Opinie

De weeffout in het beroep: twee voorstellen

De allergrootsten in het accountantsberoep hebben gewezen op de weeffout die nu voor zoveel gedonder zou zorgen: de accountant wordt betaald door de gecontroleerde. En wie ben ik dan om te beweren dat dat onzin is? Geen idee, maar ik doe het toch. De weeffout zit niet in de inrichting van het beroep, maar in de dagelijkse praktijk.

Laten we voor het gemak even uitgaan van een beursgenoteerde onderneming, waar de accountant de meest zuivere rol speelt vanuit het denken van de accountant zelf: er is een onderneming die eigendom is van de aandeelhouders. Zij zijn de feitelijke ondernemers, zij nemen immers risico met hun kapitaal.

Omdat ze dat niet allemaal zelf willen doen, huren ze personeel in, waaronder een raad van bestuur. Daarin zitten mensen die zelf geen enkel risico nemen met het geïnvesteerde kapitaal, maar die wel graag doen alsof zij de ondernemer zijn. Een belangrijke denkfout, waar helaas te veel mensen, waaronder politici, in mee gaan.

Omdat de aandeelhouders zelf niet echt toezicht op hun personeel, de raad van bestuur, houden, hebben dit soort vennootschappen nog een raad van commissarissen, die passend in de Nederlandse traditie, het belang van de vennootschap moeten dienen, en dus niet alleen dat van de ondernemers, de aandeelhouders.

De RvB legt, middels de jaarrekening, verantwoording af aan de ondernemers, de aandeelhouders, en de RvC speelt daarbij namens onder andere de aandeelhouders, een hoofdrol. En omdat er geen enkele reden is aan te nemen dat de RvB eerlijk is hierin, is accountantscontrole verplicht. De accountant controleert dus NIET de vennootschap, de onderneming of zelfs de RvB. Hij controleert de verantwoording die de RvB aflegt. Ook die denkfout wordt, zeker door politici, te vaak gemaakt.

Wil dit stelsel een beetje werken, dan moet de accountant vanzelfsprekend onafhankelijk zijn van de RvB. Zowel aandeelhouders en RvC als accountant dienen feitelijk doordrongen te zijn van het feit dat de accountant werkt voor de aandeelhouders en niet voor de vennootschap of de RvB.

Ik denk dat dit besef sterk kan worden vergroot door twee maatregelen die het NBA dwingend kan voorschrijven. Ik heb beide voorstellen al enkele malen neergelegd bij het NBA, op het niveau van de directie, maar met een ledenvergadering op komst leek het me ook goed deze voorstellen maar eens aan u voor te leggen. Als iemand het ziet zitten, open de discussie dan eens op de komende ALV.

Voorstel 1:

Het wordt een accountant expliciet verboden om een controleopdracht aan te nemen die niet is verstrekt door de AVA of ALV of door het toezichthoudend orgaan van een rechtspersoon.

Ter toelichting: de wet staat toe dat een RvB een accountant aanwijst. Dat moet wel, want als de Algemene Vergadering van Aandeelhouders (AvA) en RvC in gebreke blijven, zal de vennootschap zelf een accountant moeten aanwijzen. En alleen de RvB is dan bevoegd de vennootschap te vertegenwoordigen. Echter, niets belet accountants om dan de opdracht af te wijzen. Door dit bij verordening te regelen wordt voorkomen dat de concurrent wat minder zuiver in de leer is en de opdracht aanneemt. En de vennootschap met een slapende AvA en een snurkende RvC? Ja, die pleegt dan een economisch delict. Maar dat is haar probleem, niet dat van de accountant. Maak dat maar eens klip en klaar duidelijk aan het maatschappelijk verkeer.

