Opinie

Alleen audit, maar dan echt

De discussie die Paul Koster aanwakkerde en door Jules Muis in een reactie nog iets werd aangescherpt is een prima startpunt voor fundamentele herziening van de controlefunctie.

Het beroep mag niet opnieuw in dezelfde valkuil stappen als begin deze eeuw, toen drie van de vier grote kantoren hun adviespraktijken van de hand deden. KPMG aan Atos Origin, EY aan Cap Gemini en PwC aan IBM. En luttele jaren nadien werden die adviespraktijken opnieuw opgebouwd tot wat ze nu zijn.

Het is overduidelijk dat de adviespraktijk bij de grote kantoren een zeer belangrijk deel van de totale inkomsten genereert en het is even duidelijk dat de inkomsten uit de controlepraktijk al jaren onder grote druk staan.

De recente geschiedenis laat zien dat zelfregulering in de auditmarkt niet werkt. We kunnen nu opnieuw proberen om de controle en adviestakken van elkaar te scheiden en de adviestak naar de beurs te brengen, maar als we de auditpartners - en niet-partners, die via de beurs aandelen zouden kunnen kopen - vervolgens aandeelhouder laten zijn (al dan niet met stemrecht), is het een schijnvertoning.

We gaan dan in de eerste plaats een herhaling zien van wat zich begin deze eeuw afspeelde: de adviestak wordt verkocht, hetgeen voor de bestaande partners een behoorlijke opbrengst met zich mee zal brengen. Daar is op zichzelf niets mis mee, maar dan moeten die auditpartners (en andere accountants) nadien geen belang blijven houden in de adviestak.

Als, zoals Koster voorstelt, de adviestak naar de beurs wordt gebracht dan zouden voor aandelenbezit precies dezelfde zwaar restrictieve regels moeten gelden als nu ook gelden voor accountants die bij de controle zijn betrokken.

Ik zie niet in waarom een auditpartner of andere accountant van kantoor X aandelen zou mogen hebben in de beursgenoteerde adviespraktijk die kantoor X publiekelijk heeft verkocht. Dat lijkt de kat op het spek binden, zeker als die accountants een dividendbelang hebben in de opbrengsten van hun voormalige collegae.

Het beroep worstelt al vele jaren met het thema onafhankelijkheid. Telkens worden maatregelen genomen die dan enkele jaren later om welke reden dan ook weer ongedaan worden gemaakt. De wetgever en NBA hebben inmiddels een duidelijk standpunt ingenomen: geen advieswerk als er controlewerk wordt verricht.

De structuur die Paul Koster voorstelt kan wellicht werken, als we dan kantoren krijgen die daadwerkelijk het predicaat audit only kunnen dragen. Dan komt er ook weer een transparante vorm van concurrentie op gang: kantoren kunnen de verliezen die mogelijk uit low balling voortvloeien, nimmer meer compenseren met hoge adviesopbrengsten.

De andere optie? Lever de controlelicentie in en hou je bezig met advies- en of samenstelwerk. Daarmee kun je een prima boterham verdienen.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Prof. dr. Peter Diekman RA is partner van FourValue BV en hoogleraar aan de University of Curaçao en de Anton de Kom Universiteit van Suriname.

8 reacties

Sybren Kalkman

Beste Marcel, Ik ben het eens met Arnout. Maar een principiële discussie gaat voorbij aan wat ik zeg: als er een belang is, moet het ook mogelijk zijn daar een bedrag aan te hangen. Ik kan me voorstellen, dat bijvoorbeeld een bank groter vertrouwen geniet en daardoor goedkoper kan financieren met een verklaring van een audit only-firm. Zo'n audit is om tal van redenen duurder, maar die lagere financieringskosten compenseren dat. Stel dat staatsbanken ABN-AMRO en SNS Reaal die eis bij hun aanstaande wisselingen in de markt zouden neerleggen, dan lijkt me dat meer in beweging te brengen dan onze discussies. Zo'n daad haalt veel meer uit dan regelgeving. Het is ook vast mogelijk partijen in de markt een uitspraak te laten doen of ze bereid zijn wat meer te betalen of toe te geven op hun beleggingsrendement als de verklaring van een audit only firm komt. Doe dat onderzoek, Marcel!

