Zeg 'ja' tegen nevenfunctie
Het is een drukke tijd, je bent professioneel en ambitieus en er is hevige concurrentie om promotie te maken. Dus er zit niets anders op: meer uren werken. Toch kan er best iets bij.
Je begint een zwembandje te krijgen en zou eigenlijk naar de sportschool moeten, maar wanneer? Je hebt je vrienden al een tijd niet meer gezien, ach, dat komt over een paar maanden wel weer. Je partner heeft het gelukkig ook druk, want anders zou die wellicht het opgeknapte Rijksmuseum willen bezoeken...
Alle reden dus om nee zeggen tegen de zoveelste onvermijdelijke vraag of je bestuurslid wilt worden?
Misschien ben je zwanger of red je het maar net met je jonge gezin of heb je zieke familieleden en moet je inderdaad goed nadenken waaraan je je tijd besteedt. Of zoek je alleen maar een excuus?
Kunnen er ook goede redenen zijn om ‘ja' te zeggen tegen een nevenfunctie? Natuurlijk, het is goed voor je netwerk en ja, het kan goed zijn voor je carrière. Maar is het niet veel belangrijker dat je interessante mensen ontmoet? Of dat je leert zaken van een andere kant te bekijken en met de rest van het bestuur tot goede besluitvorming te komen?
Je staat met de voeten in de klei, je leert hoe de wereld in elkaar zit, je leert verantwoordelijkheid te dragen en met risico's om te gaan. Is dat niet bijzonder nuttig voor de organisaties waarbij je als accountant over de vloer komt?
Je zit dan eens aan de andere kant van de tafel, voelt de jeuk of de plaatsvervangende kromme tenen wanneer de controlerend accountant nauwelijks komt maar toch een fikse nota stuurt of jouw medewerkers terechtwijst over iets kleins, of op onpersoonlijke manier praat over jouw organisatie. Zodra de rollen zijn omgedraaid, leer je te reflecteren op je eigen rol als accountant, een les van onschatbare waarde.
Je maakt wellicht dingen mee die diepe indruk op je maken. Zelf vergeet ik nooit meer mijn ontmoeting - als penningmeester van Amnesty - met die Mexicaanse generaal die gevangen was gezet omdat hij vond dat gevangenen in Mexicaanse gevangenissen niet meer mochten worden gemarteld. Hij had alle briefkaarten meegebracht die hij in de gevangenis had gekregen toen Amnesty actie voor hem had gevoerd: een kniehoge stapel van kaarten over de oppervlakte van een flink tapijt. Deze kaarten hadden hem geholpen zijn eigen martelingen te dragen en hem uiteindelijk vrij te krijgen.
Ja, je maakt vast fouten of near misses, want dat gebeurt namelijk wanneer je zelf verantwoordelijkheid neemt. Zo word je gepokt en gemazeld. En je moet dingen doen die je op je werk niet durft. Misschien moet je iemand ontslaan. En ja, je moet efficiënter met je tijd omgaan - maar dat moest je toch al.
Maar het belangrijkste van een nevenfunctie: je draagt bij aan de maatschappij en je wordt er een betere accountant van. Doe het, dat kan er best bij!