Voorstel 2:

Het MOET voor de aandeelhouders glashelder worden dat zij de accountant inhuren, en niet de onderneming. De kosten waarmee de onderneming onderneemt worden nu verantwoord 'boven de streep'. Maar de accountantskosten zijn in feite helemaal geen kosten van de onderneming, maar van de vennootschap. In feite betalen de aandeelhouders de accountant direct uit hun winst. En dat betekent dat in de jaarrekening de controlekosten verantwoord zouden moeten worden 'onder de streep', bij de resultaatverdeling.

Ik snap dat dat een paar problemen oplevert, maar die moeten dan maar opgelost worden. Kern van de zaak is: als je kosten niet ziet, voel je je er ook niet verantwoordelijk voor. Laat aandeelhouders maar eens zien wat ze betalen, zodat ze zich ook donders goed gaan realiseren dat de accountant 'van hun' is.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Arnout van Kempen di CCO CISA is directeur compliance & risk bij aaff, de fusieorganisatie van Alfa en ABAB. Hij schrijft op persoonlijke titel.

Gerelateerd

22 reacties

Arnout van Kempen

Nu prof Brouwer ook de controleplicht wil afschaffen, en met "de weeffout" aan de slag wil, is het misschien tijd een oud voorstel te herhalen :)

Arnout van Kempen

En jawel, voorstel 1 gaat de wet in. Wetsvoorstel is ter consultatie aangeboden!

Arnout van Kempen

En vandaag lijkt me het antwoord gegeven: een van de twee voorstellen gaat de wet in. Weliswaar alleen voor de OOB's, als ik het goed begrepen heb, maar dat mag de pret niet drukken. Als het toekomst-rapport integraal wordt ingevoerd, dan komt er in de NBA-regelgeving een totaal verbod op het aanvaarden van controleopdrachten die worden verstrekt door het orgaan van de rechtspersoon dat verantwoording aflegt. Voor OOB's komt er daarbovenop dus een wettelijk verbod aan de RvB om de accountant te benoemen. Ik kan werkelijk niet ontevreden zijn over de mate waarin mijn eerste voorstel nu werkelijkheid wordt. Wat wel volledig blijft liggen tot nu toe, is voorstel 2. Eens zien of de heer Nijboer daar interesse in heeft :)

A. van Kempen

Aan één van beide voorstellen is achter de schermen hard gewerkt, door de NBA. Resultaat? Volg de media!

Ron

NBA, wat is er tot nu toe gedaan met de twee voorstellen van Arnout? aangenomen, verworpen, nog niet aan toe gekomen? Ron

Arnout van Kempen

Is er al beweging in het contact dat NBA met MinFin zou leggen hierover?

Arnout van Kempen

Ik constateer inmiddels ondersteuning uit academische hoek. En positief kritisch commentaar en vragen zoals van Hans Dijkstra. Ergens heb ik het idee dat mijn voorstel enerzijds nog wat uitbreiding nodig zou kunnen hebben, maar anderzijds wel in de goede richting zit. Ik zou het bestuur van het NBA dan ook willen vragen, en uitdagen!, de handschoen op te pakken. Ik ga graag in overleg. Overigens, ook als het bestuur dat niet wil doen, ik wil nu wel beloven dat deze voorstellen aan de ALV voorgelegd gaan worden. Als het bestuur dat niet zou willen doen, zoek ik graag uit wat precies de procedure is om een voorstel op de agenda te krijgen.