Hans Dijkstra

Gedeelde smart is halve smart, we worstelen inderdaad niet voor het eerst, en ook niet alleen met dit dillemma, lees Michael Skapinker in de FT van 19 feb. ’14 (zie hierna). Daarom is er juist ook debat gewenst over de bijdrage van Peter van der Zanden (elders op deze site). Dan kan je nadenken over een fundamentele structuurwijziging en ontsnappen aan veel problemen die inderdaad al veelvuldig op deze site zijn gepasseerd. "The Big Four have maintained a wholesome image while doing exactly what they want Years ago, I attended a discussion at London’s Brunel Business School that brought together people who never normally met: airport managers, pub owners, healthcare workers and others from the private and public sectors. There was a presentation from two health visitors, the nurses who see new UK parents at home after a baby is born. Their job was an ambivalent one, the health visitors said. They were there to help, but also to watch out for worrying signs – of depression or possible abuse. That’s an awkward situation, the Brunel facilitator said. Had any of the corporate people had experience of someone who was there both to assist and keep an eye on them? Yes, they chorused. Our auditors. The years since have proved how different these professions are. If disasters occurred under the gaze of health visitors, they would be shamed in public inquiries and subjected to such tabloid abuse that many would never work again. The Big Four auditors appear to thrive no matter what they do. “EY fined £750,000 for audit of Christmas hamper company,” the Financial Times reported in December, referring to EY’s role in auditing Farepak, which collapsed after 114,000 people had entrusted their savings to it. “Deloitte fined record £14m over MG Rover case,” the FT said in September after the auditor failed to manage conflicts of interest with investors who extracted an estimated £40m from the carmaker, which collapsed at a cost of 6,000 jobs. (Deloitte has won leave to appeal part of the ruling.) “PwC fined £1.4m for audit failure,” we reported in January 2012 after its UK arm had failed to discover that JPMorgan Chase, the US bank, had not properly ringfenced billions of dollars of clients’ money. Last month the US Securities and Exchange Commission said KPMG had agreed to pay $8.2m to settle charges that it had improperly provided non-audit services to clients whose books it was auditing. Before the 2008 banking crisis, auditors had shown a “worrying lack of scepticism” in auditing financial institutions, the UK Financial Services Authority said. In 2002 Andersen was shattered by its role as both auditor and consultant to Enron, the US energy trader that collapsed in disgrace. Regulators decided then that the problem was the provision of both auditing and consulting services. If a firm hoped to win a contract to install a company’s computer system or restructure its manufacturing arm, it might hesitate to expose its financial malpractices. It was as if those health visitors were keeping an eye on worryingly unhappy babies while selling the mothers breast-milk substitute. The US Sarbanes-Oxley Act restricted the services accountants could sell to audit clients. The firms were contrite. Their consulting arms were largely sold or spun off. PwC ran a US TV campaign showing a driver leaving a note on a car he had bashed, with the tagline “The softest pillow is a clear conscience”. That seems a long time ago. The Big Four again have thriving consulting businesses. While their audit revenues fell $5bn over the past five years, consulting turnover has gone up $16.1bn. Their overall revenues rose to $113.8bn last year from $110.2bn in 2012. And despite the continuing run of accounting scandals, they are lobbying furiously against significant reform. When a draft regulation suggested the European Commission was planning to order them to shed their consulting arms and limit audit relationships to as little as six years, the Big Four revolted. It largely worked. It looks as if they will be able to carry on much consulting work, provided their fees from a client do not exceed 70 per cent of what they charge for auditing. Companies will have to rotate auditors every 10 years, with a 10-year extension if they put the contract out to tender. I first wrote on this subject 30 years ago (equivalent to three European audit cycles, or one-and-a-half if it goes out to tender) and I am breathless with admiration for the big firms’ ability to maintain a stodgy public image while being involved in so many scrapes and for managing to grow consulting arms every time an old one is cut off. Anyone contemplating an auditing career can be assured that this is a business that will never be tamed, let alone die. And while it may not be as socially useful as being a health visitor, it pays a lot more."

