Nieuw COSO-rapport, nog steeds fraude en corruptie
Op 14 mei 2013 is het vernieuwde COSO-rapport gepubliceerd, veertig jaar na Watergate, de affaire die aanleiding was voor de Foreign Corrupt Practices Act die in 1977 door de Verenigde Staten werd vastgesteld.
Deze wet moest een eind maken aan corruptie en illegale transacties, waarvoor sterk werd ingezet op de interne controle van organisaties. Voortaan zouden alle Amerikaanse bedrijven verplicht moeten rapporteren over de effectiviteit van hun 'internal control' systeem. En van accountants wordt gevraagd om een accountantsoordeel bij dit verslag van het management.
In 1992 verscheen het eerste COSO-rapport: het raamwerk voor deze publieke verantwoording over de effectiviteit van 'internal control' systemen. Uiteindelijk heeft de Sarbanes-Oxley wet na het Enron-debâcle deze verplichting opgelegd aan Amerikaanse beursgenoteerde ondernemingen en wordt COSO internationaal en ook in Nederland gevolgd in de corporate governance-regelgeving over 'internal control'-verantwoordingen.
Helaas weten wij nu dat corruptie en fraude met deze wet- en regelgeving niet de wereld uit zijn. Internationaal is er de laatste jaren in de bancaire sector het nodige aan het licht gekomen dat het resultaat was van corruptie en fraude. De banken die in 2008 aan het overheidsinfuus moesten, hadden enkele maanden daarvoor nog een 'in control'-verklaring ontvangen van zowel het management als de accountant.
Ook in Nederland hebben we recent weer fraudeschandalen achter de rug. Een groot deel van de beurswaarde van Imtech NV is verdampt, mede veroorzaakt door een leiding die alleen 'goed nieuws' wilde horen. De kruitdampen van het schandaal bij Vestia waren nog nauwelijks opgetrokken.
Het COSO-rapport heeft dus gefaald? Ja, zo lijkt het, want corruptie en fraude zijn nog steeds aanwezig en hebben ook de laatste jaren nog veel schade aangericht.
Maar falen hier de regels of faalt de toepassing van die regels? Het staat buiten kijf dat het COSO-rapport heeft gezorgd voor een eenduidig begrippenkader en vocabulaire om zinvolle en begrijpelijke publieke verantwoording - en afrekening - mogelijk te maken.
Bestuurders, toezichthouders en accountants betrokken bij schandalen als Imtech en Amarantis zal de COSO-maat worden genomen als het over internal control gaat. Daarbij zal met een nieuwe blik worden gekeken naar COSO: niet de regeltjes staan voorop, maar veel meer de ethiek van het handelen.
Dan zal blijken dat het recentelijk aangescherpte COSO-rapport anno 2013 nog altijd een goedwerkend instrument is, gegeven in handen van vakkundige gebruikers.
Gerelateerd
Corruptie? Pas op voor te veel loyaliteit
Om corruptierisico's te vinden moet worden gekeken naar relaties, afhankelijkheden en machtsfactoren die kunnen spelen rondom processen in een organisatie.
Dienst gevangenissen doet aangifte van diefstal van 120.000 euro
De Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) heeft aangifte gedaan van "het wederrechtelijk onttrekken" van middelen bij het gevangeniswezen. Het gaat om een bedrag van...
Haagse ambtenaar verdacht van achteroverdrukken duizenden euro's
Een medewerker van de gemeente Den Haag heeft mogelijk duizenden euro's verduisterd. Het geld kwam van budgetrekeningen van mensen in de schuldhulpverlening. Vaak...
Vrijspraak voor voormalige bestuurders bank Monte dei Paschi
Twee voormalige topbestuurders van de Italiaanse bank Monte dei Paschi di Siena zijn door de hoogste rechtbank definitief vrijgesproken van fraude.
Nederland zakt weer op corruptieranglijst Transparency International
Nederland daalt opnieuw op de anticorruptieranglijst van Transparency International. Volgens de organisatie is sprake van een negatieve trend. Nederland staat inmiddels...