartegen in beroep. Het FD beschreef de rechtszaak als een 'proefproces', dat dient om de geldingsdrang van de AFM langs juridische weg in te tomen.
Door de kantoren en hun advocaten werd ferme taal gesproken. Zo werd de AFM meer malen van 'stemmingmakerij' beticht. De AFM wees daarentegen - aldus het FD dat de zitting bijwoonde en daar verslag van deed - op het positieve effect van boetes: "Sindsdien hebben de accountants aanvullende maatregelen genomen om de kwaliteit verder te verbeteren."
Minister Dijsselbloem heeft de AFM altijd in woord en daad gesteund. In zijn afscheidsbrief aan de Tweede Kamer over de accountantssector (18 oktober 2017) geeft hij dan ook aan dat "de AFM druk zal houden op de accountantsorganisaties om te voldoen aan de normen ter borging van de kwaliteit van de wettelijke controles en om de verandering voortvarender door te voeren".
Enfin. Over het proefproces zal ik mij niet uitlaten. Dat is immers onder en daarmee aan de rechter. Ik ben uiteraard wel zeer benieuwd naar het oordeel van de rechter, omdat dat bepalend kan zijn voor de wijze waarop de AFM het toezicht op accountants dient in te kleuren. Een negatief oordeel van de rechter zal moeten leiden tot een capaciteitsuitbreiding bij de AFM. In zijn brief stelt de minister namelijk dat de AFM in 2020 weer over de big four zal rapporteren. En voorts:
"De AFM heeft aangegeven het onderzoek naar de wettelijke controles bij de big four-accountantsorganisaties niet te kunnen versnellen. De kwaliteit van de overige vijf oob-accountantsorganisaties is al enige jaren niet onderzocht en uit het onderzoek naar de implementatie en borging van de verbetermaatregelen van juni 2017 blijkt dat deze accountantsorganisaties ver achterblijven op de verwachtingen. De komende periode wil de AFM haar onderzoekscapaciteit dan ook meer inzetten op de overige vijf oob-accountantsorganisaties en beïnvloeding daar intensiveren. Het is voor de AFM, gegeven de aanwezige capaciteit en middelen, niet mogelijk om meerdere intensieve reguliere onderzoeken naar de kwaliteit van wettelijke controles bij de overige oob- accountantsorganisatie en de big four-accountantsorganisaties gelijktijdig uit te voeren."
Eigenlijk staat hier dat de AFM een capaciteitstekort heeft. Dat moet ons zorgen baren. Uit recent wetenschappelijk onderzoek blijkt namelijk dat het toezicht op accountants positieve effecten heeft op de kwaliteit van de controle. En dat is precies wat met de Wet toezicht accountantsorganisaties, het aanwijzen van de AFM als toezichthouder en de toezichtrapporten per kantoor op naam is beoogd.
Het gaat om een studie van Eilizabeth Carson, Roger Simnett, Ukrike Thürheimer en Ann Verstraelen. Zij onderzochten The effect of National Inspection Regimes on Audit Quality en publiceerden daarover een paper op 27 september jongstleden.
De onderzoekers onderzochten het effect van onafhankelijk overheidstoezicht op accountants in 51 landen, waaronder de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Nederland. De kernconclusie in het gedegen onderzoeksrapport van 76 pagina’s luidt als volgt:
"We observe that the level of abnormal accruals, working capital accruals and discretionary revenues significantly decreases and that there is more timely loss recognition for companies whose auditors are domiciled in countries that commence independent inspections by POBs, compared to companies whose auditors are domiciled in countries that do not commence inspections."
Het zal niemand verbazen dat het overheidstoezicht op accountants ertoe doet. Het zou pas verbazen als uit onderzoek het tegendeel zou blijken. Eenieder die het onderwerp controlekwaliteit een warm hart toedraagt zal dan ook blij zijn met de uitkomsten van dit onderzoek. Toezichthouders zoals de AFM doen ertoe. Daarom: leve de AFM, leve de toezichthouders!
Bij uw eerste reactie op deze site vragen wij om een bevestiging.
Er is een bevestigingsmail naar het door u opgegeven e-mailadres gestuurd.
Martine Frijlink
@ all; Een groter compliment dan dit kun je als opiniemaker niet krijgen: een aftrap die door zijn eenvoud aanzet tot een boeiende, interessante en verhelderende reeks aan reacties. Desalniettemin merk ik dat ik wat moeite heb in de stemming te geraken nu ik door omstandigheden wat later op het feestje aankom. Wie kent het niet? Als enige nog nuchter sta je wat ongemakkelijk om je heen te kijken en probeer je te bedenken waarom dit ook al weer leuk was. Leve de AFM, leve het toezicht en ja zeker, we gaan hierdoor de goede kant op. Een steuntje in de rug van de geplaagde toezichthouder. Prima, ik vind de slingers wat ver gaan en hoop niet dat deze steunbetuiging incl. de wetenschappelijke onderzoeken die dit kracht bij zetten, doen vergeten dat toezicht nooit in de plaats kan komen van het hervinden van de intrinsieke motivatie, PKI en vakbekwaamheid van de beroepsgroep zelf. Waar ik niet in mee kan gaan is de collectieve polonaise ter ere van de rechtsgang. In zeker de helft van de 35 reacties komt vriend en vijand tot dezelfde conclusie: een uitspraak van de rechter: wat een geweldig idee.... "Laat ik vooral niet de indruk wekken dat ik daar wat op tegen heb.." "Dijsselbloem verwacht het nu eenmaal van ons.." "En trouwens, het is een kadootje voor de sector en ons democratisch recht... Het is helemaal geen goed idee. Het is een slecht idee. Het was ook een beschamende vertoning. En omdat ze op Mars eigenlijk ook wel weten dat het een slechte manoeuvre is, moet het heel vaak en door vele Marsbewoners herbevestigd worden. Ik kan geen artikel, krantenbericht, opiniestuk of reactie lezen, waarin mij niet nog een keer wordt aangepraat dat het de normaalste zaak van de wereld is en een verstandige route. Zinvol en waardevol, trouwens die arme kleine kantoren kunnen er mooi hun voordeel mee doen. Een enkeling hoopt op nog veel meer procedures waarbij het niet uitmaakt waarover het gaat.... Iedereen die er een probleem mee heeft stelt zich aan…. Als het nou zo'n goed idee is, waarom moet ik het dan zo vaak horen? Dan spreekt het toch voor zich en is er niet de noodzaak elkaar er zo vaak weer