Opinie 05 juni 2015

Mkb-accountants claimen onterecht slachtofferrol

Veelvuldig valt het geluid te horen dat mkb-accountants het slachtoffer zijn van de fouten die grote kantoren hebben gemaakt.

Marco Moling en Guus Ham verwoorden dit ongenoegen in een recent opiniestuk in het FD. Zij vinden het bijzonder wrang dat alle accountants nu een strikte scheiding tussen controle, advies en administratieve dienstverlening moeten aanhouden.

Het verdienmodel van mkb-accountants staat niet toe dat zij zich uitsluitend op controles richten. Dit leidt er volgens Moling en Ham toe dat hun klanten voor controles op de grote kantoren aangewezen zullen zijn. Deze grote kantoren profiteren zo ten koste van hun mkb-collega's van de problemen die zij zelf hebben geschapen, zo stellen de auteurs.

Die slachtofferrol past mkb-accountants echter niet. Misslagen van grote kantoren mogen mediagenieker zijn, dat wil niet zeggen dat mkb-kantoren het er beter vanaf brengen. Integendeel, in een tweetal onderzoeken in 2013 velde de AFM een vernietigend oordeel over de kwaliteit van de controles van niet-oob-ondernemingen. Deze kwaliteit was nog aanzienlijk minder dan die van de controles van grote kantoren. En die liet al ernstig te wensen over. De AFM achtte ingrijpende maatregelen geboden om de kwaliteit op het gewenste niveau te brengen.

Het is niet meer dan logisch dat de combinatie van controle en advies ook in het mkb aan banden wordt gelegd. Zoals Moling en Ham zelf al aangeven zoeken mkb-bedrijven in hun accountant een betrokken dienstverlener. Het is onwenselijk dat de accountant vanuit deze positie van financieel vertrouwenspersoon ook de controle uitvoert. Deze dubbelrol verhoudt zich niet met de onafhankelijkheid die voor controles noodzakelijk is.

Moling en Ham zouden er beter aan doen oplossingen voor dit onafhankelijkheidsprobleem aan te dragen. De sector is er niet mee gediend wanneer accountants zich gaan verliezen in gekissebis over wie van hen schuldig is aan het geschonden vertrouwen. Wat gevraagd wordt is een gezamenlijke, eensgezinde aanpak met onderkenning van de eigen tekortkomingen.

Een iets gewijzigde versie van deze opiniebijdrage is op 5 juni 2015 gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.