NBA

Over principes en vangrails

Ik ben een groot voorstander van regelgeving die op principes is gebaseerd. Niet regels maar principes bepalen de ethiek van accountants. Het moeten naleven van regels zonder dat je weet waarom, heeft geen waarde.

De ethische principes voor accountants laten zich in twee woorden samenvatten: 'gedraag je'. Met een belangrijke toevoeging: 'opdat de maatschappij je vertrouwt'. Want het gaat niet over wat de accountant van zichzelf vindt, maar over de perceptie van die ander.

De geschiedenis leert dat de naleving van principes niet altijd een gegeven is in de perceptie van die externe belanghebbenden. Al vinden accountants zelf dat zij met het geven van adviezen bij de door hen gecontroleerde beursfondsen nog steeds tot onafhankelijke oordelen kunnen komen, de politiek (als vertegenwoordiger van de maatschappij) heeft daarover anders geoordeeld. En de NBA heeft namens diezelfde maatschappij vragen gesteld aan accountants die zich associëren met een door hen gecontroleerde voetbalclub. Hoe goed ook geregeld, je hebt mogelijk de schijn tegen in de ogen van de redelijke en geïnformeerde derde.

Het AFM-rapport over commerciële prikkels maakte een tour d' horizon van de dilemma's bij het naleven van principes. De toezichthouder die acteert namens het maatschappelijk verkeer kwam met een belangrijke observatie: als je op principes gebaseerde regelgeving hebt, dan moet je ook kunnen handhaven. En naar de mening van de AFM kon dat niet op basis van de teksten van de VGC. Dit is overigens in lijn met de ontwikkelingen in de Code of Ethics, waarvan we de meest recente versie in Nederland met de onafhankelijkheidsregels doorvoeren. Vandaar dat het ministerie van Financiën de NBA om een uitdrukkelijke actie vroeg: kom met toetsbare en handhaafbare ethische regels.

Wie niet alleen de kop van het FD-artikel maar ook het consultatiedocument over de Verordening inzake Onafhankelijkheid goed leest, ziet het bovenstaande dilemma. Herkent dat de regelgeving nog steeds is gebaseerd op principes. Maar ook dat er een paar vangrails zijn aangebracht in lijn met de principes.

De discussie over de grenzen aan giften, gastvrijheid en sponsoring is een heftige maar wel een goede. Het gaat mij niet eens om die specifieke onderwerpen, maar over het principe erachter. Want er zijn meer onderwerpen waarbij vangrails zijn geplaatst. Het raakt de kern van het ethisch handelen van de accountant: ethiek gaat ook zover dat je wel eens iets moet laten terwijl je zelf vindt dat je het netjes hebt geregeld. En accepteer je vangrails op de snelweg terwijl je van jezelf weet dat je binnen de rijstroken blijft? De nu voorgestelde vangrails zijn een uitvloeisel van de principes en niet een doel op zich. Want dat is nu net niet de bedoeling en kan ook weer averechts gedrag uitlokken.

Als u suggesties heeft om die vangrails naar een andere plek te verplaatsen, dan nodig ik u van harte uit om te reageren op het consultatiedocument.

Wel met twee suggesties om de grootste kans van slagen te hebben:

  1. schrijf het op met de bril op van het maatschappelijk verkeer, en
  2. ze moeten bijdragen aan toetsbaarheid en handhaafbaarheid.

U kunt uw reacties tot 2 september 2013, 09.00 uur kenbaar maken.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Peter Eimers is partner bij EY en hoogleraar Audit & Assurance aan de accountantsopleiding van de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Gerelateerd

6 reacties

Ron

Anton Ewoldt en Gert-Jan Jordaan, Waar is het maatschappelijk verkeer dan wel aan toe? Ik ben niet geinteresseerd in wat accountants niet kunnen (dat is me een jaar dat ik deze site bezoek wel duidelijk), maar wat kunnen jullie als professionals betekenen voor het maatschappelijk verkeer? Seksrellen veroorzaken, adviescontracten opstellen, K3 liedjes zingen.....? Graag geen schijnantwoorden geven.