Hans Dijkstra

De discussie gaat aardig breed inmiddels: erg leuk! Een paar korte reacties: - Als eerste over de laatste reactie van Arnout (over nationalisatie). Wie naar bijv. de corporatiesector kijkt, die ziet dat ‘de politiek’ na een reeks van incidenten, met zo veel maatregelen komt dat je de facto kan spreken over nationalisatie (taakgebied, inkomen bestuurders, etc). Zeker als bij accountants na een volgend groot incident nog sprake zou zijn van een big3; - Een tweede betreft het functioneren van de RvC, zo lang er geen groep belanghebbenden is (in dit geval dus aandeelhouders in een AvA) die de commissarissen effectief bij de les houden (=disciplineren), dan zie ik in de huidige kaders geen werkbare oplossing zoals Arnout voorstelt; - Als alternatief zou ik een eerder gelanceerd voorstel willen noemen: afschaffen controleplicht MKB (controles die daar vrijwillig worden uitgevoerd blijven wel onder AFM-toezicht vallen, en opdrachtverstrekking kan in overleg met belanghebbenden plaatsvinden: AvA, bank, fiscus, ….); bij zowel overheid als beurs worden in offerterondes aan de selectiecommissie (AC, fin. bestuurder en controller) vertegenwoordigers toegevoegd van respectievelijk AFM en andere toezichthouder (denk aan NZa bij zorg, etc). Deze vertegenwoordigers zorgen voor enorme sprong in ‘hygiëne’ van proces (en waarschijnlijk ook in sprong van kennistoename). Zeker als je regelt dat de aanbesteding verplicht in twee ronden gaat: eerst plan van eisen, en pas in tweede ronde de envelop met de prijs open. - Ondanks voorgaande punten betwijfel ik overigens om diverse redenen of de weeffout uiteindelijk echt is op te lossen. Als illustratie van deze twijfel wil ik wijzen op het slot van het FD-artikel van 19 juli jl. (over de comeback van accountants als adviseurs). Ik heb even hele slotstuk van het artikel overgenomen: “Staat de opbouw van adviesmacht bij accountantskantoren niet op gespannen voet met nieuwe wetgeving in Nederland, en straks in Europa, die de combinatie van advies en controle bij dezelfde klant verbiedt? Van Breukelen van KPMG vindt van niet. 'Het is onder de nieuwe wet "audit only" of "advise only". We gaan voor een langetermijnrelatie met de cliënt. Een deel van de tijd verlenen we auditdiensten en een deel van de tijd adviesdiensten. Als we accountant af zijn blijven we relevant. Er is bij ons nog steeds veel kennis van bedrijf en sector aanwezig.’” Het fundamentele probleem van Arnout blijft dus springlevend, ook bij de nieuwe accountantswet: Bij een accountants- en adviesorganisatie heb je een ‘account manager’, en die is in charge, en verkoopt per keer de diensten die gegeven de randvoorwaarden (zoals termijnen van een accountantswet) het meest voordelig zijn voor de accountants- en adviesorganisatie. Het voorstel van Arnout vraagt misschien wel aanvulling dus op het terrein van ‘audit only’ en afkoelingstermijnen.

