Accountant
NBA-platform voor accountants en financials
Overig
Magazine Podcast Dossiers Nieuwsbrief Contact
Home > Opinie > 2016 > 5 > Tuchtrecht: Elk oordeel heb zijn nadeel
Opinie

Tuchtrecht: Elk oordeel heb zijn nadeel

Leestijd van ongeveer 3 minuten 26 reacties

In februari dit jaar deed de tuchtrechter in hoger beroep uitspraak over de controlerend accountants van Vestia. De berisping van de KPMG-accountant werd definitief. Zijn voorganger van Deloitte werd alsnog gewaarschuwd - een verrassing.

Verrassend was ook de reactie van NBA-voorzitter Jongstra op de uitspraak. Volgens Jongstra hebben de controlerend accountants hun werk weliswaar niet goed gedaan, maar anderen ook niet! Daarom geeft de uitspraak een eenzijdig beeld. Elk oordeel heb zijn nadeel.

Rechtspraak geeft vaak een eenzijdig beeld en tuchtrechtspraak dus ook. De zaken zijn vaak een niet-representatief topje van een ijsberg. En in zo’n zaak tellen alleen de feiten die er voor de tuchtrechter toe doen en waarover niet wordt gebakkeleid. De veelkleurige realiteit wordt zo verengd tot wat juristen 'de formele waarheid' noemen. Maar daarom kun je nog wel iets leren van tuchtrecht. 

Ik heb nooit een accountant gesproken die zei: de tuchtrechter heeft mij of mijn collega's voor verder afglijden behoed. Ik heb wèl drie accountants gesproken die niets leren van het tuchtrecht.

De eerste vindt als pionier van de forensische accountancy in Nederland dat zijn ervaring en reputatie belangrijker zijn dan de regels voor accountants. Hij heeft als onderzoeker persoonlijke schade aangericht met ongefundeerde kwalificaties. Hij hàd zich al laten uitschrijven, maar is nu ook van hogerhand doorgehaald.

De tweede is een  registeraccountant in business die wel zes of zeven keer -  ik ben de tel kwijt -  is doorgehaald. Hij ging verbaal als 'een olifant door de porseleinkast' -  om met de Accountantskamer te spreken. Ook hij heeft niets geleerd. In het komend nummer van Accountant zegt hij: "Ik ben nooit veroordeeld voor fraude en vaktechnische fouten." Dat is overigens niet helemaal juist, want ook hij heeft zich wel eens bezondigd aan ongefundeerde conclusies.

De derde accountant die ik onlangs over tuchtrecht sprak is ook forensisch accountant. Hij stond naar eigen zeggen drie keer 'voor het hekje', maar is nooit tuchtrechtelijk veroordeeld. Hij voelde zich wel als een verdachte behandeld. Met name door het CBb, waarin geen accountants zitten; in de Accountantskamer zitten er twee. Deze forensisch accountant vindt - mede gezien de Vestia-uitspraken - dat de tuchtrechtspraak schadelijk is voor de reputatie van het beroep.

Bij mijn weten is nooit onderzocht of de tuchtrechtelijke oordelen over accountantsfouten het imago beschadigen en het vertrouwen ondermijnen. Dat is in ieder geval niet de bedoeling.

De bedoeling is de kwaliteit van de beroepsuitoefening te bevorderen en het zelfreinigend vermogen van de beroepsgroep te versterken. Dat zou de reputatie van het beroep juist ten goede moeten komen en moeten werken als keurmerk.

Vorige week sprak ik een accountant van de Belastingdienst die nogal eens stuit op foute en onoplettende dienstverleners. Hij had een hoge dunk van het zelfreinigend vermogen van het accountantstuchtrecht.

Als de tuchtrechtspraak het vertrouwen in het beroep ondermijnt dan draagt Accountant.nl daar helaas flink aan bij door van alle uitspraken die er toe doen een samenvatting te plaatsen. Het idee daarachter is dat accountants zo kunnen leren van goede voorbeelden en elkaars fouten. Leren van missers is ook het idee achter het boek Uitglijders, lessen uit accountantstuchtrecht.