Arnout van Kempen

Ja, maar let op, het argument "het is een wettelijke taak" is geen argument. Waarom is het een wettelijke taak? Omdat, als het goed is, de wetgever iets wilde regelen dat de markt niet zelf kon regelen. Omdat de wetgever, als het goed is, een zwakkere partij wil beschermen die zichzelf niet kan beschermen. Dat het een wettelijke taak is betekent dat je, om de situatie goed te analyseren, op zoek moet naar die belangen die de wetgever tracht te beschermen. De markt kon dat kennelijk niet, anders was er geen wettelijke taak. Maar de wet als zodanig is niets.

Marcel Pheijffer

Nee Sybren, volgens mij snijden dat soort argumenten geen hout. Uitgaan van de bedrijven of hun beleggers is niet het issue. Het gaat om een wettelijk gedefinieerde taak. Dat is een verplichting. Of bedrijven (en hun belgegers) dat nu willen of niet. Je vertrekpunt om vanuit de markt te gaan kijken lijkt me dan ook onjuist.

Sybren Kalkman

Ik heb al vaker betoogd, dat het probleem van de onafhankelijkheid niet goed op te lossen is. Er blijken aan elke oplossing steeds weer flinke nadelen te zijn, en die oplossingen worden al zolang als ik in het beroep zit herkauwd. Ik ga hier die nadelen niet nog een keer opnoemen. Ik denk dat het beter is te kijken of we het probleem op kunnen lossen binnen de huidige structuur. Bijvoorbeeld: wie is er eigenlijk bereid om te betalen voor de controle door zo'n audit-only firm? Zijn er beleggers die meer vertrouwen in de verklaring en de onderliggende jaarrekening hebben als die van zo'n firm komt? Kunnen we de waarde van zo'n controle bepalen doordat de betreffende klanten lagere financieringskosten heeft? Dat soort argumenten snijden hout.

Rik Blijham

Hier kan ik mij geheel in vinden. En , Gerard, we zijn het geheel eens als het gaat om de ViO en de noodzaak controle en advies ook in het MKB strikt te scheiden. Ik voel er echter niet voor om nu weer een stelsel van zware sancties op te tuigen door de splitsing niet op organisatieniveau maar op opdrachtniveau in te regelen. Is dat niet enkel bedoeld om de commerciële belangen van de accountantskantoren te ontzien?

Gerard Dirven

Beste Peter, Uit oogpunt van onafhankelijkheid ben ik een verklaard voorstander van het audit only concept waar het (wettelijke) controle opdrachten betreft. Zie daarvoor ook mijn reactie op het artikel van Paul Koster en mijn tegenstem tegen de ViO die teveel probeert de kool en de geit te sparen. Inderdaad weer een voorbeeld van niet werkende zelfregulering (hoewel breed geconsulteerd en daarin door politiek en marktpartijen geaccepteerd). Voor mij is het voldoende om het audit only concept op opdrachtniveau in te regelen in plaats van zover te gaan organisaties op te splitsen. Dat is niet noodzakelijk mits de scheiding op opdrachtniveau stringent wordt nageleefd, met zware sancties indien daartegen wordt gezondigd. En dan niet op basis van de huidige ViO, maar op basis van controle dan verder niets. Ook in het MKB. Omdat we niet voor deze weg hebben gekozen denk ik wel dat het er in de toekomst toe gaat leiden dat kantoren gescheiden gaan worden. Omdat de geit het niet kan laten om de kool op te eten.

Marcel Pheijffer

Hear, hear!

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.