Pieter de Kok

Meer Arnout! Dank voor betoog en reactie. Helder

Arnout van Kempen

Mooi, zowel instemming als kritische reacties. AT:Jan: verdere bestudering lijkt me prima. Als formeel voorstel aan de ALV zou ik dan niet letterlijk de hier genoemde voorstellen nemen, maar zoiets als "de ALV geeft het bestuur de opdracht deze voorstellen te beoordelen en met argumenten omkleed aan de volgende ALV voor te leggen". Zou je je daar in kunnen vinden? AT:Mark: je hebt gelijk, deze voorstellen hebben vooral betekenis bij rechtspersonen waar sprake is van een groep anonieme ondernemers (aandeelhouders) en een RvB die daar los van staat, plus rechtspersonen (stichtingen of verenigingen bijvoorbeeld) met een vergelijkbaar agency-probleem. Mijn voorstel zou iets duidelijk kunnen maken over de MKB-markt: er is een fundamenteel verschil tussen de accountant die in een "agency-situatie" opereert, en een accountant die in een DGA-situatie opereert. Als dat de conclusie is, dan zal het NBA een duidelijk verschil in de positie van beide groepen accountants moeten laten ontstaan binnen de regelgeving. Evenzeer kan echter de conclusie zijn dat de accountant in een DGA-situatie weliswaar niet met anonieme ondernemers te maken heeft, maar wel met andere partijen die in een positie ten opzichte van de DGA en diens onderneming/vennootschap dat zijn positie vergelijkbaar is. Het 1e voorstel is in een DGA-situatie vanzelfsprekend zonder materiele betekenis. Het 2e voorstel maakt nog steeds aan de gebruikers van de jaarrekening duidelijk hoe de accountant zich verhoudt tot de rechtspersoon en tot de organen van die rechtspersoon. Het neemt niet weg dat ik erken dat in een DGA-situatie mijn voorstellen van beperkte tot zeer beperkte betekenis zijn. Gelukkig leveren ze in een DGA-situatie ook geen (aanvullende) problemen op, dus kwaad kan het niet. Dat betekent dat de voordelen van mijn voorstellen voor rechtspersonen met scheiding van ondernemers-kapitaalverstrekkers en bestuurders eenvoudig bereikt kunnen worden door de voorstellen universeel toe te passen. Er is dan geen ingewikkelde selectie nodig: de regels gelden voor iedereen, maar in een DGA-situatie voegen ze niet veel toe en hinderen evenmin. Overigens, voor de opmerkingen over de MKB-praktijk: het gegeven dat ondernemers bereid zijn te werken onder kostprijs is niet specifiek voor de accountancy, en is op zichzelf nog geen reden ondermaatse kwaliteit te leveren. Het echte probleem is niet de budgetdruk, maar het onvermogen van zowel klanten als gebruikers van de controle-verklaring zelf de kwaliteit vast te stellen. Om dat probleem op te lossen hebben we een toezichthouder op die kwaliteit: de AFM. Het rapport van de AFM roept vragen op over die kwaliteit, maar bewijst tegelijk dat de AFM prima in staat moet worden geacht falende kwaliteit op te sporen. Ik snap dat het weinig bevredigend is, maar een toezichthouder heeft tijd nodig om effectief te zijn. Ik zie geen enkele reden te verwachten dat de AFM haar deel niet zal doen. Mijn voorstellen zien niet op het verhogen van de controle-kwaliteit, maar op het zichtbaar maken van de verhoudingen tussen accountant en (organen van) de rechtspersoon. Dat heeft niets te maken met de accountant "lekker op een afstandje zetten", maar juist met duidelijk maken tot wie de accountant wel, en tot wie de accountant niet afstand bewaart of dient te bewaren. Voor het verhogen van de kwaliteit van een product waarvan de afnemers slechts in extreme gevallen de (afwezigheid van) kwaliteit kunnen vaststellen, zoals rundvlees, melk, electriciteit, accountantscontrole, hebben we altijd een toezichthouder nodig. AT:Anton: Dank voor je reactie. Als ik me niet vergis herken ik de voorstellen van de heer Bindenga zaliger. Ze zijn gebaseerd op de gedachte dat er een weeffout in het beroep zit. Mijn voorstellen gaan er van uit dat van een dergelijke weeffout geen sprake is, maar dat de praktijk scheef gegroeid is, mede doordat aandeelhouders (in AVA's) en RvC's niet voldoende hebben beseft hoe de verantwoordelijkheden en verhoudingen zouden moeten