Die lessen worden getrokken op basis van zo’n tweehonderd definitieve uitspraken, waarin accountants op de vingers zijn getikt. In de meeste gevallen gaat het om verwijtbare vergissingen en zelden om doelbewust fouten.

De Accountantskamer behandelt zo’n tweehonderd klachten per jaar, waarvan een kwart PE- en periodieke-toetsingszaken. Op 22 duizend accountants is de kans dat u dit jaar getroffen wordt door een klacht één op 110. Dat klinkt geruststellend. Maar als u dertig jaar werkt loopt de gemiddelde trefkans op tot 24 procent.

De meeste klachten gaan over geldkwesties, onterecht afgegeven verklaringen, beroerde communicatie en partijdigheid. Klachten over wegkijken bij fraude of zelf frauderen komen minder vaak voor, maar worden wel vaker gegrond verklaard.

In de advocatuur is het niet ongebruikelijk om op gezette tijden een jurisprudentielunch te houden. Dat is de impact van rechtspraak bespreken met volle mond. Misschien zouden accountants dat ook eens kunnen doen.

Lex van Almelo sprak deze opinie uit als inleiding bij de themabijeenkomst voorafgaand aan de ledenvergadering van de NBA op dinsdag 17 mei. Het boek 'Uitglijders, lessen uit accountantstuchtrecht' kunt u gratis opvragen door een e-mail te sturen met uw naam- en adresgegevens naar boekhandel@nba.nl.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Lex van Almelo is journalist.

Gerelateerd

26 reacties

Ron

Dankjewel Ron voor je goedheid en antwoord op mijn vraag. Je maakt me erg blij.

Groet Ron

Ron Dohmen

Beste Ron,

Voor wat het waard is, zal ik je op verzoek mijn mening over de uitspraak van de AcK in de casus Marcel Pheijffer geven. Wellicht is die korter dan je had gehoopt.

De klager in deze casus heeft met hagel geschoten in de hoop dat hij ook maar iets raakte en heeft nagenoeg volledig gemist. De AcK is vervolgens gehouden om iets te vinden van ieder klachtonderdeel dat op papier is uitgebraakt. Het enige klachtonderdeel dat uiteindelijk overeind blijft is het gebrek aan uitleg van een begrip in de eindrapportage. In alle eerlijkheid vraag ik me af waarom hierover is geklaagd. Een rapportage als deze moet worden gelezen in de context en met de juridische bagage van de opdrachtgever. Hem moet zonder meer duidelijk zijn wat met de diverse begrippen wordt bedoeld. En zelfs ik heb een beeld bij het verschil tussen materiële en formele wederrechtelijkheid, dus het zou me verbazen dat de opdrachtgever dat niet heeft. Maar Marcel heeft zich volgens de AcK onvoldoende gerealiseerd dat de rapportage ook openbaar wordt gemaakt en dat deze dus ook wordt gelezen door mensen die niet meteen in de gaten hebben wat met deze juridisch getinte begrippen wordt bedoeld. Als dat maatstaf zou zijn of worden, dan heeft de accountant van b.v . Shell vanaf nu ook een redelijke uitdaging om de jaarrekening begrijpelijk te maken voor dezelfde mensen die nu over de rapportage van Marcel hebben geklaagd. Dat de AcK geen maatregel heeft opgelegd is tenslotte alleszeggend.

Het is triest dat Accountant.nl nu wordt vervuild met tirades van mensen als Arthur Graaf die Marcel Pheijffer vandaag op deze site een linkmiegel noemen en casusspecifieke info beginnen te strooien die kant noch wal raakt en die ook niemand interesseert. De AcK heeft geoordeeld dat er inhoudelijk niets mis is met de rapportage en als er geen hoger beroep komt dan is dat simpelweg de eindconclusie. Lang leve onze rechtsstaat! Jammer dat personen als Graaff toch nog menen te moeten natrappen als daar - in ieder geval in juridische zin- geen grond toe is.