in te bevestigen? Hoe het ook zij, rechtszaken, oorlogen en wapengekletter zijn geen gebeurtenissen waar enorm veel positieve energie uit voort komt. Echt duurzame oplossingen komen daar ook niet uit. Het is geen reclame voor een beroepsgroep die een belangrijke schakel is in het borgen van de stabiliteit van de financiële markten. Het past de vertrouwensman van het maatschappelijk verkeer niet publiekelijk met modder te gooien naar een gerespecteerde toezichthouder. Helemaal geen goed idee dus. Een procesgang is niet de normaalste zaak van de wereld. In geen enkele situatie. Het is een last resort als partijen niet in staat zijn op een andere manier tot een vergelijk te komen. Ik lees het slotakkoord van Dijsselbloem op deze wijze en niet als een vriendelijk verzoek de aanval op de toezichthouder te openen. Ga elkaar nou niet wijsmaken dat het zo zinvol en zelfs waardevol is om elkaar voor de rechter te slepen en een heel college te vermoeien met iets wat de facto een achterhoedegevecht is. Althans, als we allemaal nog steeds de gezamenlijke doelstellingen hebben dat de kwaliteit van de (wettelijke) accountantscontroles moet verbeteren en het vertrouwen in de beroepsgroep nog heel veel te winnen heeft. Want wat er ook uitkomt en wie er ook in het gelijk gesteld wordt, het brengt ons geen stap dichter bij deze doelstellingen. Als het tot de mogelijkheden behoort hoop ik dat de rechterlijke macht niet de keuze moet of zal maken één dezer partijen in het gelijk te stellen. Ik hoop dat ze terugverwezen worden om eerst maar eens te gaan doen wat er vóór een rechtsgang allemaal te doen valt en waar het nog niet van gekomen is. Een goed gesprek, reconciliation, het betrekken van onpartijdige deskundigen, duiding van de wet en het historisch perspectief of misschien wel de visie van een aantal leken, een bindend advies, arbitrage, mediation. Bedenk het en los het op. De relatie is nog niet zodanig beschadigd dat dit niet meer mogelijk is. En als het dan toch helemaal vastloopt is er -zoals de Minister terecht aangeeft- altijd nog de optie om naar de rechter te stappen. Een last resort waar over het algemeen niemand trots op is. Momenteel veroorzaakt het publicitaire schade en zullen de onderlinge verhoudingen op zijn minst stroever worden. Slechts een handjevol mensen begrijpt dat het zinvol kan zijn deze "open normen" op dit moment voor te leggen aan de rechter. Ik wil niemand een kater bezorgen maar geloof me, in het huidige tijdsgewricht en met de huidige "state of the union", wordt dit proefproces hier op Aarde door het brede publiek en maatschappelijk verkeer, gezien als misplaatste, intellectuele en elitaire betweterigheid. Het komt ook gemakzuchtig over om het probleem linea recta bij de bestuursrechter te droppen alvorens de moeite te nemen de open normen zelf inhoud te geven. Bovenal weten we allemaal dat dit soort procedures heel kostbaar zijn. Geldmiddelen die gebruikt hadden kunnen worden voor uitbreiding van de AFM capaciteit, respectievelijk investeringen in de kwaliteit bij de kantoren. Ik hoop niet dat ik het feestje wreed verstoor met een reality check die publieke perceptie heet. Tenslotte, als we willen voorkomen dat "men" onterecht en onbedoeld tot extrapolatie van een deelwaarneming overgaat. Als we willen voorkomen dat " men" eigenstandig concludeert dat 4 van de 10 onvoldoendes betekent dat 40% van de controles niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen en de hele fabriek inferieur verklaard, dan zijn er interventies te bedenken die deze beeldvorming veel effectiever tegengaan dan jammerend bij de bestuursrechter aan te kloppen omdat je het "nooit goed genoeg kunt doen." Berry deed al een suggestie maar de vraag is of een AFM de werkzaamheden tot dat niveau kan opvoeren. De vraag is ook of je dit wel mag verwachten. Niet getreurd want er zijn nog tal van andere opties die binnen de invloedssfeer van de kantoren zelf liggen. Deze kosten ook geld maar geven positieve energie en dragen wel bij aan de gezamenlijke doelstellingen; verbetering van de kwaliteit en herstel van vertrouwen. Laten we dat voor ogen houden.
Jan-Willem Wits
@arnout @marcel
Volledig eens dat juridische procedures bij kunnen dragen aan de broodnodige verheldering van o.a. open normen. Het probleem dat ik soms wel heb - en ik denk dat Marcel daar ook op doelt - is de agressieve stijl en woordkeuze die advocaten kennelijk menen te moeten gebruiken om hun gelijk te halen. Buiten de context van de juridische procedure kan dat tot nogal botte uitspraken leiden die ogenschijnlijk door het kantoor worden onderschreven. Bijvoorbeeld dat de AFM overdreven streng zou zijn en bizarre boetes oplegt of ook nog weleens dat de AFM volledig onbevoegd is er eigenlijk ook helemaal geen verstand van heeft. Uitspraken die vaak haaks staan op de deemoedige toon waarmee kantoren zelf op de AFM reageren. Dan heb je toch een probleem.
De dialoog tussen AFM en accountants wordt er anders gezegd niet altijd beter op als die door advocaten wordt gevoerd.
Het 'hoogtepunt' vond ik een Amsterdamse advocaat van de Zuidas die zijn betoog bij de Accountantskamer begon met (in mijn eigen bewoordingen): "Het spijt mij dat ik u vandaag moet vermoeien met een van de saaiste onderwerpen die ik ken: accountancyregels." Vreemd genoeg kon hij alleen zelf om zijn grapje lachen...
Marcel Pheijffer
@ Arnout
Weet ik Arnout. Reactie was niet zozeer tussen ons, maar in de richting van lezers. Men mocht eens gaan denken dat ik tegen de rechtsgang ben.....
Goed dat er discussie is over dit soort thema's en dat de retoriek daaromheen teruggebracht kan worden tot feiten.
Tot nog toe is de minister maar ook de rechter in eerste aanleg helder geweest. Een andere (hogere) rechter kan er anders over denken, maar deze kan de uitspraken tot heden ook bevestigen. We shall see
Arnout van Kempen
@ Marcel,
ik verwijt je niks :)
Maar ik reageer op de gehele discussie hieronder, mede beïnvloed door wat ik ook elders gelezen heb.
Het zou eerlijk gezegd niet in me opkomen dat jij bezwaar zou kunnen hebben tegen een werkende rechtstaat, maak je geen zorgen!
