Opinie 20 juni 2016

Uitspraak tuchtklacht

Enige tijd geleden bracht ik zelf naar buiten dat er een tuchtklacht tegen mij was ingediend. Dit in het kader van een integriteitsonderzoek naar de handelwijze van de (voormalig) burgemeester van Bussum.

Tegen ondergetekende waren veertien klachtonderdelen ingediend. Zojuist ontving ik de uitspraak van de Accountantskamer en ook die breng ik het liefst zelf naar buiten. Op één van de veertien onderdelen is de klacht gegrond verklaard. Overigens zonder het opleggen van een maatregel.

Uiteraard ervaar ik een dergelijke uitspraak als vervelend en had ik die liever niet gehad. Na dertig jaar in het vak, veelal risicovolle forensische onderzoeken uitvoerend kan het - aldus de recente analyse van Lex van Almelo in zijn boek 'Uitglijders' - je dus gebeuren dat je voor de tuchtrechter moet verschijnen. Een reden om in casu geen maatregel op te leggen betrof overigens het feit dat ik in die periode geen enkele eerdere tuchtrechtelijke veroordeling op mijn naam heb staan.

Waarom de gegrondverklaring van een klachtonderdeel? Omdat ik een in het onderzoek(srapport) gehanteerde norm niet duidelijk genoeg zou hebben uitgelegd.

Waar gaat dat dan om? In mijn - openbaar gemaakte - onderzoeksrapportage maak ik een onderscheid tussen formele en materiële rechtmatigheid. Kort gezegd had ik - aldus de Accountantskamer - duidelijk moeten maken wat ik daaronder precies versta.

Dat laatste heb ik niet expliciet (aan het begin van de rapportage) gedaan, mijns inziens wel in de uitwerking van het onderzoek en de rapportage. De Accountantskamer stelt: 'Vastgesteld moet worden dat in het rapport een definitie van het begrip rechtmatigheid, dat centraal staat in de eerste onderzoeksvraag, ontbreekt.' Aan welke regels in deze door mij is getoetst zou 'niet (helder genoeg)' in het rapport staan.

Aanvullend stelt de Accountantskamer verder: 'Een heldere uiteenzetting in het rapport van het door betrokkene gehanteerde normatieve kader en een heldere toetsing daaraan waren voorts aangewezen, omdat het rapport niet alleen aan de gemeenteraad van Bussum ter beschikking is gesteld, maar ook openbaar is gemaakt.'

Het tuchtrecht is bedoeld om ervan te leren. Ik zal de opmerkingen van de Accountantskamer in deze dan ook ter harte nemen. Te meer daar deze zijn gekoppeld aan het fundamentele beginsel van vakbekwaamheid en zorgvuldigheid. Hetgeen overigens niet wil zeggen dat ik het oordeel van de Accountantskamer ten volle onderschrijf, in die zin dat er niets op af te dingen zou zijn. Maar die strijd laat ik voor nu en op deze plaats rusten.

Voor mij zijn overigens ook andere onderdelen van de uitspraak van belang. Met name de volgende drie.

Ten eerste dat de Accountantskamer in het verlengde van voorgaande stelt: 'Naar haar oordeel kan, gelet op de (hoewel verbrokkelde, maar niettemin uitvoerige) onderbouwing van die oordelen in het rapport en op wat klagers ter bestrijding daarvan hebben aangevoerd, niet worden gezegd dat die oordelen berusten op een onverdedigbare en daardoor ondeugdelijke opvatting over die onrechtmatigheid.'

In de slotoverweging zegt de Accountantskamer het nog iets duidelijker, namelijk 'dat niet gezegd kan worden dat de door klaagsters gewraakte oordelen van betrokkene op een evident onverdedigbare grondslag berusten.' Ofwel: de afdronk van de uitspraak is dat de norm beter had moeten worden uitgelegd, maar ook dat het inhoudelijk oordeel van ondergetekende deugt.

Ten tweede is voor mij van groot belang dat de Accountantskamer in aanmerking heeft genomen 'dat gesteld noch gebleken is dat klaagsters of anderen door het verzuim van betrokkene nadeel hebben ondervonden'.

Ten derde acht ik het belangrijk dat de klachtonderdelen die zien op een onjuiste toepassing van hoor en wederhoor ongegrond zijn verklaard.