Ron

Beste Ron,

Tuurlijk mag jij dat vragen al had ik meer tijd nodig. 
Ik begin bij de duimpjes- kwestie. Een duimpje omhoog of omlaag belet een goede basis voor discussies met voor- en tegenargumentaties. De discussies zijn nodig om inzicht te verkrijgen in accountantsproblemen waar iets mee gedaan moet worden, lijkt mij.  Die problemen en conflicten mogen we vanuit de samenleving als eerste bij accountants en organisaties danwel instellingen onderbrengen. 

Vooral dit verzoek komt bij mij vandaan omdat ik en anderen van accountants een professioneel kritische instelling (in taalgebruik) mogen verlangen. Het gebruik van duimpjes hoort daar niet bij, want we weten nooit waarom men iets (niet) leuk vindt. Ik heb dan ook een paar keren om verduidelijking gevraagd. Guess what? 

Ik kan in 4 jaar tijd zoveel voorbeelden geven, maar ik denk dat mijn overtuigingsbetoog goed past bij het artikel Thumps up van Marc Schweppe, hopende dat hij hier nogmaals over nadenk.

Ik heb vaak het gevoel dat volwassen accountants zeer over-emotioneel ( niet conform de code) reageren. Dat werkt door in hun schrijfwijze. Het is onbekend waar dit verschijnsel vandaan komt.

Ik heb gekozen voor de volgende personen omdat : 

- Martin Koelewijn beweert in het artikel Tuchtrecht: Elk oordeel heb zijn nadeel dat men inmiddels over hem weet dat hij zich ( professioneel) kritsch opstel tegen over opnies. En omdat ik graag hem wil geloven heb ik mijn vraag aan hem gericht. 

- Rene van Wingerden zegt in Toetsing zonder vraagtekens dat zeurende en jeukende toetsers zullen verdwijnen wanneer kantoren ze mogen kiezen. En ik selecteer hem voor de casus als toetser.

- Marc Schweppe schrijft in zijn eigen stuk Thumbs up dat duimpjes betrokkenheid bieden, zij het op een laagdrempeliger manier. Ik volg hem en zijn beweegreden niet. En ik betrek hem bij de casus.

- René Vromans reageert in het artikel Thumbs up dat men duimpjesgevers niet zomaar over een kant moet scheren. Conform de code doe ik wel en daarom heb ik hem slechts gevraagd te reageren op de casus.

- Ron Dohem, ik heb je in de eerste instantie gekozen vanwege de naam en tijdens het lezen van je reacties hieronder vermoed ik dat je over juridische kennis beschikt. En je bent meedere keren benieuwd naar iemands achtergrond, terwijl het bij mij om de discussies gaat die jullie veel beter moeten kunnen dan ik.

En je laatste vraag kan ik slechts zeggen dat ik er over nadenk. 



Ron Dohmen

Beste anonieme naamgenoot,

Mag ik vragen naar de achtergrond van dit verzoek en waarom dit verzoek aan mij en enkele andere (specifieke) reageerders op deze site? En waarom je ervoor kiest om anoniem te blijven bij deze oproep?

Ron

O ik vergeet er één; mijn naamgenoot Ron Dohmen, ook de vraag aan jou of je inhoudelijk wil reageren op de uitspraak van AK over Marcel.
Dank voor je inzet en een fijn weekend allemaal!

Ron

Beste Martin Koelewijn,

Eveneens aan jou de vraag of je inhoudelijk wil reageren op de uitspraak van AK.

Alvast dankjewel voor je pki- inzet

M. Driessen

De reactie hiervoor was bedoeld voor de heer Ron Dohmen. Een welgemeend excuus toegevoegd voor de foute naamsvermelding.

M. Driessen

Beste Ron Damen, insinuaties in de vorm van gevolgtrekkingen op kloppende feiten zijn hier als mening toegestaan gelukkig.
En de constante jurisprudentie van vh. de tuchtraad, nu de AK en het CBb vanaf de zaak Peper begin deze eeuw bewijst dat ik met eerdere insinuaties n.a.v. artikelen op deze site 100% opmerkelijk goed zat. Zie ook weer de nieuwste uitspraak CBb van 24 mei jl. zaaknummer 14/569, met de straf van de AK nog verzwaard naar de zoveelste berisping.
Beëindiging van structurele schending van de fundamentele beginselen - waar zelfreflectie en -correctie en het zelfreinigend vermogen van de beroepsgroep tekort schoten - konden gedupeerden slechts gerechtelijk afdwingen, en is thans bevorderd door uitschrijving en doorhaling. Ius incipit. Proficiat beroepsgroep met deze reiniging.