Marcel Pheijffer
@ Arnout
Voor de goede orde: ik heb niets tegen de rechtsgang. Dat is hieronder al door mij - maar ook door Berry bv - uiteengezet.
Daar gaat de blog, ondanks de korte referentie aan het begin, in de kern ook helemaal niet over.
Arnout van Kempen
De minister heeft per brief van 31 januari 2017 aan de Kamer uitgelegd hoe in het huidige stelsel de rechtsbescherming van accountantsorganisaties en individuele accountants is geregeld en waarom dat afdoende is. Daarbij maakt de minister glashelder dat die rechtsbescherming wordt gegarandeerd doordat de gang naar de rechter open staat.
Dat die weg voor veel kleinere organisaties te duur of te ingewikkeld is moge zo zijn, het zou wel volstrekt van de zotte zijn als we nu accountantsorganisaties die deze weg bewandelen daarover verwijten zouden gaan maken. PwC en EY doen simpelweg exact wat de minister van ze vraagt.
Sterker, in diezelfde brief neemt de minister nu net het zorgplichtartikel als voorbeeld van hoe om te gaan met open normen. Hij schrijft daarover "De zorgplichtbepaling neergelegd in artikel 14 Wta en andere open normen doen dan ook een beroep op de accountantsorganisatie zelf, in de zin dat zij zelf invulling kan geven aan de zorgplichtbepaling. In de accountancysector, waarin uitsluitend professionele marktpartijen werkzaam zijn, is het gebruik van open normen niet ongepast. "
Kortom, de zorgplicht is een open norm, maar ook de normen waarvoor de accountantsorganisatie een zorgplicht heeft zijn open normen, de accountantsorganisaties zijn de eerstverantwoordelijken daar invulling aan te geven, de AFM toetst of zij meent dat voldoende invulling is gegeven en als partijen het oneens zijn gaan ze naar de rechter.
Verwijten maken aan kantoren die het stelsel volgen en duidelijkheid zoeken past ongetwijfeld bij het een of andere onderbuikgevoelen, maar past volstrekt niet bij de rechtstaat, het toezichtstelsel of de toelichting die de verantwoordelijk minister hierover gegeven heeft.
Wat de rechter ook gaat zeggen, het is hoe dan ook positief te noemen dat enkele kantoren en de AFM hun visies aan de rechter hebben toegelicht en om een oordeel hebben willen vragen. Goed voor de duidelijkheid, goed voor de sector en goed voor de AFM.
Nicolaas
@Johan Peters,
Leuk verhaal maar dat lijkt meer over een ander probleem te gaan dan de AFM en deze column. Even terug naar de rapportages van de AFM en de reacties hierop van de kantoren. Bij de meeste oordelen van de AFM kan de BIG-4 zich prima vinden. In slechts een enkel dossier ontstaat er discussie en dat ga je niet voorkomen.
Deze rechtszaak, zoals al meerdere keren is besproken, gaat over de interpretatie van een wetsartikel. En als dat blijkbaar voor meerdere uitleg vatbaar is, is een rechtszaak prima toch. Er wordt iets te veel sensatie gezocht.
Johan Peters
De discussie over accountantscontrole, toezicht en de AFM wordt jammer genoeg het meeste gevoerd door mensen die niet meer in de controlepraktijk actief zijn. Ondergetekende is dat wel, in het niet OOB segment (of MKB zo u wilt) en heeft veel contacten met collega's die dat ook zijn. Aardig detail: bij de toetsing van onze controlepraktijk in september zijn alle dossiers voldoende beoordeeld. We passen daarmee niet in het door sommigen graag geventileerde framework van kantoren die hun zaakjes slecht op orde hebben en om die reden moord en brand schreeuwen. Hoe gaat het nu in de praktijk?
Bij veel collega's die ik spreek bestaat er angst en onzekerheid rondom het oordeel van toetsers / de AFM. Onze principle based regelgeving wemelt van de boterzachte normen en de diverse vormen van uitleg over de toepassing daarvan verschillen veelvuldig. Wanneer je met toetsers in discussie raakt over concrete toepassing, verlies je dat vrijwel altijd op grond van de gezagsverhouding tussen toetser en getoetste. Mogelijkheden voor onderling overleg, beroep en bezwaar zijn slecht geregeld. Vaak is het een collega van de toetsers die (als het al zo ver komt) een herbeoordeling uitvoert. Iets met Chinese Walls noemen we dat. Het enige wat dan overblijft is de juridische weg en die is duur (niet weggelegd voor kleine kantoren). De angst en onzekerheid, maar ook de frustratie, kan ik heel goed plaatsen.
Prima dat een aantal grote kantoren nu de gang naar de rechter maakt, over welk onderwerp is eigenlijk ondergeschikt. Men verschilt van mening en dat moet worden beslecht. Wij hebben geen idee welke vormen van onderling overleg hebben plaatsgevonden tussen die kantoren en de AFM. Wellicht is hun besluit dat te doen pas genomen nadat alle andere middelen faalden. Ik heb geen idee. En waarom zou een gang naar de rechter slecht zijn, of moeten worden beperkt qua gekozen insteek?
Ik hoop oprecht dat deze rechtszaken, en zaken die nog komen, bijdragen aan het ontstaan van betere spelregels tussen toetsers en getoetsten en voorts de duidelijkheid over normen gaat opleveren die de regelgeving zelf niet biedt. Dat is namelijk hard nodig.
RJAM Vromans
KRKODILLENTRANEN
Als controle-assistent hoorde ik vroeger controllers van controleplichtige bedrijven ook vaak verzuchten tegen mij en mijn collega’s: “jullie trekken als accountants nu altijd net de enige verkeerde factuur uit de massa maar de rest is wel goed!”
Dat geluid lijk ik nu weer te horen. Blijkbaar trekt de AFM nu net bij de Big Four (D, P, K, E) steeds weer het enige verkeerde wettelijke controledossier oftewel zoals blijkt uit het onderzoeksrapport uit 2017 respectievelijk de enige drie, vier, zes of zes dossiers waar de kwaliteit de toets der kritiek niet kan weerstaan. Jammer dat dat nu ook de dossiers zijn waar de OKB’s net niet goed gaat, met respectievelijk drie, drie, zes en vier maal en de IKO’s die ook voor verbetering vatbaar zijn met respectievelijk een, nul, twee en drie maal.
Overigens neemt bovenstaande niet weg dat de AFM de lat buitengewoon hoog heeft liggen.