liggen. Mijn voorstellen zijn niet gericht op de onafhankelijkheid van de accountant, maar op het taakbesef van AVA en RvC. Daar waar noch ondernemers-kapitaalverstrekkers (aandeelhouders) noch toezichthouders (RvC) hun rol pakken, kan een situatie ontstaan waarin accountants zich leverancier van de RvB voelen en RvB's zich opdrachtgever van de accountant kunnen voelen. In dergelijke situaties is voorstelbaar dat een CEO belt met een accountantskantoor met de mededeling dat hij zijn huidige accountant wel erg streng vindt, waarop dat kantoor met een nieuwe, "makkelijkere" accountant op de proppen komt. Dat het kantoor en die CEO vervolgens beseffen dat een grens is gepasseerd, en de verhoudingen fundamenteel anders (verkeerd!) zijn komen te liggen, is waar. Dat accountants in die situatie zich allerlei commerciële gedachten veroorloven is niet zo gek, hoewel niet erg professioneel misschien. Als degene die de accountant nodig heeft geen spatje interesse toont in het gedrag van de accountant, dan mag je een volwassen, rationele, ethisch gezonde accountant nog steeds verwijten dat hij zich niet als een heilige gedraagt. Maar dat vereist wel enige naïviteit van de toeschouwer die zich hierover opwindt. Mijn voorstellen zijn gericht tegen dergelijke naïviteit. Wie de kat op het spek bindt, mag de kat verwijten maken, maar ook en vooral zichzelf. Het alternatief is me bekend, de hele discussie over de vermeende weeffout loopt al lang. Datzelfde geldt voor beleidsmakers, politici: ook zij weten waarschijnlijk wel van de nationalisatie-gedachte. Maak accountants tot ambtenaren en alle problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Punt is alleen: niemand doet het. Niemand stelt het zelfs maar voor. Waarom niet? Omdat het een slecht idee is. Dan maak je pas echt een weeffout in het beroep. En wel om minimaal twee redenen: 1. Er is geen enkel bewijs dat staatsbedrijven efficiënter, effectiever of innovatiever zijn dan particuliere ondernemingen bij productie of dienstverlening van niet-collectieve goederen of diensten. Andersom is er wel vrij veel praktisch bewijs (ik ben geen wetenschapper, dus uit dat vaatje kan ik niet tappen) dat particuliere ondernemingen efficienter, effectiever en innovatiever zijn dan staatsbedrijven. Zo min als ik nog zou willen bellen met mijn grijze kiesschijf-PTT-telefoon van 30 jaar geleden, zo min zou ik graag de controle van een jaarrekening over laten aan de staats KPMGEYPWCD. Het accountantsberoep is ontstaan, zowel internationaal als nationaal, als particuliere dienstverlening. Accountantscontrole heeft een collectieve component, die is opgelost door het idee van een AVA ipv losse anonieme aandeelhouders. Pas met het redden van banken via belastinggeld is een vergroot idee van het collectieve karakter van de accountantscontrole opgekomen. Maar het feit dat de dienst een zeker collectief karakter in zich heeft bewijst nog allerminst dat de dienst alleen via de overheid geleverd kan worden. Uitgaande van een kapitalistische economie zou je geen enkele dienst bij de overheid moeten leggen die niet strikt collectief is, kortom, die niet ook door de particuliere sector geleverd kan worden. We nationaliseren Heijmans ook niet, ook al is wegenbouw in zichzelf een collectief goed. 2. Los van het hiervoor genoemde verschil tussen particuliere of collectieve levering van de dienst "controle", zou een overheids accountant ons economisch stelsel fundamenteel aantasten. We leven, vrij succesvol, in een geleide kapitalistische economie. Als de overheid de positie krijgt die de aandeelhouders toekomt, stappen we de facto over naar een milde vorm van communisme. Immers, wie de RvB controleert, beheerst de RvB. Nu is dat de aandeelhouder/RvC, maak van de accountant een overheidsfunctionaris, en de overheid neemt dan de plaats in van de AVA. Aandeelhouders mogen dan nog kapitaal verstrekken maar verder niets. Ik denk, in alle eerlijkheid, dat buiten de SP geen politicus gevonden gaat worden in ons land die serieus pleit voor nationalisatie van het accountantsberoep. En ik denk dat dat terecht is.