Chris Versnel

Hoeveel nuances zijn er nog nodig over de heer Ten Wolde ? Weer vandaag in hoger beroep veroordeeld door CBb in zaak tegen RABO-bank. Willem H. alias de Neus heeft minder veroordelingen in de afgelopen 3 jaar gehad. Reacties vanuit de beroepsgroep op een enkele uitzondering na: Omerta.

Ron Dohmen

Zoals gebruikelijk mist dhr. Driessen in zijn commentaar ieder gevoel voor nuance en insinueert hij er vrolijk op los. Ik vraag me af wat dit aan de discussie toevoegt. Daarnaast ben ik benieuwd naar de achtergrond van dhr. Versnel die aangeeft dat hij alle relevante dossiers heeft bestudeerd. Bedoelt hij te zeggen dat hij een aantal tuchtuitspraken op een rij heeft gezet of heeft hij inderdaad toegang tot de inhoudelijke dossiers die hebben geleid tot de jurisprudentie waar hij op doelt? In het eerste geval trekt hij wel een erg grote broek aan door te stellen dat hij de dossiers grondig heeft bestudeerd en in het tweede geval ben ik benieuwd in welke hoedanigheid hij de conclusies n.a.v. die dossierstudie wereldkundig mag maken.

Chris Versnel

Ik zou overigens ook reacties van RA's en wetenschappers op prijs stellen want als mij iets is opgevallen de laatste jaren is wel dat de beroepsgroep erg gesloten lijkt en deze introverte houding kan makkelijk verkeerd worden uitgelegd. Time for a change lijkt me!

M. Driessen

Ik weet natuurlijk dat ik 100% gelijk heb, want anders had ik al jaren meervoudige aangiftes tegen mij ingediend gezien. Immers, eind 2011 deed de directie van het bureau van de tuchtrecht-recidivisten zelf aangifte tegen de oud-burgemeester van Schiedam, omdat die met pittige inhoudelijke kritiek op het onderzoek over haar - die dus eind 2014 in hoogste instantie voor het overgrote deel geheel juist bleek.. - de integriteit van de onderzoekers zou bezoedelen, dus een aangifte wegens smaad. De directie wenste daar kennelijk pro-actief in op te treden om de bureaureputatie te beschermen. Dat na geruime tijd een sepot volgde doet dan minder ter zake, het gaat om het besluit tot aangifte en de reden ervan.
Ik had in 2011 in dezelfde periode ook nette inhoudelijke kritiek en noemde ze daarin zelfs corrupt, deed aangifte tegen 2 directeuren en 1 medewerker, maar toen bleef een tegenaangifte uit, nogal vreemd voor buitenstaanders (voor mij niet dus).
Hoe pijnlijk kan een ontmaskering zijn, maar ook hoe zorgelijk zo'n bescherming bij het O.M. en Justitie waar handhaving van integriteit o.a. speerpunt van beleid was en is. Integriteit is zo dus ook gewoon onderdeel van politieke handel achter de schermen gebleken, als je maar de juiste vrienden hebt (waar je iets over weet), dan kom je bij het O.M. gewoon weg met strafbare feiten blijkt.
Ik hoop trouwens dat de heer Teeven alsnog de grote vent wordt die hij zelf zegt dat hij is, en toch gaat / moet gaan getuigen, en dan ook nog gewoon de waarheid durft uit te spreken. Gezien zijn statuur en huidige status als Kamerlid niet minder dan morele plicht zou je zeggen.