Ik ben er dan om een of ander manier nog niet van overtuigd dat als de AFM een steekproef gaat nemen de dan wel representatieve uitkomsten tot een voldoende zullen leiden.
Wim Nusselder
Beste Berry, Ja, het vertrouwen van ‘de maatschappij’ (concreter: politici) in de sector zal toenemen naarmate de sector haar kwaliteitsprobleem oplost. Ja, compliance, toezicht en handhaving zijn onderdeel van die oplossing. Maar een kleiner onderdeel dan accountants geneigd zijn te veronderstellen en in omvang afnemend naarmate de samenleving complexer wordt. Dat kwaliteitsprobleem is namelijk in toenemende mate een vertrouwensprobleem (een kwestie van goede relaties in complexe adaptieve systemen). Het is in afnemende mate een beheersingsprobleem (een kwestie van betrouwbare informatie, zoals verondersteld in jullie visiedocument). De beroepsgroep zou er daarom goed aan doen om haar ‘fundament’ (zoals omschreven in jullie visiedocument) te verbreden.
JM. Rademaker
Als fiscalist heb ik een iets andere kijk op het geheel. Een wat cynischere. Naar mijn mening voert u achterhoedegevechten in uw discussies.
Uit het debat dat in de tweede kamer deze zomer is gevoerd over de WAMA kan worden afgeleid dat het nog maar een kwestie van een paar jaar is voordat alle accountants, die het in de ogen van de politici nooit goed doen en natuurlijk veel te veel verdienen, gewoon weer opgaan in een soort ouderwetse RAD, een overheidsdienst. Een kamerlid sprak zich daar al over uit.
Het heeft ook geen zin zich af te zetten tegen de AFM. Die toezichthouder legt de lat toch telkens hoger, anders is die zijn bestaansrecht kwijt. Tekenend is alweer de oproep om meer capaciteit.
En hoe moet dat dan verder? Politici ruiken (electoraal gedreven) bloed, een toezichthouder die de volgende keer (om redenen van eigen bestaansrecht) weer negatief rapporteert...
Uiteindelijk doet niemand het goed, kost almaar uitbreidend toezicht veel te veel geld, dus is overheidsaccountancy de oplossing.
Ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat het vertrouwen in de sector weer kan worden hersteld.
Rik Blijham
@ Jan Willem, jouw stelling zou opgaan wanneer de zorgplicht van accountantsorganisaties een resultaatsverplichting zou zijn. De wetgever heeft de zorgplicht echter expliciet een inspanningsverplichting genoemd (zie toelichting bij artikel 12 lid 2 Bta). De vraag luidt daarom of de AFM tot verzaking van deze inspanningsverplichting kan concluderen op basis van een zeer beperkte, niet aselecte steekproef zonder naar de gepleegde inspanningen te kijken. Of het stellen van deze legitieme vraag vergezeld moet gaan van allerhande niet ter zake doende verwijten aan de AFM is natuurlijk weer een ander verhaal. In plaats van de AFM hadden de accountantsorganisaties beter hun advocaten in kunnen tomen.
Jan-Willem Wits
Het valt mij op dat het in Nederland vrij gangbaar is om kritisch te zijn over de toezichthouder, terwijl dat in o.a. de US in mijn ervaring een absolute no go is. Daarbij hoor en lees ik ook heel vaak dat de AFM zo'n strenge toezichthouder zou zijn, spijkers op laag water zoekt en boetes oplegt die niet in verhouding staan tot de tekortkomingen. Ik mis daarbij de onderbouwing. Bestaat er zoiets als een 'strengere' toezichthouder? Is dat wel eens onderzocht? Zo niet, waarop zijn dit soort beelden dan gebaseerd?
Daarnaast valt het mij op dat hier nu veel aandacht uitgaat naar de (representativiteit van) individuele dossiers. Het lijkt mij - maar ik hoor het graag als ik dat verkeerd zie - niet zozeer een probleem dat individuele dossiers tekortkomingen kunnen bevatten. Fouten maken we allemaal. Maar minstens zo relevant is dat ihkv de interne kwaliteitsbeheersing deze tekortkomingen kennelijk niet zijn gesignaleerd en/of zo zwaar gewogen als de AFM doet. Dan zeggen deze tekortkomingen wel degelijk ook iets over de organisatie als geheel en niet alleen over een individuele accountant binnen de organisatie die iets verkeerd heeft gedaan. Er bestaat mi een verschil tussen 100% foutloos werken versus 100% zekerheid dat fouten intern worden gesignaleerd en gerepareerd.
Marcel Pheijffer
@ Arjan
Ik ken alleen maar uitingen waarin de AFM het als zender consequent duidelijk neerzet: wij hebben alleen een oordeel over de dossiers die wij hebben getoetst.
Zijn het juist niet degenen die steeds over representativeit beginnen, degenen die - al dan niet bewust - bijdragen aan verwarring zaaien?
Bijvoorbeeld onze academische collega Buijink die in het FD verkondigde dat de accountancysector geen probleem ha
Marcel Pheijffer
Dank Berry.
Ik ben ook geen tegenstander van de rechtsgang en de duidelijkheid die dat zal brengen.
Maar de toon kan anders. Bovendien wees ik ook op de toon buiten de rechtszaal in andere uitingen. Soms is die constructief, maar we zien ook voorbeelden van (onnodig) polariserend.
Overigens goed dat je je op deze wijze in het debat laat horen, een voorbeeld voor anderen!
Arjan Brouwer
Over de vraag of de AFM voor een oordeel (positief dan wel negatief) ten aanzien van de zorgplicht kan volstaan met beoordeling van een aantal dossiers of (primair dan wel ook) naar het stelsel van kwaliteitsbeheersing zou moeten kijken (en vervolgens of het mogelijk is om daarover een uitspraak te doen op basis van een beperkt aantal dossiers) krijgen we hopelijk binnenkort meer duidelijkheid.
Een groot deel van de discussie hieronder lijkt meer een vraagstuk over de communicatie van wat de resultaten van het AFM dossieronderzoek betekenen. Marcel heeft gelijk als hij stelt dat de AFM in haar rapporten heeft aangegeven dat de steekproef niet representatief is voor alle uitgevoerde wettelijke controles. In het rapport van 2017 staat dat op pagina 73 waar in paragraaf 6.2.5 de beperkingen van het onderzoek worden besproken. In het rapport van 2014 staat het in een voetnoot op pagina 24. Als wordt geconstateerd dat de ontvangers van de boodschap deze anders interpreteren dan dat wat de zender wil overbrengen dan is de vraag of dat aan de zender of aan de ontvanger ligt cq. waar de verantwoordelijkheid ligt om ervoor te zorgen dat de ontvangers de juiste conclusies trekken. Wellicht kunnen beide partijen daaraan bijdragen en hebben beide partijen een verantwoordelijkheid om dat te doen. Dat staat los van formele bevoegdheden en de uitspraak van de rechter later dit jaar over de relatie tussen dossierbevindingen en zorgplicht.