Matthijs Pool

Het schijnt zo te zijn dat je in wezen onafhankelijk kunt zijn.

Gert-Jan Jordaan

Natuurlijk is de reactie van Harrie Mock iets te kort door de bocht, maar het is wel bijzonder om te zien dat de niet diplomatieke antwoorden leiden tot een onvoldoende. Staat deze student echt zo slecht in het beroep? De student heeft waarschijnlijk van dit examen iets geleerd. De volgende keer niet zo open en transparant zijn? De kern van in wezen en in schijn? Zou het nu echt zo zijn dat deze student volgende maand, als hij weer op mag, geheel volgens de wens (perceptie) van de examinatoren de "goede" antwoorden geeft en daarmee probeert de examinatoren te overtuigen van zijn wezen? Of is het slechts schijn......?

Harry Mock RA

AT:anton ewoldt jammer dat deze kandidaat niet geslaagd is ,hij zou een aanwinst zijn voor het beroep: -krities denker -voor zijn mening durven uitkomen, ook in een risicovolle examensituatie -kritiek durven te leveren op het gevestigde schema van de fundamentele beginselen dat kennelijk als te ingewikkeld wordt ervaren -inleving in de gedachtenwereld van het m.v. Kortom, deze kandidaat gaf blijk van een gezonde PKI ,ik hoop dat hij ooit accountant zal worden.

anton ewoldt

Vorige week had ik een kandidaat die bij het onderwerp onafhankelijkheid mij tegenwierp waarom de accountants toch zo moeilijk doen om steeds harder te roepen dat zij onafhankelijkheid hoog in hun vaandel dragen, maar er in de praktijk met de pet ernaar gooien of via een ingewikkeld schema van in kaart brengen welke bedreigingen voor de fundamentele beginselen een niet te verwaarlozen risico te weeg brengen en dan bij de evaluatie er altijd een oplossing voor weten te vinden om de opdracht toch maar weer te aanvaarden of te continueren. Zijn tweede argument was dat `wij` de niet accountants of zoals u wilt het m.v. allang weten dat `wie betaalt; bepaalt. Ik schrok hier toch wel even van, want mijn bedoeling was verder te gaan met o.a. het artikel van Barbara Majoor in de afscheidsbundel aan Schilder "ethiek, controle en toezicht (mrt. 2010) in mijn achterhoofd. Hierin stelt zij dat naast regelgeving, ook toezicht, handhaving en transparante communicatie de pijlers zijn van onafhankelijkheid; dus in wezen altijd integer zijn en blijven. U begrijpt dat deze insteek mij en de kandidaat niet verder hielpen en toen maar begonnen ben over onderscheid in wezen en in schijn, dat ook misging. Kern van kandidaats verweer was in de nabespreking: ik kom al jaren bij dezelfde relaties en voor mijn werk is het essentieel goed bevriend te zijn met mijn klanten en hun adviseur -familias ben en de rest window- dressing is van de heren accountants. ? Gelukkig ging er meer mis en begreep hij dat hij dit examen helaas niet gehaald heeft. Dit was wel een voorbeeld dat een kandidaat door de bril van het m.v. keek. Hopelijk zal die opvatting niet overheersend zijn en uit de discussies met belanghebbenden wordt er gelukkig toch wel wat genuanceerder over onafhankelijkheid gedacht.

Pieter Mansvelder

Peter, vandaag bleek bij 2 praktijkexamens nog eens hoe belangrijk het is om door de bril van het maatschappelijk verkeer naar het onafhankelijkheidsvraagstuk te kijken. Ja, in beide gevallen was goed nagedacht over onafhankelijkheid. En ja, dat was vooral gebeurd vanuit het perspectief: 'welke interpretatie van de situatie past het beste bij de mogelijkheid om binnen de regels een controleopdracht te kunnen continueren cq aanvaarden?' In beide gevallen werd een opdracht uitgevoerd die in meerdere opzichten voldoende stof voor een praktijkscriptie opleverde. De bril van het maatschappelijk verkeer werd tijdens het examen opgezet. Je mag één keer raden wat de conclusie was ...

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.