Chris Versnel

Ik vrees dat de ongezouten kritiek van de M. Driessen op Justitie niet geheel misplaatst is. Want het onder ede weigeren te getuigen door een voormalige officier van Justitie en staatssecretaris van Justitie in een belangwekkende zaak (tegen voormalige SG Justitie) beschouw ik als een dieptepunt van onze rechtsstaat. Als aan de integriteit van de top van Justitie al getwijfeld moet worden in dit soort zwaarwegende dossiers tja dan zou Driessen wel eens gelijk kunnen hebben dat er zaken worden gemanipuleerd, gefixt en onder de pet gehouden worden. Verrotting van de vis begint bij de kop volgens de oude wijze Grieken. Onbegrijpelijk dat de VVD-top die integriteit met de mond zo sterk belijdt zo iemand handhaaft als kamerlid.

M. Driessen

Oké ja, niet iedereen over één kam scheren met een stel recidivisten, ongepast, maar als dus zelfs dik betaalde commerciële goeroes als voorbeeldfiguren voor de overheid bij onderzoek de fundamentele beginselen geweld aandoen (lees: geen zorgvuldig en/of eerlijk onderzoek doen of zelfs schimmig een loopje nemen met de feitelijke waarheid), met n.b. een wetenschapper in het team, dan steekt u toch beter maar voor niemand een hand in het vuur, zeker niet voor lieden uit de integriteithandel.

Chris Versnel

Wel ben ik het met u eens over de zaak van Rey. In Nederland hebben we gelukkig een onafhankelijke rechter die zich uitspreekt op basis van de feiten over iemands schuld en onschuld. Wat de heer Ten Wolde nu over de heer van Rey schrijft is zo misplaatst en buiten alle proporties want hij heeft hem al veroordeeld. Zonder alle ins and outs van dit dossier te kennen zegt mij dit meer over de heer Ten Wolde dan de heer van Rey. Je moet maar durven als je de laatste jaren zelf talloze keren veroordeeld bent om anderen de maat te nemen. Misschien is dit wel de ken van het echec van genoemd persoon en zijn geesteskind BING. In hun ogen is iedereen schuldig ook zonder en kruimel van bewijs. De Rijksoverheid heeft dit laten gebeuren en heeft stelselmatig weggekeken, ook minister Plasterk. Kennelijk boeit het de dames en heren in Den Haag niet dat deze "onderzoeksmethode" de bij aan de wortel van onze rechtsstaat is. Je kan immers (ten onrechte)veroordeeld worden door een bevlogen amateur zonder legitimiteit, maar kennen het volk en de media het verschil?

Chris Versnel

Geachte heer Driessen ik ben het niet met u eens dat iedereen te koop is. Er lijkt mij iets anders aan de hand, te weten integriteit kent een grijs gebied en mij is opgevallen dat mensen die een bijzondere belangstelling voor dat grijze gebied hebben zelf vaak niet integer blijken te zijn. Het is voer voor psychologen.

M. Driessen

Conclusie 1:
Het was en blijft van alle tijden: werkelijk iedereen is te koop als het erop aan komt, zelfs mensen met de zwaarste beroepscode of -eed/-gelofte, tegenwoordig zelfs tot aan lieden toe met integriteitsaureooltjes van de VNG boven het hoofd, gesponsord door de Minister BZK.
Conclusie 2:
Ook in ons apenland kun je er strafrechtelijk toch nog best mee wegkomen met de juiste vrinden, dank zij de shredder tot en met bij justitie, en daardoor nog lekker bezig blijven, al dan niet met pensioen en als stille vennoot met 40% van de aandelen...
Gedurfde stelling:
Als Jos van Rey in Den Haag niet in de Senaat maar in het D.B. van de VNG had gezeten had een bepaalde directeur van een voormalig dochterbedrijf hem op 19 oktober 2014 waarschijnlijk niet publiekelijk getypeerd als persoon "met narcistische en bijna psychopathische trekjes" maar misschien in een net rapport als "overactief bestuurder die in zijn dadendrang voor Roermond beter enige schijn had kunnen vermijden", ik roep maar wat, dan had het O.M. er misschien anders over gedacht en was hij met zo'n rapport in de zak nu misschien nog gewoon wethouder geweest. Alles blijkt immers rekbaar en maakbaar op integriteitgebied.

Einde.