Berry Wammes
@Marcel, Ik juich toe dat kantoren een dergelijke kwestie voor de rechter brengen. Uiteraard is er een eigen belang in het geding, maar de uitspraak zal tevens meer helderheid kunnen brengen voor de sector. Dat gedurende de zitting ferme taal wordt gesproken hoort bij dit soort procedures, zoals je zelf ooit hebt gezegd: "If you can't stand the heat, get out of the kitchen". Mijn stelling heeft dus niet zozeer betrekking op deze procedure maar op het publieke debat rond het AFM-rapport, dat door diverse partijen te gemakkelijk wordt gegeneraliseerd. Ik zie in het buitenland (VS, UK, Skandinavië, diverse Aziatische landen) een genuanceerder debat met meer ontvankelijkheid voor de wederzijdse argumenten en een grotere terughoudendheid van de politiek.
@Wim Ik ben het met je eens dat het zinnig kan zijn om een systeem op te tuigen dat meer is gericht op ontwikkeling en leren. Het is ook de koers die zojuist gepresenteerde NBA-visie aangeeft. Tegelijkertijd denk ik dat de maatschappij de sector pas echt vertrouwen schenkt en recht van spreken gunt als ze haar kwaliteitsprobleem heeft opgelost. Compliance, toezicht en handhaving blijven onlosmakelijk onderdeel van die oplossing.
Wim Nusselder
@Berry&Arnout Het probleem is dus dat (terechte) uitspraken van de AFM over de kwaliteitsborgingssystemen van afzonderlijke kantoren en over de naleving van normen in afzonderlijke dossiers (m.i. onvermijdelijk) in het publieke debat opgepakt worden als uitspraken over de hele populatie, hoe vaak en hoe duidelijk de AFM dat ook tegenspreekt. Domweg omdat de politiek (door de commotie die ontstaat over te vaak voorkomende ‘incidenten’) behoefte heeft aan uitspraken over de hele populatie en de AFM de opdracht heeft om de kwaliteit van de hele populatie te bewaken. Dan kan de AFM zeggen: wij geven onze opdracht terug, want met de beschikbare midddelen (en politiek haalbare uitbreidingen daarvan) kunnen we geen statistisch verantwoorde uitspraken over de hele populatie doen. Dat gaat de AFM niet doen, want dat zou (m.i. onvermijdelijk) in het publieke debat opgepakt worden als ófwel ‘mea culpa, wij schieten tekort’, ófwel ‘hier valt geen eer aan te behalen, de accountancy schiet fundamenteel tekort’ (nog afgezien van het organisatiebelang van de AFM om zichzelf in stand te houden). Een alternatief is om NAAST het AFM toezicht een beter kwaliteitsBEVORDERINGssysteem (beter dan -BEWAKING- m.i.) op te tuigen dat de politiek vertrouwen kan geven in accountancy. De verantwoordelijkheid daarvoor lijkt mij bij de NBA te liggen. Ik zou zeggen: - een systeem dat focust op best practices i.p.v. op rotte appels en daarmee de publiciteit zoekt - een systeem dat meer focust op publieke managementletters en minder op individuele controleverklaringen en actief publiciteit zoekt (zowel met managementletters als met oordeelonthoudingen en niet-goedkeurende controleverklaringen) - een systeem dat meer focust op leren en minder op compliance (zowel bij accountants als bij door accountants gecontroleerde én geadviseerde & ‘samengestelde’ & in-business-bediende organisaties) - een systeem dat kwaliteitsVERBETERING zichtbaar maakt i.p.v. al of niet TEKORTSCHIETEN t.o.v. een kwaliteitsstandaard Accountantscontrole kan en moet denk ik een “stimulerende interventie” worden (in de terminologie uit het proefschrift van Ronald Stevens uit 2012) i.p.v. een disciplinerende. In het verlengde daarvan kan dan (pas) ook het AFM toezicht van karakter veranderen.
Marcel Pheijffer
@ Berry.
Point taken (in reactie Arnout).
Arnout heeft goed uiteengezet hoe het systeem in elkaar zit. Ik heb hopelijk in mijn onderstaande reactie fair de stand van zaken in de jurisprudentie geduid. Jan Willem citeert terecht een aanvullende zin uit het betoog van de minister.
en wat jij, Arnout, Jan Willem en ik weten, wat wij dus weten, weten de AFM en de accountantsorganisaties ook. Jij zegt niet dat het probleem bij de AFM ligt.
Wat wij en de AFM weten, weten die accountantsorganisaties ook. Die weten ook dat het punt in het systeem niet zit bij de representativiteit omdat de wet die niet op de manier vereist zoals in de discussies soms naar voren komt.
Daarom doemt de vraag op: hoe moeten we de toon en argumenten van de accountantsorganisaties dan op dit punt duiden. In interviews, pers, en vooral tijdens hun 'stemmingmakerij' in de rechtszaal? Gebruiken zij, zoals jij het zegt, de discussie juist niet in hun eigen belang?
Berry Wammes
@Arnout, Ik deel je conclusies ten aanzien van de verantwoordelijkheid van de AFM voor het systeem en de incidenten. Maar dat is mijn punt niet. Mijn punt betreft de populatie. Ik constateer dat de AFM-rapportages veruit de meest gezaghebbende bron vormen voor discussies over de sector. En dus gemakkelijk tot conclusies en maatregelen kunnen leiden die de gehele sector raken, zie de recente moties van de kamerleden. Ik zeg ook niet dat het probleem bij de AFM ligt. Het probleem ligt bij alle partijen die de discussie gebruiken ten behoeve van hun eigen belang. Hetgeen uiteindelijk ten koste gaat van de sector als geheel. Lees in dit verband ook de bijdrage in het FD dit weekend van Stefan Heusinkveld en Yvette Tamineau.
Arnout van Kempen
Discussie over het al dan niet representatief (moeten) zijn van de waarnemingen van de AFM is om meerdere redenen onzinnig. Marcel wijst al op twee redenen:
1. De wet vraagt er niet om 2. De AFM pretendeert het niet
De, wat mij betreft, belangrijkere reden wordt niet benoemd. De inhoudelijke discussie over het toezicht door de AFM, zoals recent ook gevoerd voor de rechter, gaat helemaal niet om de vraag of de AFM wel of niet een correcte uitspraak over een populatie doet, maar over de vraag of de AFM wel of niet een correcte uitspraak over een systeem doet.