anton ewoldt

Hoewel ik veel sympathie voel voor voorstel 1 is naar mijn overtuiging de echte en onversneden onafhankelijkheid hiermee toch niet helemaal opgelost, maar neigt wel naar het principe " neutral between ends" In Nederland zijn rechters onpartijdig en onafhankelijk. De onafhankelijkheid van rechters is gewaarborgd doordat zij door de overheid een levenslange aanstelling krijgen en dat hun salaris niet betaald wordt door de partijen die in een rechtszaak verwikkeld zijn en zonder aanzien des persoon een uitspraak kunnen doen. Dit transponeren op accountants houdt in dat alle externe en openbare accountants met een AFM registratie pas echt (in wezen) onafhankelijk zijn en blijven als in de WAB geregeld wordt dat de overheid al deze accountants voor het leven benoemd tot controlerend auditor en onder de AFM gaan vallen. Een andere optie zou zijn dat niet meer de te controleren onderneming de declaratie betaalt maar de accountantsorganisatie die declaratie indient bij de AFM en AFM ic de overheid de controlekosten betaalt. De adviezen worden dan gewoon door de onderneming betaalt en dan heb je meteen een goede en definitieve scheiding teweeg gebracht tussen controle en advies. AFM kan dan alvorens tot betaling van declaratie aan accountantskantoor overgaan eerst toetsen of controle conform regelgeving is geschied en anders een boetebedrag inhouden. De discussie over wel-niet onafhankelijk lijkt mij op en soort organische reumatiek, die wat men ook bedenkt het echte probleem nooit oplost om dat de commerciele belangen heden ten dag e de doorslag geven. Situatie: Acc van een groot acc knt stelt zich onafhankelijk op en komt met de mededeling op kantoor "ik heb gisteren de opdracht bij mijn grootste OOB klant (20milj.) gestaakt en opgezegd daar ik mij niet kon verenigen met de handelwijze van deze klant. Omzet van dat kantoor 90 milj. Gaat deze het accountant redden en krijgt hij van de raad van bestuur van dat acc kant een pluim kijk neem een voorbeeld aan hem hij is echt een onafghankelijke acc of krijgt hij het advies helaas onze wegen scheiden en begin maar voor jezelf. Wie weet hiervoor de oplossing en dan toch maar mijn voorstel met AFM in te voeren.

Mark

Geachte heer Van Kempen, Interessante discussie, maar dit lijkt me toch wel het simpelste deel van de controle-opdrachten. De agency theory houdt lekker stand, er zijn allerlei gremia betrokken bij de besluitvorming en de accountant kan lekker op een afstandje gezet worden. Moet gaan lukken lijkt me... Lastiger wordt deze discussie als het de zogenaamde MKB praktijk betreft (met name interessant voor de niet OOB-kantoren en waarschijnlijk voor een belangrijk deel ook voor de Next Nine). Geen gremia, geen agency theory en al helemaal geen DGA die in de wet- en regelgeving van de accountant geïnteresseerd is. Praktijk: je controleert de jaarrekening van degene die jou betaalt. Wiens brood men eet,... Mijns inziens is hier toch echt wel van een weeffout te spreken. Niet in theorie uiteraard, maar met de dagelijkse praktijk in het achterhoofd. Ik heb de afgelopen tijd columns zie langskomen aangaande lowballing, prijsdruk, toegenomen concurrentie en de enorme drang naar meer IT in de audit (efficiency?). Zonder het belang van dat laatste te ontkennen, wie waarborgt de kwaliteit in de praktijk? Wie vangt de verliezen op wanneer budgetten onvoldoende zijn? En wie garandeert dan de kwaliteit van de dossiers en de uitgevoerde werkzaamheden? Er schijnt een onderzoeksrapport van het AFM te liggen aangaande niet-OOB kantoren... Als we een discussie willen voeren, laten we dan niet de "makkelijke" OOB route volgen, maar de veel lastiger MKB route. Eens zien waar die ons brengt. Ik wil niet direct beweren dat een ambtenarenstatus, met een door de overheid aangewezen auditor, hét antwoord is, maar een deel van de hiervoor genoemde bezwaren lijkt daarmee wel te vervallen.