Chris Versnel

Geachte heer Driessen. Ik denk dat veruit de meeste RA's hardwerkende en integere professionals zijn. Het is daarom een gotspe dat slechts een paar rotte appels de beroepsnaam zo hebben beschadigd en ik weet vrijwel zeker dat er sprake is geweest van opzet. Alleen al het gebezigde taalgebruik in de rapporten waarop ik doel is zo goed en slinks doordacht van te voren want in de beeldvorming van de lezer is de semantische betekenis van een diskwalificatie over de onderzochte persoon evident, echter de juridische betekenis was in die zaken vaak nihil omdat de kwalificaties op niets gebaseerd bleken. Maar ja dat kost gedupeerden vele jaren juridische strijd en de meesten haken dan ook af en daar zinspelen dit soort leiden op. Deze lepe onderzoekers stelden dan zonder enige scrupules ....we hebben veel onderzoeken gedaan en maar 10 !!! veroordelingen in 3 jaar gekregen. Het zijn dus meer semantische goochelaars dan serieuze RA/onderzoekers. En inderdaad heeft u gelijk dat het buitengewoon onaannemelijk is dat dergelijke figuren met 30-40 jaar relevante werkervaring alle vigerende spelregels per ongeluk over het hoofd zagen.

M. Driessen

Heer Versnel, uw analyse roept iets nóg ernstigers in herinnering wat leerzaam is voor accountants, zeker voor hen die zich richten op persoonsgericht onderzoek (zonder zich uit te schrijven).

Er waren eens een paar mensen die na een integriteitsonderzoek n.a.v. hun klachtzaak bij de overheid door de heren van het - intussen door tuchtrechtelijke recidive zeer bekende onderzoeksbureau - nogal negatief werd weggezet in een integriteitsrapport. Omdat dat rapport totaal niet spoorde met de feiten en het normenkader - een doodzonde voor eerlijke onderzoekers zeker voor een forensisch RA die zich ook nog gerechtelijk deskundige noemt - deden betrokken als gedupeerden aangifte tegen de onderzoekers wegens gesteld vals onderzoek en valse rapportage - dus valsheid in geschrifte - met bewijsstukken ondersteund. Immers een zeer ervaren forensich onderzoekspionier met de titels RA en gerechtelijke deskundige en een gespecialiseerd wetenschapper op integriteitgebied lopen niet meer in alle valkuilen van het integriteitsonderzoek tegelijk, dus er was opzet in het spel. Dan is het tuchtrecht te licht. Die aangifte werd echter schielijk door het O.M. geseponeerd wegens "gebrek aan bewijs"en een klacht daartegen ging lichtvaardig in de shredder bij Vrouwe Justitia, dus ook die verkoos maar liever blind te blijven, waarschijnlijk in het belang van het VNG-netwerk en het vertrouwen in het openbaar bestuur...
Het gemurmel over wat bonnetjes bij het OM en over een tikkeltje stoute heer Van Rey is er zowat niks bij, want het gaat hier m.i. om maffieuse bewegingen door integriteitsgoeroes op verzoek van bestuurders. Maar het werd onbestraft gelaten dus, ze kwamen ermee weg. De integriteitsmaffia geniet bescherming bij de overheid, want die deed nog een dutje en ging o.a. de accountants nog maar eens lastig vallen over hun professionele integriteit. Buiten eigen huis wel zo veilig, maar niet goed voor het vertrouwen in de overheid, dat VNG-gekonkel in de integriteitspraktijk.
Gelukkig hebben een hoop accountants en ook menigeen bij de overheid er wel veel van geleerd, maar de laatste helaas nog niet genoeg, want ze mogen altijd nog.

Chris Versnel

Excuses nog 1 korte aanvulling. Indien dit soort onderzoeken niet gedaan worden door personen en instanties die boven elke twijfel verheven zijn dan druisen ze in tegen alles waar onze rechtsstaat voor staat, immers je kan en onterechte "veroordeling of vrijpleiting" van personen in dat geval "bestellen"In ons huidige internettijdperk zijn de gevolgen voor onterecht beschuldigde personen rampzalig en bij aanvaarding hiervan hebben we via een modern medium de Middeleeuwse straf van verbanning weer geherintroduceerd.