Uitspraken over een populatie vergen een representatieve deelwaarneming, uitspraken over een systeem niet noodzakelijk. Uitspraken over incidenten geheel niet.
Niemand klaagt over gebrek aan representativiteit na het ontvangen van een boete voor te hard rijden. Je reed op dat moment te hard, en dus krijg je een boete.
Het recht van de AFM boetes toe te kennen op basis van desnoods 1 dossier staat gewoon in de wet, niks aan de hand.
Het discussiepunt, zoals ik het begrijp, is echter of de AFM niet uitspraken zou moeten doen over een kwaliteitsbeheersingssysteem, EN of die uitspraken mogelijk zijn op basis van de huidige toezichtsaanpak.
Naar ik waarneem is de AFM zich daar overigens zelf prima van bewust, en is de aanpak aan het verschuiven.
Positief geformuleerd: de AFM heeft in de afgelopen aantoonbaar positief effect gehad. Na tien jaar begint het bestaande model wat te wringen, en zijn partijen, waaronder de AFM zelf, bezig het model aan te scherpen, bij te stellen, te verbeteren.
Dus ik zou graag zeggen: Leve de AFM, leve de toezichthouders, leve de bereidheid van allen om iets te leren en te verbeteren.
Willem Okkerse
Dank voor dit laatste commentaar. Verder onthoud ik mijzelf van ELK ander commentaar zoals de ingewijden ongetwijfeld zullen begrijpen ....
Jan-Willem Wits
@Berry @Marcel
Toch goed om onderstaand citaat van de minister van 18 augustus 2017 voor de volledigheid aan dat andere citaat toe te voegen (https://www.accountant.nl/contentassets/ed3bada9875c44e1a2a5a11ebb37dde7/kamerbrief-reactie-op-afm-rapport-27kwaliteit-oob-accountantsorganisatie-onderzocht27-en-nota-van-wijziging-aanvullende-maatregelen-accountantsorganisaties.pdf)
"Door de kritische rapporten van de MCA en de AFM wordt de vraag steeds dringender of de sector wel op de goede weg is, of zij het vertrouwen verdient om zelf stappen te zetten en of het pakket aan maatregelen wel de kern van het probleem raakt. De AFM heeft in het rapport geconcludeerd dat het doorvoeren van veranderingen bij OOB-accountantsorganisaties om de kwaliteit van hun controles te verbeteren, te langzaam gaat. Ik deel deze mening. Ook blijkt uit het rapport dat de kwaliteit van onderzochte wettelijke controles bij de Big 4- accountantsorganisaties nog niet op orde is. Deze resultaten vind ik teleurstellend. Daarbij merk ik op dat de onderzochte dossiers weliswaar uit 2014 en 2015 stamden toen een deel van het geheel aan maatregelen en wet- en regelgeving nog niet was ingevoerd of de effecten daarvan in ieder geval nog niet volledig zichtbaar konden zijn. Ik ben echter, met de AFM, van mening dat kwaliteit van controle altijd geborgd zou moeten zijn."
Marcel Pheijffer
Dank Berry. Het citaat ligt in lijn met mijn punt 13.
Verder: politiek en pers framen ook. Net als de sector. Dat zou nader bij elkaar moeten komen, hetgeen inspanningen vraagt aan beide kanten.
Goed weekend en groet!
Berry Wammes
@ Marcel, We delen de constatering dat de kwaliteit verbeterd is en verder verbeterd moet worden. Ook verwacht ik op dit moment geen representativiteit van de AFM, hun wettelijke opdracht is kraakhelder en hun toezichtsbevindingen zijn dat eveneens. Ik deel dus je conclusies. Maar daar gaat het niet om. Waar het om gaat is dat we de kwaliteit verbeteren door een gerichte aanpak van de gebreken, maar tegelijkertijd moeten voorkomen dat de wetgever voorbarige conclusies trekt op basis van toezichtsrapportages die daarvoor op dit moment onvoldoende onderbouwing bieden. Het gaat om de voortdurende dreiging van een escalerend publiek en politiek debat. Gelukkig vormt de minister in alle rumoer een positieve uitzondering in zijn recente brief aan de Kamer: “Er is een breed pakket van maatregelen, zowel maatregelen van de sector zelf, Europese regels, als de maatregelen in het wetsvoorstel aanvullende maatregelen accountantsorganisaties, dat moet leiden tot een duurzame verbetering van de kwaliteit van controles. Dit pakket verdient de kans om zich te bewijzen, voordat nieuwe aanvullende maatregelen worden overwogen.”
Victor
Als accountant wordt van u verwacht dat u de juiste afweging maakt tussen de verschillende belangentegenstellingen waarmee u wordt geconfronteerd tijdens het uitvoeren van de jaarrekeningcontrole. Als de accountant over de juiste moraal beschikt dan maakt hij een belangenafweging die voor het maatschappelijke verkeer het beste is. Maar de moraal van accountants staat onder druk van diverse belangen, namelijk:
1- Algemeen belang 2- Eigen belang 3- Klant belang
Het ALGEMEEN staat voor de belangen van het maatschappelijk verkeer. Dit zijn o.a. aandeelhouders, banken, leveranciers, werknemers, klanten, de Belastingdienst enz. Van accountants wordt verwacht dat zij dit algemeen belang dienen door te verklaren (d.m.v. de controleverklaring) dat de jaarrekening een getrouw beeld van de werkelijkheid geeft. De druk die het maatschappelijk verkeer op de accountant kan uitoefenen is zeer beperkt. De accountant komt zelden in contact met het maatschappelijk verkeer tijdens het uitvoeren van de jaarrekeningcontrole. Dit is op zich opmerkelijk omdat het maatschappelijk verkeer de belangrijkste belanghebbende is van een goede accountantscontrole. In praktijk ervaart de accountant dus minimale druk van het maatschappelijk verkeer en dat kan ertoe leiden hij haar belangen minimaal dient. De AFM geeft het ALGEMEEN BELANG een gezicht en houdt de accountant scherp. Met de controles vergroot de AFM de pakkans voor accountants die verkeert gedrag vertonen. De belangrijkste taak van de AFM, gezien vanuit het ALGEMEEN BELANG, is dus het uitoefenen van constante druk op de accountant en ingrijpen (boetes) als misstanden worden vastgesteld. Een discussie over steekproeven en de onderbouwing van boetes is moet gevoerd worden maar valt in het niet bij de grote waarde die de AFM voor het ALGEMEEN BELANG heeft. AFM bedankt!
