Opinie 02 april 2014

Astronomische uurtarieven

De uurtarieven van accountants zijn de afgelopen decennia de pan uit gerezen en hebben inmiddels astronomische hoogtes bereikt. Klanten beginnen steeds meer te morren en vragen te stellen of het niet 'een onsje minder kan'. En terecht.

Als je objectief de uurtarieven bekijkt die we als accountant in rekening durven te brengen, zijn ze eigenlijk ook wel belachelijk hoog. Zonder gêne brengen we voor een assistent algauw een tarief in rekening tussen de € 75 en € 100. Opgegroeid in de tijd van de guldens, reken ik dit toch nog even om: ergens de 165 en 220 gulden. Hoe je het ook wendt of keert, dat is serieus veel geld. En dan hebben we het nog niet eens over de echt serieuze tarieven van relatiebeheerders, teamleiders en uiteindelijk de accountant zelf.

Natuurlijk: kwaliteit kost geld zult u zeggen. Maar in tijden dat steeds meer werk wordt gestandaardiseerd, computers het werk van de accountant gaan overnemen en de jaarrekening als verantwoordingsobject ook geen lang leven meer lijkt beschoren, heeft de accountant niet meer het alleenrecht op het leveren van kwaliteit.

Voor werkzaamheden waarvoor een hoge opleiding, veel denkkracht en creativiteit is vereist, kan uiteraard een hoog (hoger) tarief in rekening worden gebracht. Daarentegen zit de kracht van de accountant natuurlijk niet in het uitwerken van de kolommenbalans, het opstellen van een rondrekening van de btw, het kopiëren van bankafschriften of het controleren van 25 facturen of er wel een paraafje op staat. Aan dit soort werkzaamheden hoort logischerwijs een ander en lager prijskaartje te hangen. De (hoogopgeleide) accountant zou als professional pas in beeld moeten komen bij complexere werkzaamheden rondom verslaggeving, assurance en procesbeheersing. Of hij moet zijn tarief aanpassen.

Laten we ook heel snel stoppen met allerhande vage doorbelastingen die er de afgelopen jaren zijn ingeslopen. In het verleden waren dergelijke opslagen wellicht opportuun, maar ze worden nu jaar na jaar in stand gehouden ongeacht de vraag of dit nog altijd terecht is. Neem als voorbeeld de ‘standaard' doorbelasting voor rapportagesoftware van de accountant. Los van het feit dat er niet veel meer wordt doorontwikkeld aan dit soort pakketten, hoop ik dat de initiële kosten inmiddels toch wel terugverdiend zijn. Zo niet, dan vrees ik dat dit ook niet meer gaat gebeuren.

Een ander voorbeeld zijn de (risico)opslagen op tarieven voor auditopdrachten. De exposure is wellicht groter dan bij een samenstelopdracht, maar hoort audit niet tot het ‘standaard' dienstenpallet van de accountant? Hier is de accountant toch (onder andere) voor opgeleid? Waarom zou een hoger tarief dan reëel zijn? Bovendien betekent een hoger tarief dat er minder uren aan een opdracht kunnen worden besteed. De kans is groot dat dit dan ook nog eens ten koste gaat van de kwaliteit.

Het zal niet iedereen even makkelijk vallen om de tarieven eens een keer niet te verhogen of zelfs te verlagen. We ontkomen echter niet aan een grondige herberekening van de tarieven in relatie tot de geleverde prestaties. Maar als echte rekenmeesters komen we vast tot de juiste uitkomsten.

Deze bijdrage is ook als column geplaatst in het aprilnummer van Accountant.