Chris Versnel

Na grondige bestudering van alle relevante dossiers kom ik tot een conclusie die wellicht veel verder gaat dan de heer van Almelo, met wie ik het overigens grondig eens ben. Het doel van persoonsgerichte onderzoeken is en dat is keer op keer bevestigd door vaste jurisprudentie het boven tafel halen van de feiten. Als genoemde bureaus iets niet doet dan is het wel dat. Waarom vroeg ik mij aanvankelijk af. Het antwoord is ontluisterend en schokkend, te weten. Omdat indien dit wel was gebeurd nooit en te nimmer dergelijke kwalificaties in talrijke rapporten gegeven hadden kunnen worden. Wat impliceert dit? Dat er moedwillig toe is geschreven naar uitkomsten die kennelijk door de opdrachtgevers gewenst werden of waarvan die bureaus dachten en inschatten dat dit de gewenste uitkomsten waren. Ergo er is ontegenzeggelijk sprake geweest in diverse onderzoeken van opzet en tja dat is een misdrijf en zoiets slaagt alleen maar als opdrachtgever en opdrachtnemer al dan niet bewust "samenwerken". Het is geen complot maar een soms autonoom proces en dat laatste kan ook weer verklaard worden. Dit soort onderzoeken die veelal in een politieke arena afspelen met veel belangentegenstelingen zijn er altijd wel een of meerdere belanghebbenden die er garen bij spinnen wanneer een bestuurder ten onrechte moet opstappen of ten onrechte wordt vrijgepleit. Het is bijzonder naief te veronderstellen dat dit soort onderzoeken in een politieke context waardenvrij zijn dan wel gegarandeerd objectief kunnen verlopen. Direct mee stoppen dus gemeenten want als u dit niet doet dan is er maar 1 zeker niet integer en dat bent uzelf.

M. Driessen

De reactie van Harry Mock dat een Bureau Integriteit helaas geen beschermde titel is onderschrijf ik van harte, te meer omdat men met zekere preferenties vanuit een VNG-verleden voor de overheid mag werken. Dan mag je zeker op zo'n gevoelig gebied gegarandeerde kwaliteit en waarborgen tegen verkeerde praktijken verwachten, met actief herstel bij koeienfouten. Maar het betreft hier dus een fenomeen uit de integriteits-cowboyworld die de VNG nota bene zelf mee heeft bevorderd. Waarin meervoudig tuchtrechtelijk recidivisme binnen directie en vennoten geen enkele belemmering is voor het doorlopen van de opdrachtenstroom, zo lang je maar vrienden hebt bij/via het VNG-netwerk, waarvoor immers bij de oprichting en verkoop van de VNG-aandelen betaald is incl. ongestoord gebruik van die letters NG.
De VNG en de gemeente als leden staan samen met de Minister BZK en de Kamer machteloos tegen dergelijk commercieel misbruik van de vertrouwen wekkende letters ING, ook wat betreft de kwaliteitsborging waar het evident aan schort, wat het vertrouwen in de integriteit van de overheid mee ondermijnt. Maar goed dat tenminste het tuchtrecht wèl een bewezen zuiverende werking heeft door de rotte appels in de integriteitsappelmoes te verwerken. Good for you!
En de overheid de accountants en wie al niet meer maar achter de broek zitten over professionele integriteit, terwijl de cowboyworld bij de gemeenten gewoon mag voortduren. Zo lang dat voortduurt mag men m.i. de overheid in het effectueren van beleid voor zichzelf gerust minder serieus nemen dat ze zelf zou willen.