Marcel Pheijffer
@ Arjan
Volgens mij is de toon niet zozeer dat de kwaliteit niet is verbeterd: ik verwijs in mijn reactie op Berry, naar het feit dat de AFM, de Minister, accountantsorganisaties en ondergetekende dat ook zien.
Waar het om gaat is dat de kwaliteit nog verder verbeterd dient te worden en dat er nog iets schort aan bepaalde structuurkenmerken. Dat is iets anders.
Ik sluit daarbij bijvoorbeeld aan bij het rapport van de Werkgroep (waarvan jij penvoerder was) en die tot de volgende conclusie kwam: 'En waar in eerste instantie sprake leek te zijn van incidenten, duidde de aaneenschakeling ervan op een structureel probleem. Deze veronderstelling werd nadrukkelijk bevestigd door de AFMrapportages van de laatste jaren, waarin sectorbreed tekortkomingen in de controlekwaliteit werden geconstateerd.'
En zoals bekend: ik ben niet tegen de (stevige) discussie. Ik ben tegen de framing die telkens weer opduikt.
Arjan Brouwer
@Marcel Dit onderzoek is inderdaad een mooie aanvulling op eerdere onderzoeken die een wisselend beeld lieten zien van de positieve, negatieve en neutrale effecten en vaak een focus op de US hadden. De onderzoekers concluderen, zoals je zelf ook aangeeft, op basis van de data in de onderzochte landen (en over de onderzochte periode) dat toezicht een positieve bijdrage levert aan controlekwaliteit. Dit staat enigszins in contrast tot de publieke opinie waarin de boventoon vaak is dat controlekwaliteit in het afgelopen decennium juist niet zou zijn verbeterd. Interessant is verder dat de onderzoekers concluderen dat het effect vooral aanwezig is als toetsingsbevindingen van individuele kantoren openbaar worden gemaakt. Dat laat zien dat de keuze die we in Nederland (mede op aangeven van de sector zelf) hebben gemaakt om kantoorspecifiek te rapporteren, aansluit bij het gewenste doel. Overigens ook interessant om in de beschrijvende statistiek van het desbetreffende onderzoek te zien dat Nederland in de groep van 51 landen bovengemiddeld presteert op de verschillende maatstaven voor auditkwaliteit.
Ik ben het met je eens dat goed toezicht cruciaal is. Niet alleen voor stakeholders, maar ook voor de sector zelf. Het kan de sector verbeteren en het vertrouwen in de sector doen toenemen. Daar hoort soms ook een stevige, diepgaande discussie - al dan niet met tussenkomst van een onafhankelijke rechter - over de interpretatie van toetsingsregels bij. Wat mij betreft alle reden dus om samen met de toezichthouder constructief verder te werken aan kwaliteitsverbetering. Leve de toezichthouder, leve de accountancysector!
Wim Nusselder
@Rene “Opmerkelijk is wel dat kennelijk de ondernemingen juistere informatie verschaffen ook al zijn de controles niet verbeterd (zie AFM onderzoeken).” Een spijker op zijn kop (voor mijn gevoel)! Kennelijk meet de AFM niet de echt kwaliteit van de accountantscontrole (althans niet het maatschappelijke nut daarvan). Kennelijk IS dat wél meetbaar (wetenschappelijk), maar waarschijnlijk niet op het niveau van individuele accountantsorganisaties/accountants.
Wat zegt dat over de kosten/baten-verhouding van toezicht, van capaciteitsuitbreiding daarvan en van het in stand houden van het beeld dat accountants tekortschieten? In hoeverre moeten we de toezichthouderij vervangen door wetenschap? Wat is de kosten-baten-verhouding van wetenschap? En het effect op selffulfilling beeldvorming?
In hoeverre is het de negatieve beeldvorming over accountants en extra “verificatierituelen” (Power 1995) die de verwachting voeden dat ze strenger worden en daardoor de zelfdiscipline bij gecontroleerden verbetert? Misschien is het vooral de politieke druk op accountants plus negatieve beeldvorming en verdere ritualisering/regelgeving, eerder dan effectief toezicht, waarvan de wetenschap het effect meet? Leidt de kennis dat accountants strenger geacht worden te worden ook tot een verwachting en acceptatie van hogere controlevergoedingen? Heeft de accountancy daardoor misschien zelfs baat bij negatieve beeldvorming?
Marcel Pheijffer
@ Ron
Ik word door niemand - en dus ook niet de redactie in de persoon van Marc Schweppe - gestuurd, beperkt, ingeperkt, tegengehouden o.i.d. in mijn reactie naar jou of anderen.
Evenmin ben ik aangemoedigd iets wel of niet te doen.
Maar op eigen titel ga ik mij niet mengen in iets tussen jou en de redactie, mede omdat ik de fiets en het uitgewisselde niet ken. Maar ook als ik die wel zou kennen is en blijft het iets tussen jou en Marc.
Ik voel me hierin dus geen partij.
Ron
Marcel,
Een dringend verzoek vanuit mijn kant. Zou je als jurist met Marc Schweppe kunnen communiceren dat het weghalen van mijn bericht alleen nog meer zal leiden dat ik gedwongen word de bestuursrechter in te schakelen ( na 5 jaren op deze site, wat ik allemaal heb gelezen en gevolgd). Ook het sturen van een mail over mijn opmerking naar NBA slaat niet ergens op waar ik wat mee kan. Natuurlijk weet je niet wat er is geschreven, maar hij heeft niets maar ook niets onderbouwd. En als je beweert dat ik fout zit ( aangemoedigd door anderen) dan hoor je op z'n minst mij te vertellen wat ik fout doe, zodat ik er rekening mee kan houden. Ten minste als ik fout zit.
Dankjewel.
Met vriendelijke groeten, Ron
Marcel Pheijffer
@ Berry
1. Volgens mij zijn wij beiden van mening dat ook in Nederland na 10 jaar toezicht de controlekwaliteit wel degelijk is verbeterd.
2. Volgens mij erkennen de AFM, de Minister en accountantsorganisaties dat ook.
3. In jouw reactie gaat het echter om het woordje 'lijkt', waarbij je voorts - net als accountantsorganisaties, wetenschappers en anderen binnen de sector veelal ten onrechte doen - de koppeling legt met de steekproef en ook met de representativiteit daarvan.
