Martine
Net terug van vakantie en het nieuws even gemist: Martine Frijlink, opgestapt als bestuurder bij KPMG. Met grote schrik: is mijn held gevallen?
De berichtgeving rond deze gebeurtenis blijkt summier. Martine had bij mij inmiddels mythische status gekregen, want ik citeerde haar te pas en te onpas en maakte het verhaal ook steeds mooier. Ik droomde inmiddels van haar en moest 's morgens aan mijn echtgenote uitleggen dat zij vermoedelijk niet eens weet wie ik ben.
Misschien had Martine het niet zo willen zeggen, maar in mijn perceptie heeft zij het wel gezegd, enkele maanden terug op een congres te Rotterdam: "De eerstvolgende partner die zich verschuilt achter instructies van compliance of vaktechniek, mag wat mij betreft vandaag nog weg". Ferme taal, die van Martine mijn Jeanne d'Arc maakte.
Ik heb wellicht begrepen wat ik wilde horen: een accountant met verstand, die afstand neemt van regelgeneuzel en gruwt van het niet willen nemen van eigen verantwoordelijkheid. Eindelijk iemand die door heeft dat de accountancy zich laat blind slaan door politiek, AFM en media en daar 'nee' tegen zegt. Iemand die begrijpt dat toezicht, intern en extern, het gevaar in zich bergt dat het werk niet meer wordt gedaan om zo goed mogelijk de klus te klaren, maar verwordt tot het gedachteloos navolgen van een set regels. En wordt er een regel gemist, dan moeten daar nieuwe regels voor komen, of straf.
Ik verlang zo naar de terugkeer van de echte accountant die met trots staat voor wat zijn bestaansrecht is - bijdragen aan de betrouwbaarheid van financiële verantwoordingen - en uitsluitend die handelingen verricht om dat bestaansrecht blijvend te rechtvaardigen.
En het kan mij niets schelen of hij al zijn bevindingen nou wel of niet vastlegt, tijdig afrouleert, de juiste verklaring hanteert of al zijn pe-punten heeft gehaald, als hij maar staat voor die handtekening en daar verantwoordelijkheid voor neemt ten overstaan van het maatschappelijk verkeer.
Martine gaf aan waar het om ging: een accountant die weer weet waarvoor hij op aarde is, wie zijn klant is en wie het object van controle, zijn handen vuil maakt en doorgaat tot de klus geklaard is. Ik ga haar missen, maar blijf haar citeren (althans, in de versie die ik er van gemaakt heb).