Accountants blijven (te) lang in comfortzone
Een plekje als assistent-accountant (trainee tegenwoordig) bij een groot accountantskantoor geldt als een waarborg voor een gedegen opleiding, waarbij je veel ervaring opdoet en ook nog eens ruim wordt beloond.
Jaarlijks klimmen ze een sportje op de ladder naar een partnership, ze mogen interessanter en uitdagender werk doen, krijgen grotere verantwoordelijkheid en een hogere beloning. Eenmaal afgestudeerd gaan ze nadenken over het vervolg van hun carrière in de accountancy of daarbuiten, ze hebben immers mogelijkheden te over.
Maar is dat nog wel zo voor de assistent-accountants van nu, als die straks afgestudeerd zijn? Welke invloed hebben de huidige veranderingen in het vak op hun toekomstperspectief en hoe kunnen ze daarop anticiperen?
Vanuit het bedrijf waaraan wij verbonden zijn valt ons op dat vele net afgestudeerde accountants heel lang in hun comfortzone blijven hangen. De vele onbetaalde overuren nemen ze maar voor lief, net als de afbouw van emolumenten en het salarisgebouw. De toekomstverwachtingen en een goed imago wegen daar immers wel tegen op.
Maar dat ze steeds meer de aansluiting missen op de vraag in de arbeidsmarkt naar financials, is een probleem dat ze niet onderkennen.
Doordat de combinatie van controle en advies inmiddels not done is, sectorkennis een must, het opsporen van zaken die niet kunnen het opperste gebod, en dit alles vanuit specifieke regelgeving die soms nauwelijks nog is op te volgen, worden accountants steeds minder bruikbaar in andere posities.
Het bedrijfsleven vraagt meedenkende ‘ondernemers', geen neezeggers. Controllers die beheerssystemen kunnen opzetten, en niet alleen de gaten daarin kunnen opsporen. Medewerkers die brede kennis hebben of kennis van hun sector, en niet alleen van een andere. En kleinere accountantskantoren, als alternatieve werkkring, vragen accountants die primair ondernemend adviseren en niet alleen kunnen controleren.
Controle en advies gaan steeds meer uit elkaar lopen, ook in de deskundigheid die wordt opgedaan. En welke accountants willen controleur voor het leven worden? Naar onze mening vraagt dit om een herbezinning van het takenpakket in het traineeschip en waarschijnlijk ook in het opleidingstraject.
Er bestaat daarnaast nu al de mogelijkheid om in een leerproces, als semi-zelfstandige professional, de rol van puur controlerend accountant aan te vullen en/of om te buigen naar andere financiële en adviesfuncties. De vraag naar participanten in een dergelijk proces, resulterend in een lucratieve marktwaarde voor de professionals, is groot, maar wij constateren dat accountants toch vaak blijven hangen in hun comfortzone en zekerheid zoeken in hun huidige functie.
Tenslotte, ook deze problematiek geeft weer eens aan dat er een grote behoefte bestaat aan een heldere visie op het beroep en zeker ook op de afgrenzing tussen de accountant-controleur en de accountant-adviseur.