Thumbs up!
In twee dagen tijd meer dan 200 rode duimpjes onder een opinie van onze bekendste columnist, over een klein krasje op zijn blazoen. Een andere vaste scribent wenst een vrouwelijke beroepsgenoot geluk met haar nieuwe baan: rode duimen als commentaar. Welkom in de wereld van het internet.
Een wereld waarin inhoudelijke discussies steeds meer worden gekaapt door reaguurders die zich van hun duistere kant laten zien. Keurige huisvaders die politici, opinieleiders en andersdenkenden online gruwelijke ziektes of nog erger toewensen. Zo bezien vallen die rode duimpjes nog mee. Gewoon maar laten zitten dan? Ja en nee.
In 2007 zijn we met Accountant.nl gestart onder het motto van een nieuws- en debatsite ‘zonder oordeelonthouding'. De debatfunctie, de ruimte voor opinies, voor stevige kritiek op elkaar en op de beroepsorganisatie zelf: het is nog altijd redelijk uniek te noemen. Het heeft ook vanaf dag één interne discussie opgeleverd: moeten we dit willen, dat bevuilen van het eigen nest? En die vraag komt regelmatig terug.
Ja, dat moeten we willen. Het getuigt van kracht en lef om vanuit de NBA echt ruimte te bieden voor de oppositie. We verbieden niet dat reageerders een pseudoniem gebruiken. Maar we weten altijd wie er achter dat pseudoniem zit, want om te kunnen reageren is een bestaand e-mailadres nodig. En soms grijpen we in, als een reactie ongepast is. Of buiten de orde, of een opzichtige poging om reclame te maken.
In 2015 kwamen de duimpjes, om op die manier ook betrokkenheid op een laagdrempeliger manier te bieden. Want niet iedereen waagt zich makkelijk temidden van prominenten uit het vak die scherp, frequent en uitgebreid het debat voeren. Het aantal inhoudelijke reacties op opinies en artikelen nam zoals verwacht iets af; korte steunbetuigingen ('goed stuk', 'helemaal eens') worden door een groen duimpje vervangen. Maar je kunt nu ook je ongenoegen kenbaar maken met een rode duim.
De kritiek hierop snap ik. Dit is een website voor accountants en andere financials. Mensen die een gefundeerd oordeel moeten geven over wat er wel of niet deugt aan voorgelegde informatie. Als die klopt kun je dat afdoen met een enkele regel - desnoods met een duimpje omhoog. Maar als je het er niet mee eens bent vraagt dat nadere toelichting. En die krijg je met een duim omlaag niet.
Ik snap ook de overwegingen niet van iemand die bij een felicitatie een rode duim uitdeelt. Maar het is internet anno nu en wie zijn of haar hoofd boven het maaiveld uitsteekt, is soms aan de beurt. So be it. Laat het gaan.
Liever dan rode duimpjes zou ik zien dat lezers altijd met open vizier - dus onder eigen naam -inhoudelijk op elkaar reageren. Scherp, kritisch, maar opbouwend waar dat kan. En altijd met inachtneming van fatsoensnormen. Ik sluit me graag aan bij een recent commentaar van Johan Peters op deze site: "Het is niet moeilijk om iemand publiekelijk bij zijn enkels af te zagen, zeker niet in deze tijd van blogs en social media. De uitdaging is om iemand die wel goed zijn werk doet, tot voorbeeld van zijn groep te maken."
Niets is in beton gegoten, maar voorlopig halen we de rode duimpjes nog even niet weg. Ze geven enige indicatie over de waardering voor artikelen. Of voor de afzender ervan. Meer niet. En af en toe - heel af en toe - worden ze misbruikt door wat Jan-Willem Wits terecht 'digitale tomatengooiers' noemt. Als dat structureel wordt, grijpen we in.