Opinie

Maak accountant weer relevant door focus op doelgroepen en afgeven garanties

De kloof tussen wat belanghebbende denkt dat accountant doet en diens feitelijke rol moet gedicht.

Het accountantsberoep zoekt naarstig naar uitwegen uit de impasse waarin het verkeert.
Echter, de door de politiek en accountants genomen maatregelen zullen niet afdoende blijken, want de kern van het probleem - de vaagheid van wat een controle eigenlijk oplevert en voor wie - wordt er niet door aangepakt.
Hoe groot dit probleem is, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek: er bestaat al tientallen jaren een onverminderd grote verwachtingskloof tussen wat belanghebbenden denken dat accountants doen en wat de controle feitelijk behelst.
Veelal wordt gedacht dat de accountant fraude opspoort en ervoor zorgt dat de jaarrekening geen fouten bevat. Accountants zullen echter het eerste ontkennen en het tweede nuanceren onder het mom van de door henzelf bedachte foutentolerantie, 'materialiteit' genoemd.
Dit roept de vraag op voor wie de accountant zich eigenlijk inzet.
In het begin van de twintigste eeuw was de inzet van accountants voor belanghebbenden duidelijker dan nu. Zo bedachten accountants toen verslaggevingsoplossingen die de bescherming van crediteuren verhoogde. Nu echter, moeten accountants voldoen aan de verslaggevingseisen zoals vastgelegd in dikke internationaal geldende handboeken.
De effectiviteit van deze handboeken is niet onomstreden. Zo is door de invoering van actuele waardebepalingen in jaarrekeningen het belang van schattingen sterk toegenomen. Schattingen zijn echter niet of maar ten dele controleerbaar en daarom moet erg gesteund worden op de inschattingen van het management.
Mijns inziens is dat geen controle meer, maar hopen dat het management gelijk heeft (en eerlijk is). Toch kan actuele waardebepaling relevant zijn voor bepaalde gebruikersgroepen, maar voor andere jaarrekeninggebruikers juist niet. Er zijn namelijk meerdere groepen jaarrekeninggebruikers, met elk hun eigen belangen en financiële onzekerheden.
En juist het verminderen van deze onzekerheid is de oorsprong van het accountantsberoep en daarmee de sleutel voor de weg uit de huidige impasse.
De focus van de accountant moet daarom liggen op de behoeften van elk van de verschillende gebruikersgroepen: maak een einde aan de 'one size fits all'- benadering. Accountants kunnen dit bereiken door te innoveren en glashelder te maken voor wie zij opkomen en wat de controle deze groep oplevert. Door bijvoorbeeld gebruik te maken van zogeheten 'standard business reporting' kunnen naast de jaarrekening meerdere alternatieve financiële rapportages worden verstrekt, waarmee tegemoet wordt gekomen aan de behoeften van de specifieke gebruikersgroepen. Zo kunnen accountants technieken ontwikkelen om de positie van crediteuren en banken beter te beschermen en hierbij garanties afgeven inzake terugbetalingsmogelijkheden.
Tegelijkertijd kunnen accountants technologie ontwikkelen voor het opsporen van (management)fraude en daarover zekerheid verschaffen, want juist fraude heeft in de afgelopen jaren een grote impact gehad op de financiële markten en de samenleving als geheel.
Om de garanties en verschafte zekerheiden concreet te maken, dienen accountants een schadefonds op te richten dat schade als gevolg van calamiteiten dekt. Deze aanpak helpt accountants om uit de schaduw van het management te durven stappen en zich weer te onderscheiden ten bate van de gebruikers van de jaarrekening die zij controleren.
Genoemde innovaties en het calamiteitenfonds kosten ongetwijfeld veel geld en tijd, maar zijn essentieel om de accountant weer relevant te maken en het beroep een nieuw elan te geven.

Deze bijdrage is ook verschenen in het Financieele Dagblad van 2 juli 2014.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Joost van Buuren is voorzitter van de kerngroep Accounttech/Controle van de Toekomst en hoogleraar Auditing & Assurance aan Nyenrode Business Universiteit. Zijn leerstoel is gericht op controlemethodologie en controlekwaliteit.

Gerelateerd

3 reacties

Arie W. Schmidt

Sedert de vertrouwensleer (1932/33) van wijlen hoogleraar Limperg werd er al eindeloos geschreven over het dichten van de zgn. verwachtingskloof. De vraag is dan ook af of men die wel wil dichten. Bij transparantie zou het maatschappelijk verkeer de tarieven wellicht niet meer accepteren. Daar een groot gedeelte van o.a. de controlewerkzaamheden wettelijk zijn voorgeschreven en als een soort “gefundenes Fressen” zouden kunnen worden beschouwd, past echter volledige openheid en bescheidenheid.

Joost van Buuren

Beste Wim, Kortweg beoogt het schadefonds het volgende: - het versterken van de onafhankelijke positie van de accountant; - het versterken van het vertrouwen in de controle door het maatschappelijk verkeer; - een randvoorwaarde bieden dat accountants kunnen gaan innoveren en pioneren. Ik ben voornemens in een aanvullende bijdrage, zowel de beoogde innovaties en het schadefonds nader toe te lichten. Ik meld alvast dat een belangrijke voorwaarde is dat het schadefonds alleen zou moeten gelden voor de nieuwe controles met duidelijke garanties voor de gebruiker, niet voor de huidige vage verklaringen. Wat betreft jouw voorbeelden, dit zijn inderdaad mogelijkheden waar je aan kunt denken. Ook het tweede voorbeeld, een lastige situatie met veel onzekerheid, biedt juist een kans voor accountants! Daarvoor moeten zij wel technologie gaan ontwikkelen om garanties te kunnen gaan afgeven dat subsidiebestedingen voldoen aan de voorwaarden. Naar alle waarschijnlijkheid wordt de controle dan meer Popperiaans ingestoken (bewijzen zoeken dat het management het onjuist heeft). Lekker kritisch, doortastend en street-wise! Hoe beter de accountant hiertoe in staat is, hoe relevanter het beroep weer wordt. En als het dan toch mis gaat dan kan het fonds de schade vergoeden voorzover de accountant garanties heeft gegeven. En als de accountant geen of heel lage garanties durft af te geven, dan is dat ook een heel relevant signaal voor de gebruiker.

Wim Nusselder

Beste Joost, Bedoel je dat accountants garanties moeten afgeven (bijv. van kredietwaardigheid van gecontroleerden) en ten laste van hun tarieven een fonds moeten vullen waaruit bijv. crediteuren afgelost kunnen worden als een afgegeven garantie op kredietwaardigheid niet terecht blijkt? Of -in een werkveld waarmee ik bekender ben- zouden accountants garanties moeten afgeven dat ontwikkelingsorganisaties die overheidssubsidie doorsluizen naar organisaties in de Derde Wereld dat op zo’n manier doen dat de uiteindelijke subsidiebestedingen voldoen aan de overheidssubsidievoorwaarden en uit zo’n fonds moeten opdraaien voor fraude, corruptie en ander onbedoeld gebruik van ontwikkelingshulp?

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.