Bijeenkomst Tweede Kamer: de tijd zal het leren
Maandag 10 juni 2013 werd op initiatief van Henk Nijboer, financieel woordvoerder van de PvdA, met een aantal Tweede-Kamerleden (D66, PvdA, PVV, SP en VVD) gesproken over de accountancy. Altijd goed indien de politiek oog en oor heeft voor de ontwikkelingen binnen ons beroep.
De zaal was goed gevuld met vertegenwoordigers van de grotere accountantsorganisaties, NBA, Vereniging van effectenbezitters (VEB) en Eumedion. Positief was ook de aanwezigheid van Steven van Eijck, de voorzitter van de Commissie Publiek Belang van Ernst & Young.
Ondergetekende mocht de spits afbijten en spreken over drie thema's die ik ieder in vijf punten heb belicht:
-
Wat zijn de ontwikkelingen geweest sinds Enron en Ahold;
-
Wat is de kwaliteit van de huidige controles?, en
-
Welke verbeteringen zijn er nodig?
Voor de uitwerkingen van de thema's en de daaraan gekoppelde punten verwijs ik naar mijn presentatie. Degenen die mijn blogs vaker lezen zullen mijn standpunten herkennen. Standpunten die gisteren zeker niet door eenieder in de zaal werden gedeeld.
Dat laatste komt mede doordat het Accounting Establishment het verleden graag laat rusten en vooruit kijkt. Dat deed de tweede spreker, Peter van Mierlo (voorzitter PwC-accountants) dan ook. Door te spreken over de nieuwe heilige graal voor accountants: Integrated Reporting. Ook zijn bijdrage kunt u nalezen.
Van Mierlo plaatste zijn onderwerp in het licht van de waarde van de handtekening van de accountant en als een mogelijkheid tot het dempen van de verwachtingskloof. Hij ziet in integrated reporting een mogelijkheid om 'naast meer relevantie van verantwoordingsinformatie' te komen tot een accountantsoordeel dat 'aan overtuigingskracht en reikwijdte' kan winnen.
Van Mierlo besprak op voorhand de mogelijke kritiek: (1) de accountant zou eerst zijn klassieke taak - controleren van financiële informatie - goed moeten oppakken; en (2) 'accountants zijn alleen op zoek naar meer omzet'.
Hij was van mening dat accountants voor het eerste hun best doen en dat het tweede kritiekpunt te makkelijk is. Bij gebrek aan verdere onderbouwing had zijn verhaal - wat mij betreft - onvoldoende overtuigingskracht.
Uiteraard ben ik overigens wel voor de verdere ontwikkeling van integrated reporting. Maar ik laat de waardebepaling ervan en de rol van accountants daarbij voorlopig eerst graag aan de markt. Ik kom daar later nog wel eens op terug. Als voorschot merk ik op dat de wijze waarop accountants over dit onderwerp spreken een hoog gehalte 'wij van WC-eend adviseren WC-eend' kent, en dat we van dit onderwerp niet de nieuwe ‘commerciële melkkoe' voor accountantsorganisaties moeten maken. Maar dat, voor nu, terzijde.
Dat accountants stappen zetten en hun best doen kwam in alle bijdragen aan de orde. Ook in de laatste, namelijk die van Gerben Everts (AFM). Maar net als ik benadrukte ook hij dat er nog genoeg verbetering mogelijk is. Hij betoogde dat accountants vijftien jaar geleden ‘de verkeerde afslag' hadden genomen door in te zetten op het naast de controle aan de man brengen van adviesdiensten.
Ook liet hij weten dat het beroep nog steeds een draai van 180 graden moet maken en niet de cliënt maar het maatschappelijk verkeer centraal moet zetten.
En wederom sprak hij krachtige en duidelijke taal als het gaat om de wijze waarop de big four zijn omgegaan met de overgangsregeling inzake adviescontracten.
Over dit laatste punt verhaalde het Financieele Dagblad vanochtend. Ik was blij tussen Everts en Van Mierlo in te zitten, want de spanning van de zijde van accountants richting de AFM was goed merkbaar. Wordt vast nog vervolgd.
Al met al nuttig, maar ook onbevredigend. Geringe participatiemogelijkheid vanuit de zaal, niet op alle punten even goed geïnformeerde Kamerleden en te weinig tijd om echt met onderwerpen de diepte in te gaan. Ik moet dan ook nog maar zien of de diverse suggesties die de verschillende aanwezigen richting de politiek hebben gedaan worden opgepikt. De tijd zal het leren.