Paul Frentrop

Een uitstekend voorstel

Jan Wietsma

Lijkt me goed om dit nader te bestuderen. Ik volg de gedachtenlijn. Maar een nadere bestudering naar eventuele addertjes kan geen kwaad, om achteraf andere problemen te voorkomen.

Endymion Struijs

Nou ja...zo ingewikkeld hoeft dat niet te zijn. Immers veel ondernemingen hebben een private equity investeerder....die kan in dezen verantwoordelijk nemen (wat velen, zeker in de UK en USA actief doen)

Arnout van Kempen

AT:Rene: Natuurlijk, de AVA zal moeten handelen, aangezien de aandeelhouders alleen via de AVA verenigd zijn. Dat neemt niet weg dat de accountant, in het agency-model, werkt voor de aandeelhouders. De AVA is "slechts" een praktische regeling om te zorgen dat de aandeelhouders zich kunnen uitspreken. Ik heb overigens niet voorgesteld dat alleen de AVA een accountant kan benoemen. In tegendeel, ik stel voor dat alleen de RvB NIET langer wordt geaccepteerd als opdrachtgever. Daarmee vallen je bezwaren goeddeels weg. Het argument dat de RvC moet meedenken met de RvB vind ik irrelevant. Natuurlijk moeten alle bij de vennootschap betrokken partijen, organen, stakeholders, op zekere hoogte met elkaar meedenken. Dat staat op geen enkele manier in de weg dat de RvC primair toezichthouder is.

Arnout van Kempen

AT:Endymion: ja, zoiets zou een prima oplossing kunnen zijn denk ik AT:Edwin: zeker, er is meer nodig. Maar deze twee voorstellen pakken wel de kern van "de weeffout" aan zonder dat het hele stelsel op de schop moet. Eenvoudig, door NBA zelf te regelen, dat vond ik er wel elegant aan.

Rene van Wingerden

Formele opmerking: het zijn niet de aandeelhouders die de accountant kunnen benoemen, maar de AVA. Dat is niet hetzelfde. De AVA is een orgaan van de vennootschap (dus daarmee zijn de kosten van de accountant ook de kosten van de vennootschap). Praktische opmerking: De AVA zal dan tijdens de jaarlijkse vergadering een accountant moeten kiezen. Betekent dus dat de hele offerteronde tijdens de AVA afgehandeld moet worden. Lijkt mij praktisch niet haalbaar. Zal dan waarschijnlijk uitmonden dat de RvB of RvC een voorstel doet, dat dan als hamerstuk door de AVA wordt geakkordeerd. Dan zie ik weinig verschil met de huidige situatie. Ik zou het meer zoeken in een sterkere en onafhankelijikere rol van de RvC bij het kiezen van een accountant. De RvC zou op dit punt meer een luis in de pels moeten worden t.o.v. de RvB. Probleem is echter dat op andere vlakken de RvC juist 'constructief moet meedenken', en de belangen van RvB en RvC weer parallel lopen. Wellicht dan een prominentere rol voor de audit committee, die verder geen andere taak (en dus belangen) heeft dan het toezien op een betrouwbare audit.

Edwin Vogel (Joanknecht & Van Zelst)

Een glasheldere gedachtenlijn die ik volledig onderschrijf! Overigens denk ik wel dat er meer moet gebeuren, niet zozeer ten aanzien van onafhankelijkheid, maar vooral ten aanzien van deskundigheid.

Endymion Struijs

IFRS heeft daar al een mooi format voor in de vorm van het "Statement of comprehensive income".... wellicht de accountantskosten (audit only) dan als een directe vermogensmutatie op een aparte regel na resultaat maar voor totaalresultaat. Zoiets AT:Arnout ?

Pieter de Kok

Eens!

Willem D. Okkerse MBA - CEO OK-Rating Institute

Arnout : hulde,...zo eenvoudig kunnen dingen zijn, ahw alsof je van 1 tot 10 telt.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.