Letterlijk en figuurlijk bedorven!
In wat voor wereld leven we toch! Afgelopen donderdagavond de uitzending van Zembla gezien over grote slachterijen. Jongens, wat een bende.
Zo omgaan met de kwaliteit en veiligheid van voedsel bestemd voor menselijke consumptie is gewoon crimineel gedrag.
En ook hier zie je in de praktijk weer niet goed functionerende (control)mechanismen. Wel veel window dressing zoals een code of conduct, een klokkenluidersregeling en een ogenschijnlijke ambitie voor verantwoord en duurzaam ondernemerschap, dat onder meer tot uitdrukking komt in het gebruiken van het 'beter leven'-keurmerk.
Maar in de praktijk zijn het alleen maar weer loze woorden. Sterker, het werkt zelfs averechts, ook veroorzaakt door een slechte tone at the top met een angst- en doofpottencultuur.
Verder niet functionerende kwaliteitscontroleurs (is geprivatiseerd!), dierenartsen die geen Nederlands spreken en niet optreden bij misstanden, een slecht slachtproces met bacteriële infecties door vele buitenlandse (goedkope) werknemers die daartoe niet gekwalificeerd zijn, en last but not least: het gaat alleen weer om economisch gewin.
Vlees wordt versneden en gemengd, het al jaren diepgevroren vlees wordt ontdooid en weer op de markt gezet als vers vlees, afgekeurde retouren worden versneden en weer van nieuwe etiketten voorzien en het beter leven keurmerk wordt misbruikt. Kortom, een letterlijk en figuurlijk bedorven wereld.
Ook bij dit soort bedrijven komen toch controlerende accountants! Kijken zij ook weg bij een dergelijk frauderend en crimineel gedrag? Zij moeten toch ook iets vinden van de kwaliteit van de interne beheersing? Zij zouden toch ook meer gaan doen aan de cultuur bij bedrijven en aan risicoanalyses, inclusief de aandacht voor duurzaamheid en maatschappelijke berichtgeving?
We hebben als NBA toch zo'n mooi rapport uitgebracht over de verbreding van de Poortwachtersfunctie? Moeten we als controlerend accountant in deze crisistijden dan ook niet meer controle-uren maken om meer zekerheid te krijgen over al deze aspecten? We weten toch dat bedrijven in deze tijden grenzen gaan opzoeken en zelfs (bewust) overschrijden?
Ook dit kunnen we vast weer relativeren en goedpraten, maar begrijpen doe ik het niet meer. Eet smakelijk!