Martin Koelewijn

geachte heer van Almelo,

Inmiddels weet men van mij dat ik mij (professioneel) kritisch opstel tegenover opinies. De eerste stap hierbij is, je niet te laten leiden door het gevoel dat de opinie bedoeld is op te roepen, maar te zien wie de schrijver is en of hij een belang heeft bij (de toonzetting van) de opinie. Ik denk dat dat bij u zo is. Dan geldt het uitgangspunt: Oppassen! De toonzetting en doelstelling van de opinie zijn volgens mij duidelijk.
Ik pik er twee uit: "vorige week sprak ik een accountant van de belastingdienst....accountantstuchtrecht. Is dit nu een (wetenschappelijke) onderbouwing van een mening? Als journalist en juridisch medewerker zou u beter moeten weten.
#2: "In de advocatuur ...jurisprudentielunch...Misschien zouden accountants dat ook eens moeten doen." Volgens mij gaat dit primair over de jurisprudentie van het vakgebied. Waar haalt u de euvele moed vandaan te suggereren dat accountants dat niet doen? Denigrerend en niet onderbouwd.
Jammer dat een dergelijke opinie in een dergelijke vorm op dit forum terecht komt. Kennelijk wordt hierop geen 2e lezing uitgevoerd.
Overigens heb ik het boekje besteld: ter lering!

Lex van Almelo

Het is misschien aardig om te melden dat ongeveer 180 van de 200 accountants die de lezing aanhoorden en de bijeenkomst bijwoonden het eens waren met de stelling dat tuchtrechtspraak een soort keurmerk is en de reputatie van de beroepsgroep ten goede komt.

Harry Mock RA

De forensische accountants die zich hebben uitgeschreven uit het Register
doen dus niet mee met het afleggen van de eed.
Maar hoe weten hun potentiele opdrachtgevers het verschil?
Ze noemen zich nog steeds een Bureau Integriteit. Dat is helaas geen beschermde titel.

M. Driessen

Ik reageer graag even op de passage “Bij mijn weten is nooit onderzocht of de tuchtrechtelijke oordelen over accountantsfouten het imago beschadigen en het vertrouwen ondermijnen”.
De vraag is natuurlijk overbodig en verdient een bevestiging. Bel bij twijfel naar de gedupeerde opdrachtgevers maar vooral ook de onderzochte personen die vernietigend te maken kregen met één van de bureaus van die geschrapte pionier van de forensische accountancy en zijn maat die destijds vanuit KPMG mee ging bingen en zich, in het kielzog van de pionier, óók in verdrukking zag komen bij de AK, en zich daarop eveneens handig uitschreef als RA. Ze gaven hun dierbare titel op om verder tuchtrechtelijk de beroepsregels voor integer persoonsgericht onderzoek te kunnen ontlopen, als integriteitspecialisten. De wonderen zijn de wereld nog niet uit op integriteitgebied, never a dull moment de laatste jaren.
Als zelfs accountant-integriteitspecialisten de professionele regels voor zuiver en eerlijk werken ontvluchten bij klussen die ze juist als accountants gingen doen voor de overheid, handig gestart onder de VNG, dan is het enig juiste antwoord JA: de fouten die zij maken - onvergeeflijke fouten vanuit het perspectief van hun afgebrande slachtoffers - beschadigen het imago en het vertrouwen. De branche kan zich na de uitspraak in de laatste beroepzaak van de pionier die nog loopt bij het CvBb (de zaak Rabobank Twente-Oost vs. de pionier en een collega bij IFO) gelukkig definitief distantiëren. Echter bij menigeen hebben de RA’s in kwestie zowel het vertrouwen opgeblazen als, gelukkig ook, hun eigen imago. Voor recidivisten mag dat in kringen waar de integriteitslat hoog ligt terecht worden gevonden en absoluut tot lering en afschrikking strekken voor beroepsgenoten die mèt hun titel verder willen, en daarmee tot bevordering van het zelfreinigende vermogen, waar dat bij de grote pionier-recidivist evident heeft ontbroken na de succesvolle tuchtrechtzaak van Bram Peper begin deze eeuw.
Geheel eens dus met de schrijver wat betreft het kunnen leren van missers en uitglijders (al dan niet bewuste) die dus zelfs tot aan de meest ervaren integriteitsgoeroes onder de accountants toe zijn voorgekomen, en da’s pas ernstig! Maar goed dus voor de beroepsgroep dat die handel door het tuchtrecht eens goed is opgeschud c.q. uitgeschud. Leerzaam ook.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.

Relevantie Datum