4. Los van de vraag of het woord steekproef hier wel goed past, komt het punt op of de wet VEREIST dat er bij de getoetste dossiers sprake is van representativiteit en of dat voor het rechterlijk oordeel heel relevant is.
5. Van belang is dat de AFM altijd heeft aangegeven en ook moet blijven aangeven dat de rapportages iets zeggen over de getoetste dossiers. Zo geeft de AFM bijvoorbeeld altijd heel zuiver aan dat van de 32 getoetste dossiers er 19 onvoldoende zijn. De AFM trekt dit nimmer zelf door naar een percentage met betrekking tot de gehele populatie. Bovendien stelt de AFM in het KPMG-boetebesluit van 16 maart 2016 letterlijk: 'Gelet op deze niet aselecte keuze en het aantal van tien beoordeelde wettelijke controles is geen sprake van een statistische steekproef op grond waarvan de uitkomsten van de beoordeling van de tien controles mathematisch representatief zijn (...)'.
6. De Minister heeft in de Tweede Kamer de methodiek van de AFM (op basis van de Wet) eveneens toegelicht en wel als volgt:
'Gegeven deze niet a-selecte keuze en het aantal van 10 controles per Big 4-accountantsorganisatie is geen sprake van een statistische steekproef op grond waarvan de uitkomsten van de beoordeling van de toen controles mathematisch representatief zijn voor alle uitgevoerde wettelijke controles door de betreffende accountantsorganisatie. Dit heeft de AFM ook heel duidelijk bij publicatie vermeld en toegelicht. De uitkomsten geven echter wel een antwoord op de vraag of de kwaliteit van de wettelijke controles voldoende wordt gewaarborgd door de accountantsorganisatie.'
7. Van belang is voorts de tot op heden standaardoverweging van de Rechtbank Rotterdam in eerdere zaken die het AFM-beleid van een beperkt aantal dossieronderzoeken steunt, namelijk:
' Anders dan EY is de voorzieningenrechter van oordeel dat de AFM niet gehouden was meer diepgravend onderzoek te verrichten. AFM heeft aan de hand van tien dossiers nauwgezet onderzocht of de toepasselijke standaarden zijn nageleefd door de externe accountant en heeft voorts zeer concreet aangegeven welke tekortkomingen zij in zes dossiers heeft geconstateerd. Dat er in totaal 3400 wettelijke controles door EY zijn verricht, kan daar niet aan afdoen.'
8. Kortom: het gaat niet om de representativiteit van de steekproef, maar om de lijst met tekortkomingen die is geconstateerd. En dat is heel wat anders.
8. Vorenstaande neemt niet weg dat ik met jou voorstander ben van capaciteits-uitbreiding van de AFM en (daarmee met een representatievere) toetsing van meer dossiers.
9. Jij, de sector, collega-wetenschappers en anderen die maar blijven wijzen op die representativiteit, hoor ik graag over de wettelijke bepaling waarin die eis aan de toezichthouder wordt gesteld. Ik heb die tot op heden niet gevonden, noch aangereikt gekregen.
10. Afgeven op de AFM vanwege het vermeende gebrek aan het voldoen van de eis van representativiteit, is niet fair indien een dergelijke eis niet aan het toezicht wordt gesteld. Niet in de Wet, niet door de Minister en ook niet in de jurisprudentie tot op heden.
11. Zolang met name die Wet noch de jurisprudentie wijzigt moeten we de discussie derhalve zuiver houden. Die discussie gaat dan niet over representativiteit maar over de (soms lange) lijst van geconstateerde tekortkomingen.
12. Voorgaande heb ik overigens vaker aangegeven. Ik heb geageerd en zal blijven ageren tegen de onjuiste framing die telkens vanuit de sector en door collega's wordt gegeven. Hun betoog wekt meer sympathie indien zij de werkwijze van de AFM objectief weergeven, met inachtneming van de Wet, de opvattingen van de Minister en de jurisprudentie tot op heden. Slechts wetswijziging of nieuwe jurisprudentie kan tot andere inzichten gaan leiden. In de toekomst, niet nu.
13. Tot slot: van het 'mogelijk gevolg van nieuwe ingrijpende maatregelen voor de sector' heb ik nog niets vernomen.
Ron
....en kan Berry Wammes ons vertellen hoeveel dossiers zijn ingediend op 18 augustus 2017 over de eed-kwestie. Dan hoeft deze zaak en al het andere misschien niet naar de bestuursrechter. Dank, Marc Schweppe!
Rene van Wingerden
Hopelijk leveren de wetenschappelijke FAR onderzoeken meer op dan resultaten die niemand verbazen zoals dit onderzoek waar Marcel aan refereert.
Opmerkelijk is wel dat kennelijk de ondernemingen juistere informatie verschaffen ook al zijn de controles niet verbeterd (zie AFM onderzoeken).
Mogelijk is alleen al de verwachting dat de accountant strenger zal zijn bij de opstellende ondernemingen voldoende om juistere jaarrekeningen op te stellen.
RJAM Vromans
Een prima insteek
De AFM mag dan mogelijk nog niet alle recente schandalen voorkomen hebben maar haar functioneren heeft er mijns inziens wel absoluut positief aan bijgedragen om het aantal schandalen in de laatste jaren te verminderen (er wordt nu echt wel beter gecontroleerd).
Het is wel nu met name aan de accountantsorganisaties om nieuwe schandalen te voorkomen en daar kan men beter tijd in steken dan in de AFM te bestrijden.
Berry Wammes
Marcel, Goed dat het door wetenschappelijk onderzoek nog eens wordt bevestigd, maar ik geloof niet dat er iemand nog twijfelt aan het feit toezichthouders een positief effect hebben op de controlekwaliteit. Daarom is het des te opmerkelijker dat de controlekwaliteit in Nederland bij de OOB-vergunninghouders na tien jaar toezicht niet verbeterd lijkt te zijn. De vraag is in hoeverre de omvang van de AFM-steekproef daar een rol in speelt. Met 32 getoetste dossiers mag je geen representativiteit veronderstellen. De AFM heeft hier uiteraard op gewezen, maar in het politieke debat is deze 'nuance' over het hoofd gezien. Met als mogelijk gevolg nieuwe ingrijpende maatregelen voor de sector. Dus ondersteun ik je betoog voor capaciteitsuitbreiding van de AFM. Want wat mij betreft mogen er meer dossiers worden getoetst. Alleen op basis van representatieve bevindingen kun je bindende conclusies voor de gehele sector trekken.
Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.
Aanmelden nieuwsbrief
Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.
