Dikke doei
Marcel Pheijffer heeft een standje gekregen. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje door de accountancysector en her en der was zelfs hoongelach hoorbaar. Boontje komt om zijn loontje, de horzel van het accountantsberoep liep nu zelf een klap op.
De vele 'rode duimpjes' die omlaag gingen deden wat denken aan vroeger tijden in het Romeinse Colosseum. De keizer mocht - bijgestaan door Romeinse burgers - met zijn duim stemmen of een gevallen gladiator de finale doodsteek verdiende. De rode duimpjes bij het bericht van Pheijffer lijken louter bedoeld om hem nog een trap na te geven.
Het oordeel van de Accountantskamer over de rapportage van Pheijffer over een gevoelige kwestie rond de voormalige burgemeester van Bussum leverde één tekortkoming op. Pheijffer had onvoldoende uitgelegd wat hij verstond onder (formele en materiële) rechtmatigheid. Een burgemeester wordt verondersteld om binnen een jaar te verhuizen naar zijn werkplaats, maar dat was in Bussum niet gebeurd. Strikt juridisch kon dat door de beugel, maar er was volgens Pheijffer wel wat onhandig over gecommuniceerd.
De conclusies die Pheijffer in zijn rapport trok, blijven wat de Accountantskamer betreft gewoon overeind. Materieel - om dat gewraakte woord hier dan toch maar te gebruiken - zijn vooral de klagers de verliezende partij. Maar dat Pheijfffer het zelf ‘vervelend’ vindt dat hij toch geen tien heeft gehaald, is begrijpelijk.
Pheijffer koos ervoor om het nieuws zelf naar buiten te brengen en dat is vanuit het oogpunt van transparantie - misschien wel de belangrijkste kernwaarde die hij altijd uitdraagt - te prijzen.
Aan de inhoud van het bericht van Pheijffer kan menig accountantskantoor een puntje zuigen. Het is helder, open, zakelijk en deemoedig geschreven. Pheijffer verhult niet dat hij van de uitspraak baalt en er ook het zijne van denkt, maar dat is logisch. Anders had hij bij de behandeling van de tuchtzaak meteen zijn verdediging kunnen laten varen.
Dat sommige accountants een lichte grinnik niet kunnen onderdrukken, kan niemand euvel worden geduid. Niets grappiger dan de leraar Nederlands op een taalfout betrappen. In dit geval lijkt een kudde van buiten debet aan veel van de rode duimpjes, gezien de tot voor kort onbekende reaguurders en het contrast tussen het anti-Pheijffer sentiment van nu versus de bijval die hij normaliter oogst.
Voor inhoudelijke kritiek op de bijdrage van Pheijffer over zijn eigen tuchtzaak bestaat alle ruimte. Het aanklikken van een duimpje is niet de beste manier om je mening te verhelderen. Wat mij betreft stoppen we met die licht achterlijke duimpjes. Accountant.nl heeft een bijzondere reputatie opgebouwd als open forum voor discussies die er toe doen. Ik ken geen branchevereniging of beroepsorganisatie die zo ver gaat om een levendig debat te faciliteren, ook door uitgesproken criticasters aan het woord te laten.
Vanaf de zijlijn en anoniem boe roepen doet af aan de kwaliteit van het debat dat doorgaans op deze site wordt gevoerd. Zeker wanneer deze acclamaties alleen voort lijken te komen uit persoonlijke rancune of verborgen agenda's. Iedereen die wel eens voor accountant.nl schrijft, kent het ongemakkelijke gevoel van het gebrek aan houvast waarom een duimpje dan precies omlaag staat. Het is puur vingers tellen - van mensen met oprechte motieven tot lieden die louter hun onderbuik laten spreken - en daar wordt niemand wijzer van.
Ruim tweehonderd rode duimpjes ontsieren nu een persoonlijke reflectie die het lezen meer dan waard is. Het is jammer dat 'ons' mooie opinieplatform nu wordt bestormd door digitale tomatengooiers die niet het lef of intellectuele vermogen hebben om met naam, toenaam en inhoudelijke kritiek naar voren te treden.
Rode duimpjes? Dikke doei wat mij betreft.